امنیت در شبکه یکی از مهم‌ترین نیازهای هر سازمان و کسب‌وکاری است که اطلاعات حساس را از طریق شبکه منتقل می‌کند. با رشد فناوری و افزایش تعداد حملات سایبری، اهمیت ایمنی شبکه های کامپیوتری بیش از پیش شده است. این مقاله به بررسی این مفهوم، انواع آن و روش‌های تامین امنیت شبکه می‌پردازد.
امنیت شبکه چیست؟
به مجموعه‌ای از تدابیر، سیاست‌ها و تکنولوژی‌هایی گفته می‌شود که برای حفاظت از یک شبکه کامپیوتری و داده‌های درون آن در برابر دسترسی‌های غیرمجاز، حملات سایبری، سوءاستفاده‌ها و تهدیدات به کار می‌رود. هدف از امنیت شبکه تضمین محرمانگی، یکپارچگی و دسترسی به داده‌ها و سیستم‌های شبکه است.
امنیت در شبکه شامل استفاده از فایروال‌ها، رمزنگاری داده‌ها، برنامه های آنتی بدافزار، کنترل دسترسی کاربران و پروتکل‌های امنیتی برای جلوگیری از تهدیدات امنیتی مختلف مانند ویروس‌ها، هکرها و دیگر تهدیدات سایبری است. این امر به سازمان‌ها و کاربران کمک می‌کند تا اطلاعات حساس خود را محافظت کنند و از نفوذ غیرمجاز و افشاگری اطلاعات جلوگیری کنند. به طور کلی، امنیت در شبکه نقش حیاتی در حفظ سلامت و عملکرد صحیح شبکه‌های کامپیوتری و اطمینان از تداوم کسب‌وکارهای آنلاین و سازمان‌ها دارد.
اهمیت امنیت در شبکه کامپیوتری
امنیت در شبکه به دلایل زیر برای سازمان‌ها اهمیت حیاتی دارد. اطلاعات سازمانی، مشتریان و داده‌های مالی همگی می‌توانند هدف حملات سایبری قرار بگیرند. امنیت شبکه کمک می‌کند تا این اطلاعات در امان بمانند. مشتریان انتظار دارند که داده‌هایشان به خوبی محافظت شود. هر گونه نقص امنیتی می‌تواند باعث از دست رفتن اعتماد مشتریان و آسیب به اعتبار سازمان شود.
حملات سایبری می‌توانند هزینه‌های بالایی برای سازمان‌ها داشته باشند. از جمله این هزینه‌ها می‌توان به پرداخت باج افزارها و توقف فعالیت‌ها به دلیل از کار افتادن شبکه اشاره کرد. بسیاری از کشورها قوانین سخت گیرانه‌ای برای حفاظت از داده‌های کاربران وضع کرده‌اند. رعایت امنیت در شبکه به سازمان‌ها کمک می‌کند تا این قوانین را رعایت کنند.
انواع امنیت شبکه
انواع امنیت در شبکه ها شامل مجموعه‌ای از تکنیک‌ها، ابزارها و تدابیری است که برای حفاظت از شبکه‌های کامپیوتری در برابر تهدیدات سایبری و دسترسی‌های غیرمجاز به کار می‌روند. هر کدام از این انواع، بخش‌های مختلفی از شبکه را پوشش میدهند و به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا امنیت اطلاعات خود را تامین کنند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین انواع امنیت در شبکه اشاره می‌کنیم.
فایروال‌ها
فایروال‌ها یکی از قدیمی‌ترین و پرکاربردترین ابزارهای امنیت شبکه هستند. آن‌ها ترافیک ورودی و خروجی شبکه را کنترل می‌کنند و از ورود ترافیک غیرمجاز یا مخرب به شبکه جلوگیری می‌کنند. فایروال‌ها می‌توانند به صورت سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری باشند و به عنوان لایه‌ای محافظ در برابر تهدیدات عمل کنند.
امنیت برنامه های ضدبدافزار
این نرم افزارها برای شناسایی و حذف ویروس‌ها، کرم‌ها، تروجان‌ها و دیگر بدافزارهایی که ممکن است به شبکه نفوذ کنند به کار می‌روند. این نوع امنیت نقش مهمی در جلوگیری از حملات مخرب بر روی سیستم‌ها و دستگاه‌های شبکه دارد.
رمزنگاری اطلاعات
رمزنگاری به معنای تبدیل داده‌ها به کدهای نامفهوم است که تنها با استفاده از کلیدهای خاصی قابل رمزگشایی هستند. این تکنیک برای حفاظت از اطلاعات حساس در حین انتقال و ذخیره‌سازی استفاده می‌شود. رمزنگاری باعث می‌شود تا حتی در صورت دسترسی غیرمجاز، داده‌ها غیرقابل خواندن باشند.
کنترل دسترسی
این نوع امنیت به مدیریت سطح دسترسی کاربران به بخش‌های مختلف شبکه مربوط می‌شود. کنترل دسترسی تضمین می‌کند که تنها افراد مجاز به اطلاعات حساس دسترسی دارند و کاربران بر اساس نقش و سطح مجوزهای خود به داده‌های خاص دسترسی پیدا می‌کنند. این امر به جلوگیری از نشت اطلاعات کمک می‌کند.
امنیت در شبکه‌های بی‌سیم
با افزایش استفاده از شبکه‌های وای‌فای، تامین امنیت در شبکه‌های بی‌سیم اهمیت زیادی پیدا کرده است. این نوع امنیت شامل رمزگذاری اطلاعات در حین انتقال، استفاده از پروتکل‌های امنیتی مانند WPA3 و محدود کردن دسترسی به شبکه بر اساس مک‌آدرس‌ها می‌شود.
ارزیابی آسیب پذیری فرآیندی است که برای شناسایی نقص‌های امنیتی در یک بازه زمانی معین استفاده می‌شود. این فرآیند ممکن است شامل تکنیک‌های خودکار و دستی با درجات مختلف دقت باشد. با استفاده از یک رویکرد مبتنی بر ریسک، ارزیابی آسیب پذیری ممکن است لایه‌های مختلفی از فناوری را هدف قرار دهد که رایج‌ترین آن‌ها ارزیابی‌های لایه میزبان، شبکه و برنامه کاربردی است.
ارزیابی آسیب پذیری چیست؟
ارزیابی آسیب‌پذیری به روند شناسایی خطرات و اسیب‌پذیری ها در شبکه‌های رایانه‌ای، سیستم‌ها، سخت افزارها، برنامه‌ها و سایر قسمت‌های یک اکوسیستم فناوری اطلاعات اشاره دارد. این فرایند اطلاعات لازم برای تیم‌های امنیتی و سایر ذینفعان را برای تجزیه و تحلیل و الویت بندی خطرات مربوطه به اصلاح احتمالی در شرایط مناسب فراهم می‌کند. ارزیابی آسیب پذیری شامل استفاده از ابزارهای خودکار مانند: Nessus و Burp Suite (به منظور یافتن اسیب پذیری‌ها) می‌باشد. که نتایج را در قالب یک گزارش خودکار ارائه می دهد. تست آسیب‌پذیری به سازمان‌ها کمک می‌کند تا آسیب‌پذیری‌ها را در نرم‌افزار و زیرساخت‌های پشتیبان خود شناسایی کنند. اما آسیب پذیری نرم افزار دقیقا چیست؟
آسیب پذیری را می‌توان به دو صورت تعریف کرد:
اشکال در کد یا نقص در طراحی نرم افزار که می‌تواند برای ایجاد آسیب مورد سوء استفاده قرار گیرد. این سوء استفاده ممکن است از طریق یک مهاجم احراز هویت شده یا تایید نشده رخ دهد.
مورد دیگر مربوط می شود به شکاف در رویه‌های امنیتی یا ضعف در کنترل‌های داخلی که در صورت بهره برداری منجر به نقض امنیت می‌شود.
ارزیابی آسیب پذیری چگونه کار می‌کند؟
تست آسیب پذیری می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. یکی از این روش‌ها، تست امنیت برنامه‌های پویا (DAST) است. DAST (تست پویای امنیت نرم افزار) به طور خاص برای شناسایی نقص‌های امنیتی با ارائه ورودی‌ها یا سایر شرایط خرابی برای یافتن عیوب در زمان واقعی انجام می‌شود. برعکس، تست امنیت برنامه استاتیک (SAST) تجزیه و تحلیل کد منبع یا کد برنامه به منظور شناسایی آسیب‌پذیری‌ها بدون اجرای برنامه است. رویکرد این دو روش بسیار متفاوت است. آن‌ها در مراحل مختلف چرخه عمر توسعه نرم افزار (SDLC) موثر هستند و انواع مختلفی از آسیب پذیری‌ها را پیدا می‌کنند. برای مثال: SAST آسیب‌پذیری‌های حیاتی مانند: اسکریپت بین سایتی (XSS) و تزریق SQL را زودتر در SDLC شناسایی می‌کند. از سوی دیگر ادامه مطلب...
هر روز چندین مورد نقص امنیت شبکه در سراسر جهان رخ می‌دهد. برخی از آن‌ها بسیار جزئی هستند و شامل از دست دادن اطلاعات یا سرمایه می‌شوند، اما بسیاری از آن‌ها بسیار بزرگ و فاجعه بارند. هکرها دائما به دنبال نقاط آسیب پذیر در شرکت‌ها و سازمان‌ها هستند. وقتی شبکه‌ها ایمن نباشند، اطلاعات مربوط به سازمان‌ها، افراد و حتی دولت‌ها در معرض خطر قرار می‌گیرد. سازمان‌ها برای محافظت از شبکه‌های کامپیوتری خود اقدامات امنیتی را اجرا می‌کنند و با افزایش تعداد حملات سایبری، دانش و تخصص آن‌ها در این راه بسیار اهمیت میابد. اگر در حوزه فناوری اطلاعات فعالیت می‌کنید، مهم است که با آموزش امنیت شبکه آشنا باشید تا از سازمان خود در برابر حملات سایبری محافظت کنید. در این مقاله با آموزش امنیت شبکه همراه ما باشید.
امنیت شبکه چیست؟
امنیت شبکه به اقدامات پیشگیرانه‌ای گفته می‌شود که از زیرساخت شبکه در برابر دسترسی غیرمجاز و افشای اطلاعات محافظت می‌کند. اجرای این اقدامات به کامپیوترها، کاربران و برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا وظایف خود را در یک محیط امن انجام دهند. ایمن سازی شبکه به ترکیبی پیچیده از دستگاه‌های سخت افزاری مانند روترها، فایروال‌ها و برنامه‌های نرم افزاری نیاز دارد. کارشناسان امنیت اطلاعات اقدامات لازم را جهت اجرای برنامه‌های امنیتی و نظارت بر اثربخشی آن‌ها انجام میدهند.
چرا امنیت شبکه مهم است؟
امنیت شبکه در شبکه‌های خانگی و همچنین در دنیای تجارت اهمیت ویژه‌ای دارد. اینترنت پرسرعت با یک یا چند روتر بی‌سیم در بیشتر خانه‌ها وجود دارد که در صورت عدم ایمنی مناسب، مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند. سیستم امنیتی شبکه به کاهش خطر از دست دادن داده و سرقت اطلاعات کمک می‌کند. آموزش امنیت شبکه سازمان را قادر می‌سازد تا محصولات و خدمات را به صورت ایمن ارائه دهد و این نوع حفاظت اولین خط دفاعی در برابر تمام تهدیدات سایبری است:
حملات DDoS: این حملات با دستکاری ترافیک شبکه، در فرایند پردازش سرویس‌ها اختلال ایجاد می‌کند.
بدافزار: آلودگی‌های بدافزار شامل انواع مختلف باج‌افزار و جاسوس‌افزارها می‌شود.
حملات داخلی: تهدیدات داخلی زمانی اتفاق می‌افتند که کارمندان به طور تصادفی یا عمدی به شبکه آسیب می‌زنند یا داده‌ها را افشا می‌کنند.
تهدیدات پایدار پیشرفته (APT): حمله APT یک تهدید سایبری خطرناک است که معمولا در شبکه‌های آسیب پذیر صورت می‌گیرد.
نقاط آسیب پذیر: مهاجمان نقاط ضعف را در ورودی برنامه‌ها یا دستگاه‌ها هدف قرار میدهند تا به داخل شبکه نفوذ کنند.
آموزش امنیت شبکه یک ضرورت برای کسب و کارهاست
نقشه برداری منظم
مدیر شبکه باید درک روشنی از زیرساخت شبکه داشته باشد تا ادامه مطلب...
در دنیای مدرن امروز سازمان‌ها و شرکت‌ها همواره به دنبال راهکارهایی برای حفاظت از اطلاعات خود هستند. با فراگیر شدن هک، حفظ و نگهداری دیتاها تقریبا برای بیشتر شرکت‌ها مهم و حیاتی به امری مهم و حیاتی تبدیل شده است. یکی از روش‌های نوین برای حفظ امنیت اطلاعات در شبکه‌های مختلف، استفاده از یک فایروال مناسب می‌باشد که در دو نوع سخت افزاری و نرم افزاری وجود دارد. در این مقاله فایروال سخت افزاری را به طور کامل مورد بررسی قرار می‌دهیم. در ابتدا تعریف مختصری از فایروال را مشاهده می‌کنید.
فایروال به شکل دستگاه و نرم افزار در شبکه‌ها وجود دارد که از سیستم‌ها و شبکه در برابر نفوذ مهاجمان، ترافیک‌های مخرب، حملات هکرها و دسترسی‌های غیرمجاز محافظت می‌کند. فایروال وظیفه تبادل بسته‌های اطلاعاتی بین شبکه‌ها را برعهده دارد. در واقع، این تکنولوژی ترافیک ورودی و خروجی شبکه را کنترل و مدیریت می‌کند. در تنظیمات هر فایروال قوانین تعریف شده‌ای وجود دارد که اصطلاحا به آن‌ها رول (Rule) گفته می‌شود و فایروال براساس این رول‌ها اجازه ورود و خروج داده‌ها را صادر می‌کند.
فایروال سخت افزاری چیست؟
فایروال سخت افزاری به صورت پیش فرض از ورود داده‌ها و حجم ترافیک شبکه محافظت کرده و اطلاعات را ایمن نگه می‌دارد. این نوع فایروال معمولا در قالب فیلترینگ بسته یا Packet Filtering فعالیت می‌کند. فایروال سخت افزاری هدرهای مبدا و مقصد (Source & Destination) بسته‌های ورودی را به دقت بررسی کرده و در صورتی که محتویات آن با قوانین فایروال مغایرت داشته باشد، بلافاصله از ورود آن‌ها به شبکه جلوگیری می‌کند. بسته اطلاعاتی در صورتی که مغایرتی با قوانین موجود در فایروال نداشته باشد به مقصد مورد نظر هدایت خواهد شد. فایروال‌های سخت افزاری بار ترافیکی و حجم کاری کمتری برای شبکه ایجاد می‌کنند و به همین ترتیب سرعت و کارایی بهتری در شبکه دارند.
هدف استفاده از فایروال‌های سخت افزاری چیست؟
هدف اصلی فایروال‌های سخت افزاری، بررسی ترافیک ورودی داده‌ها براساس تنظیمات از پیش تعیین شده است. به بیانی دیگر، تمام دیتاها در قالب بسته‌های داده (Date Package) در شبکه جا به جا می‌شوند که نوع، مبدا و مقصد آن‌ها مشخص است. فایروال اطلاعات را قبل از ورود به شبکه با توجه مقررات مشخص شده بررسی کرده و در صورتی که داده‌ها با این قوانین همخوانی داشته باشند، اجازه ورود می‌یابند.
انواع فایروال‌ها از لحاظ سطح امنیت
سطح کارایی و امنیتی که فایروال‌ها ایجاد می‌کنند با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند و به طور کلی در 5دسته جای می‌گیرند.
1. فایروال‌های مداری (Circuit Level Firewall)
2. فایروال‌های پروکسی سرور (Proxy Server)
3. فایروال‌های شخصی (Personal Firewall)
4. فایروال‌های بررسی کننده وضعیت (Stateful inspection)
5. فایروال‌های فیلترینگ بسته (Packet Filtering)