مجازی‌ سازی استوریج: یکی از روش های جامع ذخیره سازی اطلاعات در دیتاسنتر

با مجازی سازی سخت افزارهای دنیای واقعی ما شبیه سازی می‌شوند و همیشه به صورت مجازی به آن‌ها دسترسی خواهیم داشت. در مقاله‌های پیشین در مورد انواع مجازی سازی صحبت کرده ایم و از میان انواع مختلف آن، در این مقاله به بررسی ویژگی‌های فناوری مجازی‌ سازی استوریج می‌پردازیم.

مجازی‌سازی استوریج یعنی یکپارچه سازی فضای ذخیره سازی. این تکنولوژی نسبت به روش‌های سنتی مدیریت دستگاه، یک پیشرفت محسوب می‌شود. سازمان‌ها با مجازی‌ سازی استوریج می‌توانند مدیریت یکپارچه را پیاده سازی کنند و با ادغام منابع، یک راهکار ذخیره سازی مقیاس پذیر ایجاد نمایند.

فرآیند ذخیره‌سازی در یک فضای واحد انجام می‌شود و یک کنسول مرکزی چندین دستگاه را مدیریت و عملکرد آن‌ها را به صورت جداگانه بررسی می‌کند. گفتنی است که این فناوری کاملا به نرم افزار متکی است. مجازی‌سازی استوریج در یک محیط مجازی وجود دارد و به عنوان یک جداکننده بین کاربر و سخت افزار استوریج عمل می‌کند. تجربه استفاده از این نوع مجازی‌سازی برای کاربر درست مشابه یک درایو استوریج واقعی خواهد بود.

نحوه ذخیره سازی اطلاعات در گذشتهدر زمان گذشته ذخیره سازی اطلاعات با استفاده از هارد اکسترنال، فلش و  CD یا DVD انجام می‌شد. هاردهای اکسترنال در دو نوع مختلف سیمی و بی سیم موجودند و معمولا اطلاعات و داده ها را  حداکثر تا ۸ سال نگهداری می کنند. با این حال، عمر آن‌ها تا حد زیادی به برند سازنده و نحوه استفاده آن بستگی دارد.

CD  برای ذخیره و نگهداری اطلاعات در طولانی مدت گزینه مقرون به صرفه‌ای است. یک سی‌دی تنها می‌تواند داده‌ها را تا 700 مگابایت ذخیره کند، اما عمر پوسته کم آن‌ها باعث کاهش زمان ذخیره سازی داده‌ها می‌شود. فلش USB یک ابزار در ابعاد کوچک است که استفاده از آن بسیار راحت می‌باشد. البته هنگام استفاده از فلش ممکن است خطراتی رخ دهند که عبارتند از: ویروسی شدن یا به سرقت رفتن اطلاعات.

ماندگاری اطلاعات هم برای افراد عادی و هم برای سازمان‌های بزرگ که اطلاعات بسیار مهمی دارند بسیار حائز اهمیت است؛ به همین علت بیشتر سازمان‌ها یا شرکت‌های بزرگ از راهکار مجازی‌ سازی استوریج برای ذخیره اطلاعات ارزشمند خود استفاده می‌کنند.

مجازی‌ سازی استوریج چیست؟

مجازی‌ سازی از نوع استوریج (STORAGE VIRTUALIZATION) فضای ذخیره سازی فیزیکی را تقسیم بندی می‌کند و آن‌ها را به صورت یک واحد کل نمایش می‌دهد. STORAGE VIRTUALIZATION شبیه به یک دستگاه ذخیره سازی واحد به نظر می‌رسد و پیچیدگی‌های مدیریت شبکه‌، سرور و استوریج را به طرز قابل توجهی آسان‌تر می‌کند. همچنین، کنترل عملکرد داخلی استوریج از طریق سرویس‌های میزبان انجام می‌شود.

استوریج مجازی در دو نوع اصلی موجود است: ذخیره سازی مبتنی بر بلوک و ذخیره سازی مبتنی بر فایل. هرکدام از آن‌ها برای سیستم‌های ذخیره سازی مختلف استفاده می‌شود. مجازی‌ سازی استوریج 4 لایه اصلی دارد که عبارتند از: استفاده از رابط، لایه مجازی سازی، لایه مدیریت استوریج و لایه ذخیره سازی منابع شبکه.

اهمیت مجازی‌ سازی استوریج برای کسب و کارهاعلیرغم تحول در دنیای دیجیتال، برخی از بخش‌های فناوری اطلاعات به دلیل مدیریت پیچیده زیرساخت‌ پیشرفت چندانی نداشته‌اند. در واقع، حوزه فناوری اطلاعات برای دستیابی به فضای استوریج با پیچیدگی‌های سخت‌افزاری و هزینه‌های زیادی سروکار دارند. در نظرسنجی اخیر که توسط ESG انجام شد، 93٪ از مدیران فناوری اطلاعات پیچیدگی فرایند ذخیره سازی و مدیریت داده‌ها را مانع تغییر و تحول سازمان خود می‌دانند.

روش‌های مجازی‌ سازی استوریجبه طور کلی، فناوری مجازی‌ سازی استوریج در 6 نوع انجام می‌شود: سطح بلوک، سطح فایل، مبتنی بر شبکه، مبتنی بر میزبان و مبتنی بر آرایه.

ذخیره سازی مبتنی بر بلوک (Block-Level)
سرویس مجازی‌سازی استوریج در سطح بلوک یا ذخیره سازی بلوک یک آرایش انعطاف‌پذیر از ظرفیت ذخیره‌سازی را برای کاربران فراهم می‌کند.

ذخیره سازی مبتنی بر فایل (File-Level)
ذخیره سازی فایل که به نام ذخیره سازی در سطح فایل یا ذخیره سازی مبتنی بر فایل نیز شناخته می‌شود، یک نوع ذخیره سازی است که برای سازماندهی و ذخیره داده‌ها بر روی هارد دیسک کامپیوتر یا در استوریج متصل به شبکه (NAS) راه اندازی می‌شود. سروری که از فضای استوریج استفاده می‌کند باید نرم افزاری روی آن نصب شده باشد تا بتواند استفاده از آن را در سطح فایل فعال نماید.

ذخیره سازی مبتنی بر میزبان
سرورهای مجازی معمولا نمی‌توانند مستقیما به درایوهای سرویس میزبان دسترسی داشته باشند. این کار برای افزایش امنیت جداسازی میزبان از کاربر انجام می‌شود و اگر سرویس مهمان هک یا آلوده شود، این ویروس به هاست یا ماشین‌های مجازی سرایت نخواهد کرد. با این حال، برخی از کاربران این جداسازی را دوست ندارند و به همین دلیل، ذخیره سازی مبتنی بر میزبان ایجاد شد.

با مجازی سازی فضای استوریج مبتنی بر میزبان، دسترسی به هاست یا دستگاه های متصل به هاست امکانپذیر می‌شود. یک درایور روی سرور نصب می شود و وظیفه هدایت درخواست‌های ورودی و خروجی را دارد. معمولا این درخواست‌ها مستقیما به هارد دیسک منتقل می‌شوند، اما می‌توانند به دستگاه‌های دیگری مانند درایو USB نیز هدایت شوند.

ذخیره سازی مبتنی بر شبکه
یک سوئیچ کانال بین میزبان و استوریج قرار می‌گیرد. سوئیچ جایی است که مجازی سازی در آن انجام می‌شود و درخواست‌های IO را هدایت می‌کند. این روش بدون نیاز به یک درایور خاص و با هر سیستم عاملی کار می‌کند.

ذخیره سازی مبتنی بر مجموعه
یک مجموعه اصلی تمام درخواست‌ها را مدیریت می‌کند. یعنی مدیریت از یک مکان مرکزی میسر می‌شود و به همین ترتیب، انتقال داده‌ها بسیار آسان‌تر انجام خواهد شد.

نگهداری و ذخیره اطلاعات به صورت مجازی‌ سازی استوریجمجازی‌ سازی storage ذخیره‌سازی سریع و قابل اعتمادی را با استفاده از سخت‌افزار و نرم‌افزارهای ویژه، فراهم می کند و همه این کارها را جهت محاسبات و پردازش های داده ها انجام می‌دهد. سیستم‌های ذخیره سازی پیچیده هستند. این سیستم به عنوان کامپیوتری با هدف خاص در نظر گرفته می شود که ظرفیت ذخیره سازی را همراه با ویژگی‌های پیشرفته حفاظت از داده‌ ارائه می‌دهد. مجازی‌سازی استوریج، نرم‌افزار مدیریت ذخیره‌سازی را از زیرساخت سخت‌افزاری آن جدا می‌کند تا انعطاف‌پذیری بیشتری در منابع ذخیره‌سازی فراهم شود.

مجازی‌ سازی استوریج چه ویژگی‌هایی دارد؟افزایش قابلیت اطمینان و کارایی
امکان اضافه کردن یا کم کردن فضای استوریج به سادگی
مدیریت آسان و کارآمد بر روی فضای موجود
افزایش انعطاف پذیری و قابلیت توسعه
کاهش هزینه‌های سخت افزاری و منابع
حفظ اطلاعات به صورت ایمن
دلایل اصلی روی آوردن سازمان‌ها به مجازی‌ سازی استوریجبا مجازی‌ سازی استوریج کاربران دیگر نگران فضای ذخیره فیزیکی اطلاعات یا داده‌ها نیستند. برای کاربر، بازیابی ساده یک فایل ذخیره شده مجازی بسیار شبیه به بازیابی یک فایل در رایانه محلی است. این فناوری‌ با انتقال داده‌ها به صورت استراتژیک در بهینه سازی عملکرد تاثیر بسیاری دارند.

به عنوان مثال یک فایل پرکاربرد ممکن است در یک سیستم ذخیره سازی فلش با کارایی بالا ذخیره شود، در حالی که فایل‌هایی که به ندرت استفاده می‌شوند به سادگی در یک سیستم پایین‌تر قرار می‌گیرند. کاربر نهایی از مکان واقعی فایل خود اطلاعی ندارد، اما ممکن است حین کار با استوریج مجازی متوجه افزایش عملکرد آن شود. یک کنترل کننده مجازی سازی مرکزی به کاربران ین امکان را می‌دهد تا بتوانند فضای استوریج را از یک رابط واحد مدیریت و مشاهده کنند. علاوه بر این زمان از کار افتادگی و از بین رفتن اطلاعات با استفاده از این روش به صفر می‌رسد.

نتیجه گیریمجازی سازی استوریج یک راهکار مناسب برای ذخیره سازی، کاهش هزینه و عملکرد بالا را به کاربر ارائه می‌دهد و ما میدانیم که هنوز نگرانی شماره 1 سازمان‌ها حجم انبوه داده‌هاست. مجازی سازی فضای ذخیره سازی به مدیریت حجم وسیعی از داده‌ها و اطلاعات کمک می‌کند و هر سازمان بسته به مهم و حساس بودن اطلاعات خود می‌تواند یکی از روش‌های ذخیره سازی را انتخاب کند.

با شناخت تفاوت‌ اندروید و iOS انتخاب آسان‌تر می‌شود

اندروید و ای او اس در سال 2020 تقریبا 99 درصد از سهم بازار را در اختیار داشتند. این بدان معناست که سازمان‌ها برای توسعه یک برنامه، باید بین این دو پلتفرم یکی را انتخاب کنند یا برنامه‌ای ایجاد کنند که با هر دو سیستم عامل سازگار باشد.

اندروید و iOS سیستم عامل‌هایی هستند که عمدتا در فناوری موبایل مانند: گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها استفاده می‌شوند. اندروید سیستم عاملی مبتنی بر لینوکس است که شباهت بیشتری به رایانه شخصی دارد، چرا که قابلیت تنظیم رابط کاربری و امکانات اصلی آن در این سیستم عامل وجود دارد. با این اوصاف، گاهی اوقات عناصر طراحی یکنواخت iOS کاربر پسندتر است.

هنگام خرید تلفن هوشمند یا تبلت باید نهایت دقت را به خرج دهید، زیرا تغییر از iOS به اندروید یا بالعکس، مستلزم خرید مجدد برنامه‌ها از فروشگاه Google Play یا Apple Store می‌باشد. اندروید در حال حاضر رایج‌ترین پلتفرم گوشی‌های هوشمند در جهان است و بسیاری از سازندگان گوشی‌های مختلف از این سیستم عامل استفاده می‌کنند. در این میان، iOS فقط در دستگاه‌های اپل مانند آیفون استفاده می‌شود. در این مقاله تفاوت اندروید و ای او اس را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

ویژگی‌ها و امکانات منحصر به فرد اپل

آپشن‌ها و امکانات اولین تفاوت اندروید و ای او اس است. اپل با طراحی چندین ویژگی به شما امکان می‌دهد فایل‌ها و داده‌های خود را از یک دستگاه‌ به دستگاهی دیگر منتقل کنید و مطمئنا این ویژگی‌ صرفه جویی در وقت کمک شایانی خواهد کرد. 

به عنوان مثال، قابلیت Handoff اپل را در نظر بگیرید، جایی که تماس‌ها در iPhone و صفحات وب Safari به طور یکپارچه بین iOS و macOS انتقال می‌یابند. یکی دیگر از آپشن‌های منحصر به فرد اپل Continuity Camera است که به شما امکان می‌دهد با دوربین آیفون خود عکس بگیرید و کدها را اسکن کنید. این عکس ها را می‌توانید در مک مشاهده و ویرایش نمایید.

تنها تعداد معدودی از سازندگان تلفن‌های اندرویدی، سخت‌افزارهای اندکی مشابه با اپل را ارائه می‌دهند. اما هنوز به عمق یکپارچگی که میان آیفون و سایر دستگاه‌های اپل وجود دارد، راه زیادی در پیش دارند.

طراحی ios و اندروید 

اصلی‌ترین تفاوت اندروید و ای او اس طراحی و قالب آن‌هاست. هر ساله به معنای واقعی صدها گوشی هوشمند اندرویدی عرضه می‌شود. به عنوان مثال در سال 2021 بیش از 500 مورد گوشی اندرویدی در بازار وجود داشت. در سمت دیگر، اپل سالانه 3 تا 5 گوشی هوشمند عرضه می‌کند که همه‌ آن‌ها تقریبا طراحی یکسانی دارند.

این یعنی هر سال تعداد زیادی طرح برای تلفن‌های اندرویدی رونمایی می‌شود؛ از طرح‌های سنتی گرفته تا مدل‌های تاشو و موبایل‌هایی که برای علاقه مندان به عکاسی و فیلم برداری ساخته شده‌اند. از طرف دیگر، کاربران ایفون باید با آنچه که اپل تصمیم می‌گیرد امسال عرضه کند، کار کنند.

از آنجایی که اپل علاقه‌ای به رقابت در بازار ندارد، اگر یک گوشی آیفون کاملا جدید می‌خواهید اما نمی‌توانید هزینه نسبتا زیاد آن را بپردازید، انتخاب شما فقط به گوشی‌های هوشمند اندرویدی محدود می‌شود. بیش از 350 مدل اندرویدی زیر 400 دلار تنها در سال 2021 عرضه شده است، بنابراین گزینه‌های زیادی برای انتخاب وجود دارد.

بهره‌وری انرژی در اندروید و اپل

سومین تفاوت اندروید و ای او اس در میزان بهره‌وری آن‌هاست. شرکت‌های زیادی در بازار اندروید رقابت می‌کنند، اما این اپل است که از نظر قدرت محاسباتی پیشتاز است. آخرین چیپست اپل یعنی A15 Bionic به طور قابل توجهی از نظر مصرف انرژی کارآمد است و تقریبا چیپست موبایل‌های دیگر را از دور رقابت حذف کرده است.

ویژگی‌ها و نوآوری‌ها

در اکوسیستم اندروید همیشه تمرکز اصلی روی نوآوری بوده است و بسیاری از تولید کنندگان حتی ریسک ارائه ویژگی‌های جدید و اثبات نشده را به قیمت متمایز شدن از رقبا نمی‌پذیرند. در مقابل اپل در پذیرش ویژگی‌ها بیشترین دقت را به خرج می‌دهد و تنها زمانی یک ویژگی جدید را معرفی می‌کند که از موفقیت آمیز  بودن آن کاملا مطمئن باشد. برای مثال، در سال ۲۰۱۷ اولین گوشی‌های اندرویدی با نمایشگر ۱۲۰ هرتزی به بازار عرضه شدند، در حالی که اپل این ویژگی را چهار سال بعد در آیفون ۱۳ پرو و پرو مکس اجرا کرد.

دستیار هوشمند android و apple

برجسته‌ترین دستیار هوشمند اندروید، یعنی Google Assistant بسیار قدرتمند است. این قابلیت از تمام چیزهایی که گوگل در مورد جهان می‌داند استفاده می‌کند تا زندگی را آسان‌ کند. به عنوان مثال، اگر تقویم Google شما بداند در ساعت 5:30 با شخصی قرار دارید و ترافیک وحشتناکی پیش روی شماست، هشدار می‌دهد که زودتر مکان مورد نظر خود را ترک کنید.

این قابلیت در اپل با نام سیری دیده می‌شود و با هر نسخه جدیدی که iOS منتشر می‌کند در حال بهبود است. با این حال، هنوز به کارهای نسبتا ساده محدود می‌شود و هوشمندی‌های پیشرفته دستیار Google را ارائه نمی‌دهد (دستیار Google برای آیفون نیز موجود است).

امنیت 

در ادامه بررسی تفاوت اندروید و ای او اس باید امنیت آن‌ها را نیز در نظر گرفت. در تلفن‌های اندروید به دلیل Open Source بودن درصد قابل توجهی از ویروس‌ها، بد افزارها و غیره برای اندروید است. البته ایفون هم بدون ویروس نیست اما نسبت به اندروید احتمال ویروسی شدن یا حملات بد افزاری به آن بسیار کمتر است.

حریم خصوصی

مدل اولیه کسب و کاری گوگل بر اساس جمع آوری داده‌های کاربران و فروش آن‌ها به تبلیغ کنندگان است. برای این کار گوگل نیاز باید به داده‌های کاربران دسترسی داشته باشد و آن‌ها با سایر شرکت‌ها و کسب و کارها به اشتراک بگذارد.

اپل تجارت تبلیغاتی ندارد و برای فروش محصولات یا کسب درآمد به اطلاعات شخصی کاربر نیاز ندارد. اپل عملکرد متفاوت تری دارد. در این دستگاه داده‌های شخصی یا خصوصی کاربران به فضای ابری منتقل می‌شوند و می‌توانید آن را با سایر دستگاه‌های اپل به اشتراک بگذارید.

بهبود عمر باتری

آیفون‌های اولیه هر روز نیاز به شارژ مجدد باتری داشتند، اما مدل‌های جدیدتر می‌توانند روزها بدون شارژ کار کنند. خوشبختانه، راه‌هایی برای افزایش عمر باتری آیفون وجود دارد.

باتری‌های در اندروید به دلیل تنوع زیاد گزینه‌های سخت افزاری ساختاری پیچیده‌ دارند. برخی از مدل‌های اندروید دارای صفحه نمایش 7 اینچی و سایر ویژگی‌هایی هستند که باتری بیشتری را مصرف می‌کنند. البته عمر باتری اندروید را هم می‌توان با استفاده از روش‌های خاصی افزایش داد. اما، به لطف تنوع گسترده مدل‌های اندروید، باتری‌هایی با ظرفیت فوق‌العاده بالا در این دستگاه‌ها دیده می‌شود. اگر حجم سنگین برایتان مهم نیست و به باتری بادوام نیاز دارید، دستگاه‌های اندروید با قابلیت حفظ شارژ طولانی‌تر از آیفون گزینه مناسبی خواهند بود.

برنامه‌ها در گوگل پلی (Google Play) و اپ استور (App Store)

آخرین مورد در بررسی تفاوت اندروید و ای او اس برنامه‌های آن‌هاست. تنوع برنامه در گوگل پلی بسیار زیاد و متنوع است. اکثریت قریب به اتفاق برنامه‌های موجود در فروشگاه Google Play رایگان هستند و طبیعتا تبلیغات‌هایی را در خود جای داده اند.

به لطف مقررات سختگیرانه‌تر و هزینه‌های بیشتر، برنامه‌های آیفون بهتر از اندروید هستند و دلایل بسیاری برای این مقایسه وجود دارد: برنامه‌های iOS کمتر خراب می‌شوند، عملکرد بیشتری دارند (به دلیل رویکرد متفاوت برای کسب درآمد) و تبلیغات کمتری ارائه می‌دهند. تعداد و کیفیت برنامه‌های پیش‌فرض از پیش نصب‌شده در تلفن‌های هوشمند اندرویدی با یکدیگر متفاوت است، برنامه‌هایی که در آیفون ارائه می‌شوند، کاملا یکپارچه با سیستم عامل عمل می‌کنند.

گوگل پلی تقریبا 3.5 میلیون برنامه دارد و اپ استور اپل 2.3 میلیون برنامه. با این حال، اپل در کسب درآمد از اپلیکیشن‌های خود بهتر عمل کرده است. هزینه‌های به دست آمده در سه ماهه سوم سال 2020 حدود 19 میلیارد دلار بود. هزینه Google Play در همان دوره زمانی فقط  10.3 میلیارد دلار بود.

نتیجه گیری 

با این اوصاف، کدام یک بهتر است؟ ایفون یا گوشی‌های هوشمند اندرویدی‌؟ تفاوت اندروید و ای او اس چیست؟ این بحث هرگز به پایان نمی‌رسد. از سال 2016 تا کنون 17 مدل ایفون و صدها گوشی اندرویدی عرضه شده اند که از نظر سخت افزار و نرم افزار کاملا با هم متفاوتند. افراد در سراسر جهان یا طرفدار iOS هستند و یا Android؛ صرف نظر از مدل‌های دیگر!

در نهایت باید بگوییم که هر دو سیستم عامل iOS  و Android  عالی هستند. هرکدام نقاط قوت و نقاط ضعف متفاوتی دارند که افراد بسته به نیازی که دارند و با توجه به بودجه خود می‌توانند یکی از آن ها را انتخاب کنند. با توجه به مدل‌های بسیار گوشی‌هایiOS  و Android  موجود در بازار، حق انتخاب بسیار زیادی برای افراد وجود دارد. 

سرور

سرورها دسته ای از رایانه ها هستند که با هدف کاربری سنگین به صورتی طراحی شده اند که همزمان چندین نفر از آن ها سرویس بگیرند. و از نظر فیزیکی هم به گونه ای طراحی شده اند که بتوانیم آن ها را درون محفظه های مخصوص (Rak) قرار دهیم. تا از نظر امنیت و شرایط مطلوب فیزیکی (دما و رطوبت) و سهولت در دسترسی شرایط بهتری را برای آن ها فراهم کنیم. این دسته از رایانه ها نیز همانند: ایستگاه های کاری دیگر تمامی وجه تفاوت با رایانه های معمولی را دارند. و علاوه بر آن نیز موارد زیر نیز به عنوان تفاوت های عمده آن ها با ایستگاه های کاری است:

تفاوت سرور با دیگر ایستگاه های کاری

سخت افزار سرور

سخت افزار سرور ها به گونه ای طراحی شده است که قابلیت افزونگی (redundant) را داشته باشد. یعنی در مورد سخت افزارهایی که عمدتا نرخ خرابی بیشتری نسبت به دیگر سخت افزارها دارند مانند: منبع تغذیه(power) و حافظه جانبی(HDD ,SSD) در آن ها بیشتر از یک عدد به صورتی تعبیه شده که همزمان در مدار هستند. و با خرابی یکی از آن ها علاوه بر اینکه اطلاعاتی از دست نرود بلکه حتی سرور خاموش نیز نشود و بتوان قطعه معیوب را در زمانی که سرور روشن و در حال کار است تعویض نمود (Hot Plug).

حفظ امنیت فیزیکی اطلاعات در سرور

حفظ امنیت فیزیکی اطلاعات در سرورها بسیار مورد توجه قرار گرفته، به نحوی که یک قطعه سخت افزاری مجزا با نام کارت مدیریت آرایش حافظه ها( Raid Controller) در آن ها تعبیه شده است. که می‌تواند آرایش های مختلف و متنوعی را برای ایجاد افزونگی و سرعت و بهره وری بیشتر در مورد حافظه های جانبی اعمال و مدیریت کند.

(به عنوان مثال: با انتخاب ۴ دیسک و برقراری آرایش استاندارد شماره (۱۰ Raid) بین آن ها میتوان علاوه بر اینکه به سرعت ۲ برابری در تبادل اطلاعات دست یافت این آرایش تحمل خرابی ۱ یا ۲ حافظه را دارد به صورتی که اطلاعاتی از دست نرود و یا خاموش نشود.) البته توجه داشته باشید که این قابلیت را نیز همه ایستگاه های کاری و بعضی از رایانه های معمولی نیز دارند. با این تفاوت که به دلیل عدم وجود سخت افزار مخصوص این کار در آن ها یا عمدتا به صورت نرم افزاری انجام می شود. و یا آن قطعه سخت افزاری توانی مشابه سرورها ندارد البته در ایستگاه های کاری میتوان این قطعه سخت افزاری را با شکل PCI برروی مادر برد نصب و از قابلیت آن ها بهره برد اما سرورها به صورت پیش فرض این قطعه سخت افزاری را به همراه دارند.

ظاهر فیزیکی سرور

ظاهر سرورها به گونه ای طراحی شده است که بتوان تمامی سرورها را در محفظه های استاندارد (Rack) در تعداد زیاد نصب کرد. و تهویه هوای همگی آن‌ها متناسب با این محفظه به گونه ای طراحی شده است که هوای خنک را از طریق فن های پرقدرت و متعدد از روبرو مکش می‌کند. و این جریان هوا در مسیر خود به سمت انتهای سرور توسط باله هایی مخصوص که داخل سرور تعبیه شده است خنک سازی تمام قطعات مورد نیاز را به نحو مطلوب انجام میدهد و از انتهای سرور خارج می‌شود.

میان افزار هوشمندی در سرورها

میان افزار هوشمندی در سرورها تعبیه شده است که میتوان از طریق آن دسترسی BIOS در رایانه ها در زمانی که سرور روشن و مشغول به کار است از طریق شبکه در اختیار داشت. با این دسترسی میتوان تمامی اطلاعات لازم مربوط به وضعیت سلامتی تمامی قطعات سخت افزاری را از راه دور مشاهده کرد. و برخی از تنظیمات سخت افزاری را نیز بی نیاز از خاموش کردن و یا ری استارت کردن سرور انجام داد. و همینطور تصویر خود سرور را نیز از همین طریق مشاهده کرد به نحوی که نیازی به اتصال مستقیم یک نمایشگر به سرور نباشد و این تصویر را نیز از طریق مرورگر یک رایانه که در شبکه است مشاهده کرد.

توسعه پذیری

توسعه پذیری نیز یک مشخصه است که در سرورها به آن توجه ویژه ای شده است به نحوی که برای هر نوع نیاز قطعات سخت افزاری متنوعی تولید شده است که میتوان این تجهیزات را برروی سرور مستقر کرد. به عنوان مثال در شرایطی که نیاز به تعداد زیادی هارد داریم میتوان برروی یک سرور معمولی بیش از ۲۰ عدد هارد نصب کرد.و یا زمانی که به تعداد زیادی درگاه شبکه نیاز داریم میتوان برروی یک سرور تعداد بسیاری کارت شبکه نصب کرد.

پشتیبانی طولانی مدت در سرور

پشتیبانی طولانی مدت تر در سرورها بسیار پراهمیت است. یعنی شرکت های تولیدکننده سرور به جهت این که این دستگاه ها گران قیمت هستند و به گونه ای طراحی شده اند که طول عمر بیشتری نسبت به انواع دیگر اشکال رایانه داشته باشند مدت زمان بیشتری برای آن ها به روزرسانی های نرم افزاری ارائه میدهد.

سرور رکمانت بخریم (Rack Mount) و یا به شکل رومیزی (tower)

سرورها در یکی از انواع رکمانت یا تاور عرضه می‌شوند و در اغلب موارد سوال اصلی این است که کدام یک از انواع سرورها برای شما مناسب تر است؟

اگر در مجموعه خود رک استاندارد (باعمق ۱۰۰ سانتی متر) دارید منطقی و بهینه است که سرور شما از نوع رکمانت باشد. تا بتوانید ضمن نصب آن در فضای رک،‌ تهویه و امنیت بیشتری را برای آن فراهم کنید.

و بتوانید از نزدیک بودن آن به دیگر اجزای مستقر در رک نهایت استفاده را ببرید. اما اگر رک ندارید می‌توانید از شکل برجی آن استفاده کنید. اما تمامی تفاوت ها در شکل ظاهری و محل قرارگیری سرور خلاصه

نمی‌شود بلکه موارد زیر نیز جز عمده تفاوت های این دو دسته هستند.

در سرورهای تاور گردش هوا همانند رایانه های رومیزی است در حالی که گردش هوای سرورهای رکمانت همانطور که دربالا به آن اشاره شد متفاوت است.

لذا در سرورهای تاور میتوان از انواع کارت گرافیک های سری دسکتاپ استفاده کرد در حالی که در سرورهای رکمانت به دلیل محدود بودن جای کارت گرافیک نمیتوان از هرنوع کارت گرافیکی استفاده کرد.

در سرورهای تاور رایزر های توسعه ای کمتری در دسترس است و شمار این PCI ها در سرورهای رکمانت بیشتر است.

معمولا در سرورهای تاور نسبت به مدل هم رده رکمانت از نظر سخت افزار تعداد ماژول کمتری برای قراردادن RAM وجود دارد.

در سرورهای رکمانت نسبت به تاور معمولا درگاه های بیشتری برای توسعه سخت افزاری وجود دارد.

کدام برند در خرید سرور برای شما بهتر است؟

یک کلام ختم کلام در ایران فقط سرورهای برند HP مناسب است. چرا؟ در ادامه توضیح خواهیم داد.

بالاترین پرفورمنس در بین برندها متعلق به برند DELL است. و با وجود این که سهم بازار (طبق آمار سال ۲۰۲۱) برای این برند در دنیا کمی بیشتر از برند hp است.(جایگاه اول متعلق به dell و جایگاه دوم در سهم بازار متعلق به برند hp است.) اما در ایران بیش از ۹۰درصد بازار در اختیار برند hp است. این موضوع شاید به دلیل قیمت پایین hp و ماهیت شرکت dell بوده است. که یک شرکت نیمه دولتی آمریکایی است. و روابط ایران و آمریکا همواره با مشکل روبرو بوده و متاثر از این روابط.

تفاوت پرفورمنس بین دو برند مذکور به اندازه تفاوت قیمت نیست یعنی برند hp مقرون به صرفه تر است.

هزینه لایسنس ها در برند dell بسیار بیشتر از برند hp است و در اغلب کاربری ها برای برند hp نیاز به خریداری لاینسس نیست.

در ایران لوازم جانبی برای برند hp به وفور و برعکس برای برند dell بسیار محدود است .

برندهای دیگر همانند: cisco/ ibm/asus و … نه تنها مزیت قیمتی نسبت به hp ندارند و عمدتا با یک مشخصات ثابت پایین ترین قیمت متعلق به hp است بلکه از نظر پرفورمنس نیز برند hp با فاصله نسبت به دیگر برندها کار می‌کند.

در دیگر موارد نیز مانند: کیفیت ساخت/ طول عمر/ ماژول های توسعه / لوازم جانبی/ قطعات یدکی و … نیز برند hp در ایران پرچم دار بلا منازع است.

بسیار خب انتخاب در این مرحله بسیار ساده است و نیاز به مشاوره ندارد.

تفاوت در نسل های سرور در چیست؟

استانداردها در سرورها بسیار سخت گیرانه تر انتخاب می‌شوند. و دیرتر نیز به روزرسانی می‌شوند به عنوان مثال: در زمان نگارش این محتوا برای رایانه های شخصی استاندارد DDR5 در حال استفاده است. اما برای سرورها نه تنها وارد بازار نشده است بلکه زمان بندی ورود به بازار آن هم مشخص نیست. مخلص کلام این که یک نسل از سرور بسیار دیرتر نسبت به یک نسل از رایانه های شخصی قدیمی می‌شود. و معمولا هر نسل از سرورها حدود ۵ سال در بورس بازار است اما این عدد در رایانه های معمولی کمتر از ۳ سال است.

کاربری های سرور متفاوت از کاربری رایانه ها است. و سرورها با اهداف مشخص تهیه می‌شوند و شاید برای آن هدفی که قصد تهیه سرور دارید نسل سرور تاثیری محسوس در کاربری نداشته باشد و برای شما مقرون به صرفه نباشند.

معمولا فقط سرورهای نسل به روز در بازار به صورت نو وجود دارد لذا اگر صرفا قصد خرید server نو دارید و امکان خرید سرور دست دوم ندارید انتخاب شما محدود به آخرین نسل است.(به ندرت سرور نو از یک نسل پایین تر در بازار پیدا می‌شود و آن هم قیمت بالایی دارد که نسبت به خرید سرور نسل آخر به صرفه نیست.)

مثلا اگر هدف شما از تهیه سرور اختصاص آن به عنوان سرور حسابداری است نسل ۸ و ۹ و ۱۰ برای این نوع کاربری تفاوت محسوسی در پرفورمنس ندارد. و شما می‌توانید به جای این که بر نسل سرمایه گذاری کنید بر روی تعداد سرورها سرمایه گذاری کنید. یعنی با یک بودجه مشخص به جای خرید یک سرور نسل ۱۰ می‌توانید ۲ عدد سرور نسل ۹ بخرید. و این دو را همزمان در مدار قرار دهید و پشتیبان یکدیگر باشند.

اما اگر هدفتان از تهیه سرور راه اندازی سرویس VDI است قطعا پرفورمنس سرور نسل ۱۰ بسیار محسوس خواهد بود. بنابراین مهم ترین پارامتر در تعیین نسل server کاربری مد نظر شما است.

قطعات و لوازم جانبی سرورها

پردازنده

پردازنده سرورها در مقایسه با پردازنده های رایانه‌های شخصی هسته‌ها و حافظه (Cache) بیشتری دارد و وظیفه آن را هم که می‌دانیم.

حافظه اصلی(RAM)

حافظه اصلی در سرورها دارای قطعه سخت افزاری (چیپ) مخصوص تصحیح خطا با نام ECC است. (Error Correction Code) که دلیل وجود این قطعه مهم و گران قیمت جلوگیری از بروز خطا در حافظه اصلی می‌باشد. تا منجر به هنگ کردن سیستم نشود. این حافظه در سرورها در تعداد زیاد و حجم بسیار زیاد می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. و علاوه بر این موارد دارای تکنولوژی‌های مختلفی است که کاربردهای خاص دارند مانند: Persistent.

حافظه جانبی

حافظه جانبی (SSD، HDD و…) در سرورها علاوه بر SATA که در رایانه‌های شخصی پرکاربرد است، استاندارد SAS را پشتیبانی می‌کند. که پهنای باند بسیار بیشتر و تعداد ارتباط همزمان بیشتر بر روی یک کابل را در اختیار ما قرار می‌دهد. و البته استاندارد SAS ویژگی‌های بیشتری در مقایسه با استاندارد SATA دارد.

کنترلر مخصوص حافظه‌های جانبی

این حافظه سخت افزاری (Raid Controller) همانطور که در بالا به آن اشاره شد، مسئول مستقیم مدیریت آرایش و چیدمان حافظه‌های جانبی در سرورها است که بسیار مهم است.

باتری کنترلر مذکور

این باتری وظیفه آن را دارد تا در زمان قطعی برق بتواند محاسباتی که در کنترلر در حال انجام بوده را به ثمر برساند و باعث از دست رفتن اطلاعات نشود.

منبع تغذیه

پاور یا منبع تغذیه (Power) در سرورها حداقل دو عدد برای سرور تعبیه شده است که اگر به هر دلیل یکی از پاورها دچار مشکل شد، بدون خاموشی و قطعی پاورهای دیگر در مدار باشند. و پاور خاموش نشود، پاور در سرورها بسیار هوشمندتر از رایانه‌های معمولی است و وضعیت سلامت آن را از طریق iLO میتوانیم مشاهده کنیم.

رایزر

رایزرها دستگاه‌هایی هستند شبیه درگاه PCI که به جهت توسعه سخت افزاری در سرورها در انواع مختلف وجود دارد تا بتوانم سخت افزارهای مورد نیاز خود را مانند کارت شبکه، کارت کنترلر حافظه، کارت گرافیک و دیگر کارت‌ها بر روی آن‌ها قرار دهیم.

شاسی(frame)

همان بدنه سرور است که کلیه قطعات بر آن سوار می‌شوند.

مادربرد

همانند مادربرد در رایانه‌های شخصی، برد اصلی است که تمام ارتباطات به آن ختم می‌شود.

بی(Bay)

فضای خالی در سرورها است که می‌تواند برای قرار گرفتن حافظه‌های جانبی در شکل‌های مختلف (SFF,LFF) مورد استفاده قرار گیرد. این فضاها هم در جلوی سرور و هم در پشت سرور قرار دارند.

کیج(Cage)

این قطعه همان خشاب مخصوص حافظه است که حافظه از طریق آن به صورت خشابی در Bay قرار می‌گیرد.

سینک(sink)

در سروهای رکمانت، تمام مسئولیت گردش هوا بر عهده فن‌های پرسرعت و هوشمند خود سرور است. و دیگر قطعات فن ندارد (در رایانه‌های معمولی هر قطعه برای تهویه مطلوب خودش می‌تواند فن داشته باشد مانند کارت گرافیک، پاور و …) بنابراین قطعاتی که نیاز به خنک شدن دارند به جای اینکه فن داشته باشند، سینک آلومینیومی دارند. که این سینک با قرار گرفتن در مسیر عبور هوای ایجاد شده توسط فن‌های اصلی، عملیات خنک سازی را انجام می‌دهد. در سرورها، پردازنده‌ها فن ندارند و صرفا سینک دارند.

پره‌های  مسیردهی هوا (Air baffle)

با توجه به توضیحات بالا، در سرورها پره‌های پلاستیکی وجود دارد تا جریان هوا را دقیقا به سمت سینک‌ها و قطعاتی که گرما تولید می‌کنند، هدایت کند.

ریل (Rail kit)

در سرورهای رکمانت به جهت سهولت در نصب و بازرسی سرور برای اینکه بتوانیم همانند یک کشو آن را از داخل رک خارج کنیم، ریل های تعبیه شده است.

بازوی کابل (Cable Arm)

در زمانی که بخواهیم سرور را به صورت کشویی از داخل رک خارج کنیم، برای اینکه کابل‌ها آن قطع نشود و سرور خارج نشود، یک بازوی فلزی در پشت آن تعبیه شده است که همزمان با خارج شدن سرور باز می‌شود. و کابل‌های متصل به پشت سرور را هدایت می‌کند.

محافظ جلویی سرور (Bezel)

این قطعه برای محافظت فیزیکی و زیبایی بر روی پیشانی سرور قرار می‌گیرد. تا ضمن یکپارچه سازی ظاهر سرور با فقلی که بر روی خود دارد، جلوی خارج کردن حافظه‌های جانبی را بگیرد.

البته این تمام قطعات سخت افزاری یک سرور نیست، بلکه همانطور که گفته شد مهمترین آن‌هاست و جز مواردی است که در هنگام خرید باید آگاهانه انتخاب و نصب شود. اکنون که با ماهیت آن‌ها آشنا شدید، برای انتخاب دقیق نوع و مشخصات هر یک می‌توانید از متخصصان رهاکو مشاوره رایگان دریافت نمایید.

تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel: هرآنچه که باید درباره این پردازنده‌ها بدانید

بدون شک پردازنده یا CPU مهمترین جزء سخت افزاری دستگاه است. پردازنده به قسمت‌های دیگر می‌گوید که چه کاری انجام دهند، دقیقا مانند مغز شما. همچنین، پردازنده نقشی تعیین کننده در میزان مفید بودن یک دستگاه الکترونیکی دارد. پردازنده‌ها بر حسب هرتز یا معمولا گیگاهرتز رتبه بندی می‌شوند و عملکرد آن‌ها در این فرکانس صورت می‌گیرد. به طور کلی، هر چه سرعت بالاتر باشد، عملکرد بهتری دارد.

در عصر تکنولوژی امروز ما، در بیشتر دستگاه‌ها پردازنده اینتل یا پردازنده  ARM دیده می‌شود؛ مانند پردازنده‌های تلفن هوشمند یا رایانه شخصی شما. معماری هر دو تراشه برای عملکرد کم مصرف بهینه شده‌ است تا عمر باتری دستگاه‌های مختلف طولانی‌تر شود. در حالی که پردازنده اینتل طراحی پیچیده‌ای دارد، پردازنده ARM به صورت کاملا ساده طراحی شده است تا مصرف انرژی را به حداقل برساند. در این مقاله تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel را شرح می‌دهیم و به مزایا و کاربرد هرکدام از آن ها اشاره می‌کنیم.

تعریف پردازنده‌های ARM و Intel چیست؟

پردازنده‌ها یا واحدهای پردازش مرکزی (CPU)، تراشه‌های میکروسکوپی هستند که به عنوان مغز رایانه‎‌ها و تلفن‌های همراه شناخته می‌شوند. محاسبات پیچیده، ذخیره اطلاعات حیاتی و سایر وظایف توسط CPU انجام می‌شود. پردازنده‌های ARM طراحی ساده و عمر باتری طولانی‌تری دارند. این فناوری توسط کمپانی‌های اپل و اندروید در دستگاه‌های تلفن همراه استفاده می‌شود؛ در حالی که پردازنده اینتل تنها در رایانه‌ها کاربرد دارد. در حال حاضر، پردازنده ARM کاربرد بیشتری دارد: آی‌پد و آیفون‌ و دستگاه‌های ویندوزفون، به طور کامل از ARM استفاده می‌کنند، بنابراین اگر به این پلتفرم‌ها علاقه‌مند هستید، تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel چیزی نیست که نگران آن باشید.

پردازنده‌های ARM و Intel: از گذشته تا کنون

این دو پردازنده را می‌توان به پردازنده‌های اولیه رایانه‌هایی که در اوایل دهه 1980 وارد بازار شدند، یعنی Acorn Computers BBC Micro و Intel 8088 جستجو کرد. این پردازنده‌ها مسیر را برای طراحی دو پردازنده پرکاربرد امروز ما هموار کردند. شایان ذکر است که پردازنده‌های ARM و Intel علیرغم داشتن دو مسیر تولید مختلف، کارایی یکسانی در تکنولوژی دارند.

امروزه پردازنده‌های ARM عموما در گوشی‌های هوشمند، دستگاه‌های موبایل و تبلت‌ها استفاده می‌شوند. ARM به عنوان پردازنده پیشتاز گوشی‌های هوشمند، مجموعه‌ دستورالعمل‌ها و طرح‌های خود را روی یک تراشه ایجاد می‌کند. اگر این پردازنده بخواهد به هدف دیرینه خود یعنی توسعه فراتر از قلمرو موبایل دست یابد، CPU آن به قدرت بیشتری نیاز خواهد داشت.

از طرفی دیگر، اینتل محبوب‌ترین سازنده پردازنده در جهان شناخته می‌شود. تولیدکنندگانی مانند: اپل، سامسونگ و HP همگی از اینتل در رایانه‌های خود استفاده می‌کنند. پردازنده‌های اینتل بسیار پایدار هستند و بهترین عملکرد را ارائه می‌دهند. بنابراین، اصلی‌ترین تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel نحوه عملکرد آن‌ها در دستگاه‌های مختلف می‌باشد.

مزایای پردازنده‌های ARM

مقرون به صرفه

مقرون به صرفه بودن یک تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel است. ساخت پردازنده‌های ARM بسیار مقرون به صرفه است و برای تولید آن به تجهیزات گران قیمت نیازی نیست. این پردازنده‌ها اغلب برای دستگاه‌های کوچک و کم هزینه‌ مانند تلفن‌های همراه ایده آل هستند.

طراحی ساده

این پردازنده‌ها به دلیل دستورات RISC که معماری پیچیده‌تری دارند، بسیار ساده‌ و فشرده‌ هستند. این ویژگی اجازه می‌دهد تا پردازنده‌ها در دستگاه‌های کوچک‌تر جای بگیرند که به نوع خود یک مزیت برای تقاضای رو به رشد مصرف کنندگان برای دستگاه‌های کوچک و قابل حمل محسوب می‌شود.

عمر طولانی باتری

پردازنده‌های ARM به دلیل مجموعه محاسباتی تک چرخه، باتری کمتری مصرف می‌کنند. ویژگی عمر طولانی باتری برای استفاده در موبایل‌ها کاربرد بسیاری دارد.

تولید حرارت کمتر یک تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel 

پردازنده‌های ARM گرمای کمتری تولید می‌کنند و این مزیت به دستگاه‌هایی مانند تلفن‌های هوشمند اجازه می‌دهد ظریف و در دسترس باشند.

مزایای پردازند‌ه‌های Intel

سازگاری

پردازنده‌های اینتل به عنوان یکی از مهم‌ترین برندهای پردازنده در جهان، به طور گسترده در دسترس هستند. این قابلیت انعطاف‌پذیری بیشتری در انتخاب رایانه به افراد می‌دهد.

مصرف کم انرژی

پردازنده‌های اینتل در رایانه‌های نوت بوک نسبت به سایر CPU های موجود در بازار از انرژی کمتری استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، پردازنده AMD دو یا حتی سه برابر بیشتر از اینتل انرژی مصرف می‌کند.

تولید حداقل گرما

تراشه‌های اینتل به دلیل مصرف کم انرژی گرمای کمتری تولید می‌کنند. به عنوان مثال، قطعات یک مینی کامپیوتر بطور فشرده‌ کنار هم قرار می گیرند و بنابراین گرمای کمتری تولید می‌کنند.

ظرفیت تولید

اینتل با 15 کارخانه تولید CPU در جهان در حجم بالایی تولید می‌شود؛ به این معنی که پردازنده‌های آن به طور گسترده‌تری در دسترس خواهند بود و در تعداد قابل توجهی از دستگاه‌ها استفاده می‌شوند.

پردازنده ARM و Intel چه تفاوت‌هایی باهم دارند؟

در حالی که پردازندهARM  (Advanced RISC Machines) مدت‌هاست که در دنیای تکنولوژی استفاده می‌شود، اینتل یک تازه وارد است! قبل از اینکه تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel را بررسی کنیم، بهتر است اشاره کنیم که هر دو CPU مزایا و معایب خود را دارند. به طور کلی، بسته به نحوه استفاده از آن‌ها، ممکن است یکی بر دیگری برتری داشته باشد.

مجموعه دستورالعمل‌های CISC و RISC

گاهی اوقات پردازنده‌های اینتل به عنوان X86 برای ویندوزهای 32 بیتی شناخته می‌شوند و از مجموعه دستورالعمل‌های پیچیده (CISC) استفاده می‌کنند. در حالی که پردازنده‌های ARM از مجموعه دستورات ساده شده (RISC) یا ریسک استفاده می‌کنند. این دو مفهوم به تفاوت در شیوه طراحی پردازنده‌ها اشاره می‌کنند.

ایده اصلی پشت CISC سخت افزار پیچیده و نرم افزار ساده است. معماری آن براساس دستورالعمل‌های پیچیده‌ طراحی شده است که منجر به سرعت بخشیدن به اجرای دستورالعمل‌ها می‌شود. این دستورات به چرخه‌های متعدد برای تکمیل عملیات نیاز دارند. از طرفی دیگر، در معماری RISC دستورالعمل‌‌های کم برای اجرای خیلی سریع در داخل پردازنده قرار می‌گیرد.

هر دو طراحی RISC و CISC در ابزارهای مختلف کاربرد دارند. سیستم RISC بر اساس یک سخت افزار ساده و نرم افزار پیچیده طراحی می‌شود و دستورات کوچک و به شدت بهینه شده را پردازش می‌کند. درست برخلاف CISC که در آن دستورات پیچیده را پردازش می کند. از آنجایی که پردازنده‌های ARM دستورالعمل‌های ریسک را در یک چرخه اجرا می‌کنند، عملکرد کمتری خواهند داشت. در نتیجه، این  پردازنده‌ها برای دستگاه‌هایی مانند: تلفن همراه و سیستم‌های نهفته بسیار مناسب‌ هستند.

سازگاری نرم افزار

یک تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel این است که پردازنده‌های اینتل قادر به درک کدهای ARM  نیستند و بالعکس. در نتیجه، برای هر CPU  یک سیستم عامل و نرم افزار باید طراحی شود. البته اجرای نرم افزار طراحی شده برای یک نوع CPU بر روی دیگری امکان پذیر است، اما این کار معمولا منجر به اختلالات قابل توجهی در سرعت و کارایی دستگاه و پردازنده موردنظر خواهد شد.

به عنوان مثال، دستگاه‌های Surface مایکروسافت از پردازنده‌های ARM استفاده می‌کنند. وقتی این دستگاه کد اینتل را با استفاده از شبیه سازی اجرا کند، دستگاه با اختلال شدیدی مواجه می‌شود تا جایی که ممکن است نرم افزار غیر قابل استفاده شود.

مصرف انرژی

مصرف انرژی پردازنده‌های ARM یک مزیت قابل توجه نسبت به اینتل و سایر پردازنده‌های اینتل دارد. به نظر می‌رسد که تکنیک  RISCبه همراه طراحی نوآورانه ARM، پردازنده‌های کم هزینه‌ای تولید می‌کند؛ به همین دلیل است که بازار گوشی‌های هوشمند و تبلت در درست این پردازنده است.

این مسئله را با یک مثال بارز برای شما روشن می‌کنیم: گوشی شما با یک بار شارژ ممکن است حتی تا 24 ساعت دوام بیاورد، اما باتری بزرگ لپ‌تاپ اینتل شما تنها چند ساعت دوام می‌آورد، آن هم اگر خوش شانس باشید!

عملکرد قابل قبول

با سرمایه گذاری در توسعه پردازنده‌های ARM، عملکرد آن‌ها در نتیجه ظهور گوشی‌های هوشمند و تبلت نسل‌های مختلف به سرعت افزایش یافته است. از نظر قدرت محاسباتی، گوشی‌های هوشمند میان رده اکنون از عنوان “قابل قبول” فراتر رفته‌اند و برای برآورده کردن نیازهای روزانه کاربران به اندازه کافی قدرتمند هستند.

عملکرد در هر وات

اگر  عملکرد یک پردازنده ARM را به ازای هر وات انرژی مصرفی بررسی کنیم، به نظر نمی‌رسد CPU های اینتل x86 عملکرد چندان خوبی داشته باشند. اگرچه اینتل اقدامات بسیاری برای توسعه مدل‌های پردازنده با کم‌ترین مصرف انرژی انجام داده است، اما هنوز یک ایراد بزرگ در عملکرد آن وجود دارد.

سرعت پردازنده

تراشه‌های ARM معمولا سرعت کم‌تری از همتای اینتل خود دارند، چرا که مصرف انرژی در آن‌ها بسیار پایین است. در حالی که بیشتر افراد تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel را از لحاظ عملکرد متوجه نمی‌شوند، سرعت پردازنده‌های اینتل بسیار بیشتر از سایر رقبا است و برای محاسبات سریع‌تر طراحی می‌شود.

البته این بدان معنا نیست که پردازنده‌های ARM سرعت کمی دارند. به طور کلی، استفاده از هسته‌ها و حافظه پنهان بیشتر در این پردازنده‌ها وسیله‌ای موثر برای مصرف هرچه کم‌تر انرژی با بیشترین سرعت است.

کدام پردازنده بهتر است؟

پس از بررسی تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel ، سوال اصلی در مورد فناوری پردازنده‌ها این است که “بهترین CPU کدام است؟” و همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، پاسخ مشخص است: “بستگی دارد”. در این مرحله باید بگوییم که هر دو پردازنده ARM  و Intel مزایا و معایب خود را دارند که پیش‌تر به آن اشاره کرده‌ایم.

اینکه کدام یک از آن‌ها را انتخاب کنید، تا حد زیادی به کاری که می‌خواهید با دستگاه خود انجام دهید و سازگاری آن با سایر سخت افزارها و نرم افزارها بستگی دارد. پردازنده‌های اینتل سریع‌تر و قدرتمندتر از پردازنده‌های ARM هستند. با این حال در بیشتر موارد پردازنده‌های ARM نسبت به پردازنده‌های اینتل سازگاری بیشتری با موبایل ارائه می‌دهند. در هر دو پردازنده به طور مدام در حال پیشرفت و تکامل هستند و این نشان می‌دهد که آنچه اکنون به عنوان یک چیز ایده‌آل شناخته می‌شود، ممکن است در یک سال آینده چندان خوب به نظر نرسد.

نتیجه گیری

در پایان، هنگام بررسی تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel باید موارد زیادی را در نظر گرفت. اینکه یکی بهتر از دیگری است یا نه به نحوه استفاده از آن و مصرف برق دستگاه مورد نظر بستگی دارد. اگر از هرکدام از پردازنده‌های ARM و Intel  استفاده می‌کنید، نظرات خود را در زیر با ما به اشتراک بگذارید.

9 مورد از گران‌ ترین NFT که تا به حال فروخته شده است

در حال حاظر، NFT جدیدترین ترند دنیای هنر و دیجیتال شناخته می‌شود. چه این ترند را دوست داشته باشید و چه از آن متنفر باشید؛ مفهوم NFT ثابت کرده است که مالکیت NFT متقاضی واقعی دارد و برخی افراد حاظرند پول‌های بسیار زیادی برای این مالکیت پرداخت کنند. جمع آوری اطلاعت دقیق درباره گران‌ ترین NFT های جهان بسیار دشوار است، زیرا این آمار این صنعت جدید همیشه در حال تغییر است. سال 2021 سالی بود که ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین رشد عظیمی در سرمایه بازار و توسعه زیرساخت تجربه کرد.

از آن زمان NFTها رشد تصاعدی را تجربه کردند و فضای دیجیتال دائما توسط فناوری بلاکچین در حال تغییر بود؛ جایی که هر چیزی را می‌توان به NFT تبدیل کرد. در این مقاله نگاهی به برخی از گران‌ ترین NFT های فروخته شده تا به امروز می‌اندازیم. NFT مخفف Non-Fungible Token است که در اصل توکن‌هایی هستند که معمولا آثار هنری را در پلتفرم بلاک چین خرید و فروش می‌کنند. با این که این توکن ها مدت زیادی است که وجود داشته‌اند، اما شهرت واقعی آن‌ها در سال 2021 شکل گرفت. با چنین رشد عظیمی، دیدن برخی از NFTها که صدها هزار یا حتی میلیون‌ها دلار به فروش می‌رسند خیلی دور از ذهن نیست.

گران‌ ترین NFT

در این مقاله فهرستی از گران‌ترین آثار هنری NFT که تا کنون فروخته شده است را گردآوری کرده‌ایم. توجه به این نکته مهم است: در حالی که مجموعه‌ها و حراج‌های بسیاری برای NFT برگزار شد و میلیون‌ها دلار درآمد برای سازندگان آن به همراه داشت، اما مواردی که در این لیست به آن ها اشاره می‌کنیم، بزرگترین فروش‌های NFT  هستند که تا به حال اتفاق افتاده.

ادغام (The Merge)

The Merge یک اثر هنری دیجیتال است که توسط یک نقاش دیجیتال ناشناس به نام پاک ساخته شده است. پاک این اثر خود را به قیمت 91.8 میلیون دلار فروخت. جالب است بدانید که The Merge یک اثر هنری یونیک بود و ما معتقدیم که گران‌ ترین NFT که تا به حال فروخته شده The Merge می باشد. این اثر دیجیتال تقریبا 92 میلیون دلار فروخته شد.

اگرچه این معامله قانونی‌ بود، اما بحث اصلی این است که آیا این نقاشی یک اثر هنری است یا می‌توان آن را تعدادی آثار هنری مختلف درنظر گرفت. این بحث‌ها به این دلیل است که این NFT فقط به یک خریدار فروخته نشده است، بلکه چندین خریدار برای وجود دارد. قیمت این اثر از 575 دلار شروع شد و هر چند ساعت یکبار به رقم بالاتری افزایش یافت و در نهایت، بیش از 30000 خریدار به مبلغ 91.8 میلیون دلار فروخته شد. به همین ترتیب، 91.8 میلیون دلار برای این اثر خرج شد که آن را به گران‌ ترین NFT فروخته شده تا به امروز تبدیل کرد.

5000 روز اول (The First 5000 Days)

یکی از گران‌ترینNFT‌ ها تا به امروز The First 5000 Days است که توسط یکی از محبوب‌ترین هنرمندان  NFT در جهان ساخته شد. نقاش این اثر هنری Michael Winkelmann است که با نامBeeple  شناخته می‌شود.

این اثر هنری در حراج کریستی با پیشنهاد اولیه تقریبا 100 دلار به حراج گذاشته شد؛ اما علاقه مندان ارزهای دیجیتال پیشنهادهای بزرگ‌تری را ارائه دادند. بیپل پیش از این به دلیل فروش شش رقمی خود در جامعه هنری کریپتو بسیار شناخته شده بود؛ بنابراین تنها یک ساعت طول کشید تا اثر جدید او به بیش از یک میلیون دلار برسد. نتیجه نهایی این NFT منحصر به فرد 69 میلیون دلار بود. جالب است بدانید که این اثر هنری توسط بنیانگذار Metapurse (صندوق سرمایه گذاری NFT) خریداری شد. او می‌خواهد همه آثار هنری گران قیمتی را که خریده است را برای دانلود در دسترس تمام افراد قرار دهد. چرا؟ چون به اطلاعات رایگان اعتقاد دارد.

این اثر به شکل یک کلاژ به نظر می‌رسد زیرا ترکیبی از 5000 قطعه هنری است که روزهای مختلف از زندگی حرفه‌ای او را نشان می‌دهند. حراج این قطعه توسط ساتبیز برگزار شد و پس از پایان مناقصه، بیپل به یکی از با ارزش‌ترین هنرمندان زنده جهان تبدیل شد. آخرین مرحله مزایده این قطعه میان جاستین ترون، موسسTRX  و متاکوان، بنیانگذار Lendroid و Portkey Technologies برگزار شد که در نهایت، پیشنهاد متاکوان برنده این مناقصه شد. بیپل چندین اثر هنری دیگر دارد که ارزش‌های بسیاری دارند و بنابراین می‌توانند بخشی از این لیست باشند. از جمله این اثار می‌توان به Ocean Front با قیمت 6 میلیون دلار و Crossroads با قیمت 6.6 میلیون دلار اشاره کرد.

ساعت (clock)

در واکنش به دستگیری جولیان آسانژ، بنیانگذار ویکی لیکس، “پاک” نقاش دیجیتال و تیمی از حامیان آسانژ، یک NFT تک نسخه‌ای ایجاد کردند که تعداد روزهای زندانی آسانژ را نشان می‌دهد. گفته می‌شود درآمد حاصل از فروش این NFT به تیم دفاع حقوقی آسانژ اهدا شده است. بخش کوچک‌تری از درآمدها نیز به سازمان‌های مختلفی که برای اهدافی مانند: حریم خصوصی دیجیتال و حقوق بشر مبارزه می‌کنند، تعلق گرفت. ارزش این توکن از زمانی که NFT اصلی در فوریه 2022 خریداری شد به طور قابل توجهی کاهش یافته است. این توکن کاهش تقریبا 95 درصدی در عرض سه ماه را تجربه کرده است.

Horny Copia 721

این NFT تا حدودی عجیب است، زیرا صرفا تصویری است که به آثار هنری یک هنرمند محبوب NFT اشاره دارد که خریدار نهایی قطعه نیز بوده است. خریدار این اثر NFT را از یک فرد ناشناس هنری که با نام مستعار Mierre E. Padskem شناخته می‌شود، خریداری کرد. از آنجایی که این اولین بار است که یک اثر هنری NFT با اشاره به NFT دیگری ساخته شده و با این قیمت فروخته می‌شود، بسیاری معتقدند که این دو نفر در واقع یکسان هستند، اما هنوز کسی آن را تایید نکرده است.

CryptoPunk

در حالی که CryptoPunk محبوب‌ترین NFT نبود، اما معروف‌ترین فروش NFT در سال 2021 بود. این اثر هنری توسط یک اینفلوئنسر و نقاش معروف NFT ساخته شد که میمون bandana  شماره 4156 نام دارد. فروش این اثر نشان دهنده تغییر قابل توجهی در اکوسیستم CryptoPunk بود. این تجارت مهم و کاهش قیمت پانک در پایان سال ناشی از مسائل مربوط به سیاست‌های کپی رایت Larva Labs است که Punk4156 به شدت با آن مخالفت کرد.

HUMAN ONE

یکی دیگر از NFTهای گرانقیمت HUMAN ONE می‌باشد که اولین اثر هنری فیزیکی است که بیپل خلق شده است. این اثر در نوامبر 2021 و در حراج کریستی به قیمت 28.9 میلیون دلار به حراج گذاشته شد. HUMAN ONE یک مجسمه متحرک سه بعدی با 4 صفحه دیجیتال است. این ویدیوی سفر بی پایان یک فضانورد در مکان‌ها و زمان‌های مختلف روز را نمایش می‌دهد. این آثر هنری ترکیبی، جاه طلبی‌های هنری Beeple را فراتر از قلمرو دیجیتال منعکس می‌کند.

Tpunk 3442

برخی افراد TPunks را نسخه ای از CryptoPunks با چهره‌های پیکسلی می‌دانند که بسیار نادرند و ویژگی‌های متفاوتی ارائه می‌دهند. یکی از کمیاب‌ترین آن‌ها تی‌پانک شماره 3442 با چهره جوکر است. این اثر هنری در آگوست 2021 به قیمت 120 میلیون به جاستین سان، مدیر عامل Tron فروخته شد. این گران‌ ترین NFT بود که تا کنون در بلاک چین Tron به فروش رسید.

CryptoPunks

CryptoPunks  یکی از اولین پروژه های NFT است که بر روی بلاکچین اتریوم توسعه یافت. این پروژه شامل 10000 پرتره پیکسلی است که ویژگی‌های مشابهی دارند. در 11 مارس 2021، پانک با شناسه #3100 و رتبه نادر 7 به قیمت 7.67 میلیون دلار دوباره فروخته شد. این بدان معناست که در لیست با ارزش‌ترین NFT ها، رتبه پنجم را کسب می‌کند. در حالی که در ابتدا می‌توانستید یک CryptoPunk را به صورت رایگان خریداری کنیدکمیاب بودن پرتره‌های دیجیتالی و افزایش تقاضا برای NFT باعث افزایش سرسام‌آور قیمت این توکن شده است.

نتیجه گیری

NFT ها در سال‌های گذشته توجه بسیاری از کلکسیونرهای ثروتمند را به خود جلب کرده است و به نظر می‌رسد که ارزش پرتقاضاترین آن‌ها همچنان رو به افزایش باشد. آثاری که نام بردیم از گران ترین NFT هایی هستند که در حال حاظر بسیار مورد استقبال قرار گرفته‌اند. هنوز نمی‌توان مطمئن بود که این توکن‌های غیر مثلی می‌توانند به پیشرفت ادامه دهند یا خیر. هرچند این تکنولوژی به تازگی در حال فراگیر شدن است.