واقعیت افزوده (Augmented Reality یا AR) یک فناوری نوظهور است که به دنیای مجازی اجازه می‌دهد تا با دنیای واقعی ارتباط برقرار کند. این فناوری، از تجربه کاربری فراتر از چیزی که تاکنون تجربه کرده‌ایم، بهره مندی بهبود یافته و در حال تغییر و تحول است. این مقاله به بررسی مفهوم AR، کاربردهای آن در زندگی روزمره و چگونگی تاثیرگذاری آن بر اقتصاد و فرهنگ ما می‌پردازد.
واقعیت افزوده چیست؟
Augmented Reality یا AR یک فناوری است که اطلاعات دیجیتال را به دنیای واقعی اضافه می‌کند، به طوری که این دو با هم ترکیب شده و به صورت همزمان نمایش داده می‌شوند. در AR، اطلاعات مانند تصاویر، صداها، گرافیک‌ها یا سایر عناصر دیجیتال را به کمک دستگاه‌های الکترونیکی مانند گوشی‌های هوشمند، عینک AR یا دستگاه‌های دیگر به دنیای واقعی افزوده می‌کند. برخلاف واقعیت مجازی (VR) که کاربر را به یک دنیای کاملا مجازی منتقل می‌کند، AR این امکان را فراهم می‌کند که افراد در مکان واقعی خود باقی بمانند و به داده‌ها و اطلاعات دیجیتال دسترسی داشته باشند. این تکنولوژی در حوزه‌های مختلف مانند بازی‌های کامپیوتری، آموزش، پزشکی، صنعت، تبلیغات و سفر به کار می‌رود و به عنوان یک فرآیند ارتقاء تجربه کاربری ادامه مطلب
در دنیای امروز سازمان‌ها با پیشرفت روزافزون فناوری اطلاعات (IT) و اتکا به سیستم‌های پیچیده، به یک تیم مجازی از کارشناسان پشتیبان IT نیاز دارند تا از اجرای پایدار، امن و بدون مشکل فعالیت‌های IT در سازمان مطمئن شوند. در این مقاله نقش و وظایف پشتیبان خدمات IT را بررسی می‌کنیم.
وظایف پشتیبان خدمات IT
1. نظارت و مانیتورینگ سیستم‌ها
نظارت و مانیتورینگ سیستم‌ها یکی از وظایف اساسی پشتیبانی خدمات IT است. این فعالیت‌ها به منظور اطمینان از عملکرد صحیح، امنیت و بهینه سازی عملکرد سیستم‌ها انجام می‌شوند. وظایف پشتیبان خدمات ای تی عملکرد سرورها، شبکه‌ها و دیگر تجهیزات IT را به منظور اطمینان از پاسخگویی مناسب و بهینه بررسی می‌کند. نظارت بر ورود و خروج کاربران، شناسایی تهدیدات امنیتی، و اجرای اقدامات امنیتی برای حفاظت از اطلاعات و سیستم‌ها از دیگر وظایف پشتیبان خدمات IT است.
پشتیبان IT بر پهنای باند شبکه، ترافیک داده و شناسایی مشکلات احتمالی در ارتباطات شبکه نظارت می‌کند. همچنین مصرف منابع سیستم مانند حافظه، پردازنده و ذخیره سازی به منظور بهینه سازی عملکرد و جلوگیری از افت کیفیت خدمات از وظایف کارشناس فناوری اطلاعات است. او هماهنگی سیستم‌ها و خدمات IT را با استانداردها و مقررات مربوطه انجام می‌دهند. به طور کلی، فعالیت‌های نظارت و ادامه مطلب
HTTP و HTTPS دو واژه‌ای هستند هر روز در دنیای اینترنت آن‌ها را می‌بینیم. در واقع، تغییر HTTP به HTTPS رتبه سئو سایت کاربر را در موتور جست و جوی گوگل افزایش می‌دهد؛ چرا که بیشتر بازدیدکنندگان معمولا از سایت‌هایی بازید می‌کنند که امنیت بیشتری داشته باشد. گوگل نیز اعلام کرد رتبه وبسایت‌هایی که از پروتکل https استفاده نمی‌کنند را کاهش می‌دهد. HTTPS یک نسخه امنیتی پیشرفته از پروتکل انتقال hypertext یا ابرمتن است. از طرفی دیگر، HTTP پروتکل برنامه‌ای است که از طریق آن تمام ارتباطات داده در وب انجام می‌شود. HTTP به کاربران کمک می‌کند تا صفحات وب را بازیابی کنند. HTTPS یا HTTP Secure همین کار را انجام می‌دهد اما همانطور که از نامش پیداست، به شیوه‌ای امن‌تر. هنگام جستجو در فضای وب حتما یک URL را دیده‌اید: https://www.google.com در این مقاله به بررسی تفاوت HTTP و HTTPS می‌پردازیم و اهمیت هرکدام از آن‌ها را شرح می‌دهیم.
عبارت HTTP مخفف Hypertext Transfer Protocol است که وظیفه اصلی آن انتقال داده‌ها در شبکه می‌باشد. HTTP از TCP (پروتکل کنترل انتقال) برای ارسال و دریافت داده‌ها از طریق وب استفاده می‌کند. به بیان ساده، HTTP پروتکلی است که توسط کلاینت و سرور استفاده می‌شود. معمولا بیشتر صفحات وب از HTTP استفاده نمی‌کنند، زیرا روش امنی برای انتقال داده‌ها در یک شبکه نیست. این پروتکل اساسا برای وب سایت‌های قدیمی استفاده می‌شود.
دو نوع اصلی از پیام‌های HTTP وجود دارد: درخواست و پاسخ. درخواست‌های HTTP توسط مرورگر و هنگام تعامل کاربر با صفحات وب ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، اگر کاربر روی یک لینک کلیک کند، مرورگر یک سری درخواست “HTTP GET” برای محتوایی که باید در آن صفحه ظاهر شود، ارسال می‌کند. این درخواست به سرور مبدا یا سرور کش پروکسی می‌روند و در نهایت سرور یک پاسخ HTTP ایجاد می‌کند.
درخواست‌ها و پاسخ‌های HTTP در سراسر اینترنت به صورت متن ساده ارسال می‌شوند و مشکل اصلی آن همین است؛ همه می‌توانند این متن‌های ساده را بخوانند! این موضوع هنگامی اهمیت می‌یابد که کاربر بخواهد داده‌های حساس را از طریق یک وب سایت یا یک برنامه تحت وب ارسال کنند. در این صورت همه می‌توانند به رمز عبور، شماره کارت اعتباری یا داده‌های مهم شما دسترسی داشته باشند.
HTTPS مخفف Hypertext Transfer Protocol Secure است که مسیر امن‌تری برای انتقال داده‌ها در بستر وب ارائه می‌دهد. به همین دلیل بیشتر وب سایت‌های امروزی از این پروتکل استفاده می‌کنند. معمولا سایت‌هایی که از طریق HTTPS کار می‌کنند، یک تغییر مسیر دارند، بنابراین حتی اگر ” http:// ” را تایپ کنید، برای تحویل داده به یک اتصال ایمن هدایت می‌شوید.
HTTPS همچنین از TCP (Transmission control protocol) برای ارسال و دریافت داده‌ها استفاده می‌کند و این کار را از طریق پورت 443 در یک اتصال رمزگذاری شده توسط لایه حمل و نقل امنیتی (TLS) انجام می‌دهد. داده‌های که با HTTPS ارسال می‌شوند، رمزگذاری می‌شوند تا بتوانند در مقابل تهدیدات و حملات ایمن بمانند. این پروتکل با رمز گذاری داده‌ها دیگر قابل خواندن نخواهد بود.
علاوه بر رمزگذاری ارتباطات، HTTPS برای احراز هویت دو طرفه در ارتباطات نیز استفاده می‌شود. احراز هویت به معنای تایید این است که یک شخص همان چیزی باشد که ادعا می‌کند. در HTTP، هیچ تایید هویتی وجود ندارد، اما در اینترنت مدرن، احراز هویت ضروری است. این امر از حملاتی مانند: ربودن DNS و جعل دامنه که در صورت عدم احراز هویت امکان پذیر می‌شود، جلوگیری می کند. ادامه تفاوت HTTP و HTTPS