شاید برایتان پیش آمده باشد که در خانه یا محل کارتان نیاز به دو کامپیوتر داشته باشید و تنها با یکی از آنها کار کنید. افراد معمولا برای انتقال فایل یا باز کردن یک برنامه خاص در یک کامپیوتر دیگر، نیاز به راهاندازی ارتباط بین دو کامپیوتر دارند. برای اینکه بتوانید هر دو کامپیوتر را تنها از یک کامپیوتر مدیریت کنید، میتوانید از برنامه Remote Desktop Connection استفاده کنید. این برنامه به طور پیشفرض در ویندوز نصب شده است در گذشته، مدیران IT از راه دور دسکتاپ (Remote Desktop) فقط به عنوان رابطی برای دسترسی به کامپیوترهای دیگر استفاده میکردند؛ اما در حال حاضر از این تکنولوژی برای مقاصد گوناگونی مانند دسکتاپ مجازی استفاده میشود. اما ریموت زدن به کامپیوتر چگونه انجام میشود؟
تعرف ریموت زدن به کامپیوتر
این فرایند به شما اجازه میدهد تا از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگری از طریق شبکههای محلی یا اینترنت دسترسی پیدا کنید و آن را کنترل کنید. با استفاده از ریموت زدن به کامپیوتر، میتوانید از راه دور دستگاه مقصد را کنترل کنید، صفحه دسکتاپ را مشاهده کنید، فایلها و پوشهها را مشاهده و ویرایش کنید، برنامههای مختلف را اجرا کنید و تنظیمات را تغییر دهید. این روش بسیار مفید میباشد در مواردی که به دلایل مختلف نیاز به دسترسی به کامپیوتر خود از مکان دیگری دارید، مانند: محل کار، خانه، یا هر مکان دیگری که به شبکه متصل است.
استفاده از ریموت دسکتاپ نیازمند نرمافزارهای مخصوصی است که بر روی کامپیوتر مقصد نصب میشوند و به شما امکان اتصال و کنترل را میدهند. این نرمافزارها از رمزنگاری برای امنیت ارتباطات استفاده میکنند تا اطلاعات شما در ارسال بین دو سیستم حفظ شود.
نحوه ریموت زدن به کامپیوتر
تنظیم کامپیوتر مقصد
در کامپیوتر مقصد وارد کنترل پنل شوید و عبارت Remoteرا تایپ کنید. روی گزینه Allow Remote Access to Your Computer کلیک کنید. یک پنجره برای شما باز میشود. حالا وارد بخشRemote شوید. در این بخش گزینه Allow Remote Connections to This Computer را انتخاب کنید و همچنین تیک گزینه Allow Connection Only From Computers Running Remote Desktop With Network Level Authentication را بزنید. البته تیک زدن این گزینه ضروری نیست اما یک لایه امنیتی برای شما اضافه میکند. زیرا قبل از اتصال هر کامیپوتر به کامپیوتر مقصد، باید کامپیوتر مقصد تایید کند که ادامه مطلب...
هوش مصنوعی محدود یا ANI وظایف خاصی را انجام میدهد، اما در مقایسه با هوش مصنوعی عمومی (AGI) که قادر به انجام هر وظیفهای مشابه انسان است، محدودیتهایی دارد. نیاز به دادههای آموزشی بزرگ، عدم توانایی تعمیم آموختهها به سناریوهای جدید و عدم توانایی انجام فعالیتهای خلاقانه و تفکرات پیچیده، این هوش مصنوعی را محدود میکند. این هوش مصنوعی نوع خاصی از هوش مصنوعی است که در آن یک الگوریتم یادگیری برای انجام کاری خاص طراحی شده است و هر دانشی که از انجام آن کار به دست میآید به طور خودکار برای سایر وظایف اعمال نمیشود. برخلاف هوش مصنوعی عمومی که به دنبال تقلید از فرآیندهای فکری پیچیده است، ANI برای انجام موفقیت آمیز یک کار بدون کمک انسان طراحی شده است. برنامه های محبوب این نوع هوش مصنوعی ترجمه زبان و تشخیص تصویر است. اکثر برنامههای کاربردی هوش مصنوعی که امروزه مورد استفاده قرار میگیرند را میتوان در دسته این هوش مصنوعی قرار داد. این نوع هوش مصنوعی به عنوان هوش مصنوعی ضعیف نیز شناخته میشود.
هوش مصنوعی ضعیف یا محدود چیست؟
هوش مصنوعی محدود (Artificial Narrow Intelligence یا ANI) نوعی از هوش مصنوعی است که یک وظیفه خاص را به طور محدود انجام میدهد. در ANI، سیستم هوش مصنوعی در یک حوزه خاص عمل میکند و بر روی وظیفههای محدودیتی تمرکز میکند. ANI توانایی حل مسائل و انجام وظایف خاصی را دارد، اما به طور کلی درک و فهم کلیت جهان را ندارد. به عبارتی دیگر، ANI قادر است در یک منطقه خاص مانند تشخیص تصاویر، ترجمه زبان، پیشبینی قیمتها و غیره عمل کند اما قادر نیست به طور خودکار بین حوزههای مختلف سیر کند یا تسلط کاملی بر تمام موضوعات وظیفه داشته باشد. ANI عموما بر پایه الگوریتمها و دادههای آموزشی قوی تکیه میکند تا هنگام انجام وظایف خود بهترین عملکرد را داشته باشد. مثالهایی از ANI شامل سیستمهای پرسش و پاسخ محدود، سیستمهای تشخیص چهره، خودروهای خودران و سیستمهای مدیریت مخاطب میباشند. در مقابل هوش مصنوعی عمومی (Artificial General Intelligence یا AGI) به نوعی از هوش مصنوعی اشاره دارد که توانایی درک جهان و انجام وظایف متنوعی را در سطح بشری دارد. AGI به طور خودکار در طیف گستردهتری از وظایف عمل میکند و با چالشهای جدید مواجه میشود.
نمونههایی از هوش مصنوعی محدود
تمام شبکههای اجتماعی مانند اینستاگرام و تیک تاک برای ایجاد الگوریتم مناسب ادامه مطلب...