فناوری مجازی سازی انقلابی بزرگ در دنیای محاسبات سرور و چندین حوزه دیگر از جمله مجازی سازی استوریج، مجازی سازی برنامه، مجازی سازی دسکتاپ و رایانش ابری پدید آورده است و فناوری مدرن امروز را دگرگون کرده است. مجازی سازی مزایای قابل توجهی ارائه می‌دهد و هر کسب و کاری به نوعی از آن‌ها در محیط کاری خود بهره مند می‌شود. مجازی سازی سرور بخشی جدایی ناپذیر زیرساخت‌های فناوری اطلاعات سازمان‌ها شده است.
این فناوری زیرساخت را قادر می سازد تا از تمام سرورها استفاده کند و از هدر رفتن قدرت سرورهای گران قیمت جلوگیری کند. با توسعه شبکه به چندین سرور نیاز داریم و اینجاست که کاربرد مجازی سازی سرور مشخص می‌شود. این نوع
مجازی سازی با استفاده از یک نرم افزار سرور را به ماشین‌های مجازی مجزا تبدیل می‌کند. قبل از اینکه تصمیم بگیرید از مجازی سازی سرور استفاده کنید، اطلاعات زیادی وجود دارد که باید در مورد آن بدانید. در این مقاله با عملکرد مجازی سازی سرور بیشتر آشنا می‌شوید.
مزایای مجازی سازی سرور چیست؟
عملکرد مجازی سازی سرور به فرآیند تبدیل سرور فیزیکی به چندین سرور مجازی از طریق نرم افزار گفته می‌شود. کاربران به جای اجرای یک سیستم عامل مجزا می‌توانند عملکرد سرور را از طریق مجازی سازی به حداکثر برسانند. بنابراین، با همین تعریف کوچک درمی‌یابیم که مجازی سازی سرور مزایای بسیاری ارائه می‌دهد. این فناوری با تقسیم بندی سرور هزینه‌های سخت افزاری و انرژی را کاهش می‌دهد. از دیگر مزایای آن انتقال سیستم به فضای ابری است که مشکلات احتمالی را به راحتی حل می‌کند و به شما کمک می‌کند تا حجم زیادی از وظایف را انجام دهید. به طور کلی، این نوع مجازی سازی منجر به افزایش قابلیت‌های سرور و کاهش مشکلات شبکه می‌شود.
عملکرد مجازی سازی سرور چگونه است؟
سرورها ماشین‌های قدرتمندی هستند که فایل‌ها، داده‌ها و سایر برنامه‌ها را در شبکه‌های کامپیوتری میزبانی می‌کنند. هر سرور معمولا به یک برنامه خاص اختصاص داده می‌شود و به همین ترتیب شناسایی مشکلات ایجاد شده در سرور آسان‌تر خواهد بود. استفاده از سرورهای فیزیکی مشکلات زیادی را به همراه دارد. یکی اینکه بیشتر سرورهای فیزیکی نمی‌توانند از تمام قدرت پردازش خود استفاده کنند و تنها بخش کوچکی از قدرت سرورهای موجود در شبکه به طور کامل استفاده می‌شوند. دوم اینکه به دلیل توزیع نامناسب بار کاری در مراکز داده ممکن است از برخی سرورها هیچگونه استفاده‌ای نشود. این توزیع نامناسب فضای زیادی را اشغال می‌کند، انرژی بالایی هدر می‌دهد و منجر به تولید حرارت زیادی می‌شود؛ و همچنین کار با شبکه‌های کامپیوتری را پیچیده می‌کند.
عملکرد مجازی سازی سرور این مشکلات را برطرف کرده است. مجازی سازی می‌تواند با استفاده از یک برنامه نرم افزاری، سرور فیزیکی را به چندین سرور مجازی تقسیم کند که هرکدام از آن‌ها برنامه‌ها و سیستم عامل‌های خود را اجرا می‌کنند. از آنجایی که هر کدام از سرورهای مجازی به عنوان یک دستگاه جداگانه عمل می‌کنند، اطلاعات آن‌ها از سایر کاربران پنهان می‌شود. مجازی سازی به کسب و کار شما اجازه می دهد تا ظرفیت سرورهای خود را افزایش دهید و منابع زیرساخت فناوری اطلاعات خود را به حداکثر برسانید.
انواع عملکرد مجازی سازی سرور
مجازی سازی مفهوم جدیدی نیست. در دهه‌های گذشته، ماشین‌های مجازی بر روی ابر رایانه‌ها ساخته شده‌اند و در سال‌های اخیر این مفهوم در سرورها اعمال می‌شود. در واقع، عملکرد مجازی سازی سرور هنوز یک موضوع محبوب در حوزه فناوری اطلاعات است. سه نوع مجازی سازی سرور وجود دارد: مجازی سازی کامل، مجازی سازی محدود و مجازی سازی در سطح سیستم عامل. هر کدام از آن‌ها یک سرور فیزیکی به نام هاست و یک سرور مجازی به نام مهمان دارند. این سه سیستم از روش‌های مختلفی برای توزیع منابع از سرور فیزیکی به ماشین‌های مجازی استفاده می‌کنند.
مجازی سازی کامل
این فناوری به عنوان مدلی برای ماشین مجازی شناخته می‌شود و به مدیران IT این امکان را می‌دهد که با سیستم عامل‌های مختلف کار کنند. در این مجازی سازی یک نرم افزار ویژه به نام "hypervisor" عملکرد دیسک و CPU را روی سرور فیزیکی نظارت می‌کند و هر کدام از سرورهای مجازی را از یکدیگر مستقل نگه می‌دارد. در واقع، هایپروایزر مسئول تخصیص منابع از سرور فیزیکی است. هر کدام از سرورهای مجازی برنامه‌های منحصر به فرد خود را اجرا می‌کنند. یکی از محدودیت‌های مجازی سازی کامل این است که فرایند پردازش هایپروایزر ممکن است بر عملکرد سرور تاثیر منفی بگذارد.
مجازی سازی محدود
این مجازی‌سازی شباهت زیادی به مجازی‌سازی کامل دارد، زیرا از ساختار میزبان-مهمان استفاده می‌کند. سیستم مجازی سازی محدود به یک شبکه کامل نیاز دارد تا نیروها را به عنوان یک واحد متحد کند. در اینجا هایپروایزر برای مدیریت این سیستم به قدرت زیادی نیاز ندارد.
مجازی سازی در سطح سیستم عامل