کارشناس مانیتورینگ شبکه چه وظایفی دارد؟

هیچ خبری بدتر از قطعی شبکه نیست! بیشتر وقت‌ها، واحد فناوری اطلاعات نمی‌تواند مشکلات احتمالی را پیش بینی کند، یعنی تا زمانی که کاربر یا مشتری برای شکایت تماس بگیرد شما از چیزی خبر ندارید. هنگامی که سیستم قطع شود، هرچه مدت زمان بیشتری برای برطرف کردن آن صرف شود، هزینه بیشتری برای شرکت در پی خواهد داشت: زمان کار، بهره وری و رضایت کاربر. روترها و سوئیچ‌ها، سرورهای مجازی، دستگاه‌های بی‌سیم و انواع برنامه‌ها به مانیتورینگ شبانه‌روزی نیاز دارند. فرایند مانیتورینگ تمام شبکه به این معنی است که می‌توانید مشکلات را قبل از بدتر شدن سریع تشخیص داده و برطرف کنید.

هر شرکتی با شبکه‌ای از رایانه‌ها کار می‌کند. همه این کامپیوترها برای ارتباط با یکدیگر به هم متصل هستند. این اتصالات نظارت بر کارها را برای مدیران آسان‌تر کرده و از سرقت اطلاعات مهم جلوگیری می‌کند. این روزها هر شرکت یک تیم برای شبکه خود دارد، اما شرکت‌های بزرگ‌تر از مهارت‌های یک کارشناس مانیتورینگ شبکه استفاده می‌کنند، زیرا مسئولیت‌های بیشتری نسبت به یک کارشناس IT ساده دارند.

بخشی جدایی ناپذیر از شرح وظایف کارشناس مانیتورینگ شبکه، راه اندازی نرم افزار شبکه مخصوص هر سازمان است. آن‌ها سیستم‌های شبکه داخلی را با در نظر گرفتن نیازهای شرکت طراحی می‌کنند. سپس با مطالعه کامل شبکه الزامات را به دقت بررسی کرده و با مشورت مدیر شبکه شروع به کار می‌کنند. آن‌ها حتی می‌توانند از دیگر متخصصان نرم افزار در راه اندازی سیستم کمک بگیرند. اگر می‌خواهید با وظایف و شرایط این کار بیشتر آشنا شوید، ما در این مقاله وظایف کارشناس مانیتورینگ شبکه را شرح می‌دهیم. با ما همراه باشید.

اول از همه، چرا مانیتورینگ شبکه مهم است؟

خرابی‌های شبکه می‌تواند بر عملکرد کلی بخش فناوری اطلاعات سازمان‌ها تاثیرگذار باشد و باعث ایجاد مشکلاتی در سراسر سازمان شود. مانیتورینگ شبکه چندین مزیت مهم برای سازمان‌های بزرگ و کوچک به همراه دارد. این فناوری باعث صرفه جویی در هزینه با کاهش زمان خرابی و سرعت بخشیدن به تجزیه و تحلیل مشکلات پیش آمده می‌شود. مدیر شبکه می‌تواند به جای اینکه دائما به دنبال مشکلات باشد، روی وظایف سازنده تمرکز کند.

مشکلات شبکه را می‌توان قبل از اینکه بر سازمان تاثیر بگذارد یا منجر به نارضایتی مشتری شود، شناسایی کرد. بهبود امنیت شبکه را می‌توان با شناسایی دستگاه‌های ناشناخته متصل به شبکه تحقق بخشید؛ چرا که این‌ها می‌توانند نشانه‌های اولیه حملات سایبری یا بدافزارها باشد. ممکن است هر واحد در سازمان برنامه‌هایی داشته باشد که باید ردیابی شوند و مانیتورینگ شبکه می‌تواند مشخص کند که کدام برنامه‌ها و کاربران چه کاری را در سراسر شبکه انجام می‌دهند.

کارشناس مانیتورینگ شبکه چه وظایفی دارد؟

وظایف کارشناس مانیتورینگ شبکه همانطور که از نامش پیداست مدیریت شبکه‌ را برعهده دارد و این کار را با جمع آوری داده‌های عملکرد، نظارت بر امنیت، عیب یابی، پیش بینی مشکلات و تعمیرات انجام می‌دهد. از دیگر وظایف کارشناس مانیتورینگ شبکه این است که از نرم‌افزار و سخت‌افزار نگهداری ‌کند و سیستم‌ها را برای تشخیص اشکالات یا اختلالات بررسی نماید. آن‌ها مشکلات فنی را تجزیه و تحلیل می‌کنند و به دنبال ارائه راهکارهای قابل اجرا هستند. کارشناس مانیتورینگ شبکه مسائل مربوط به عملکرد شبکه از جمله دسترسی، توان عملیاتی، نصب، پیکربندی و عیب یابی تجهیزات و راه اندازی فایروال‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.

کارشناسان شبکه همچنین خط مشی‌ها و روند شبکه را تعریف می‌کنند. پس از ایجاد یک شبکه، کارشناس شبکه آن را تجزیه و تحلیل می‌کند. آن‌ها همچنین کاربران را برای استفاده از امنیت شبکه از طریق جلسات آموزشی آماده کرده و به عنوان مرجع عمل می‌کنند. آن‌ها سیستم‌ها را ارتقاء می‌دهند و روند پیشرفت شبکه را تست و ارزیابی می‌کنند. کارشناس شبکه باید مدارکی را در حوزه علوم کامپیوتر، سیستم‌ها یا شبکه‌های کامپیوتری ارائه دهد.

مزایای کلیدی مانیتورینگ شبکه چیست؟

مهم‌ترین مزیت مانیتورینگ شبکه قابلیت نظارت کردن است. داشتن یک تصویر ساده و قابل درک از تمام دستگاه‌های متصل در سراسر سازمان بسیار مهم است. جریان داده‌ها در سراسر دستگاه‌ها و شبکه‌ها به مدیران شبکه این امکان را می‌دهد تا به سرعت هر مشکلی را شناسایی و برطرف کنند. لازم به ذکر است که خودکارسازی این تکنولوژی منجر به استفاده بیشتر از منابع فناوری اطلاعات می‌شود. این زمان اضافی را می‌توان روی پروژه‌هایی صرف کرد که برای سازمان ارزش افزوده ایجاد کنند. مانیتورینگ شبکه همچنین به زیرساخت IT می‌گوید که آیا به ارتقا یا اضافه کردن ظرفیت به اجزای شبکه نیاز دارد یا خیر.

در نهایت، با مقایسه ترافیک‌ها در یک زمان معین از روز، ابزارهای مانیتورینگ شبکه ترافیک‌های غیرمنتظره در شبکه را شناسایی می‌کنند و این مسئله می‌تواند نشان دهنده بروز مشکلاتی مانند: افزایش تقاضا یا حمله سایبری باشد.

مهارت‌های کارشناس مانیتورینگ شبکه

مهارت‌های فنی زیادی وجود دارد که به متخصصان شبکه کمک می‌کند تا وظایف و مسئولیت‌های خود را به طور موثر و در بهترین حالت انجام دهند، هرچند مهارت‌های دیگر نیز برای این نقش بسیار مهم هستند. مهارت‌های فنی ممکن است به کارشناس شبکه در مشکل کمک کند، اما مهارت‌های دیگر به او کمک می‌کند تا مشکل را پیدا کرده و آن را به همکاران دیگر انتقال دهد. در ادامه برخی از رایج‌ترین مهارت‌هایی که کارشناسان شبکه از آن‌ها استفاده می‌کنند را می‌بینید:

• شبکه‌های کامپیوتری

• امنیت شبکه

• دانش سخت افزار

• خدمات مشتری

• سیستم‌های کامپیوتری

• مولتی تسکینگ

• مهارت‌های بین فردی

• حل خلاقانه مسئله

• ارتباط

• تفکر تحلیلی

• کار گروهی

• رهبری

انواع مانیتورینگ شبکه

در فرایند نظارت بر شبکه از دستگاه‌ها و پروتکل‌های مختلفی استفاده می‌شود. داده‌های موجود در هر بسته در شبکه بررسی می‌شوند و اطلاعات درون بسته‌ها تعیین می‌کنند که آیا مسیریابی به درستی انجام می‌شود، آیا کارمندان از وب‌سایت‌های ممنوعه بازدید می‌کنند یا اینکه آیا داده‌های حساس از جمله اطلاعات شخصی در حال خروج از شبکه است یا خیر.

مانیتورینگ برنامه‌ها نشان می‌دهد که کدام برنامه‌ توسط کدام واحد در سازمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. مانیتورینگ اجازه دسترسی به منابع شبکه را به افراد غیرمجاز نمی‌دهد، برای مثال اگر یک کارمند به طور ناگهانی از یک آدرس IP در قاره دیگری وارد شود، مانیتورینگ شبکه به سرعت می‌تواند آسیب‌پذیری‌های شبکه را شناسایی کرده و به اصلاح آن‌ها قبل از خرابی کمک کند.

چگونه کارشناس مانیتورینگ شبکه شویم؟!

برای انجام وظایف کارشناس مانیتورینگ شبکه، به یک پیشینه قوی در زمینه فناوری اطلاعات نیاز دارید. معمولا حداقل مدرک لیسانس در مهندسی کامپیوتر، علوم رایانه یا فناوری اطلاعات و همچنین تجربه کاری مرتبط با سیستم‌‌ها یا شبکه‌های رایانه‌ای برای ورود به این شغل مورد نیاز است. همچنین می‌توانید برای نشان دادن تخصص خود در این زمینه، گواهینامه‌های مرتبط را نیز دریافت کنید. مدارک اضافی شامل مهارت‌های تحلیلی و حل مسئله قوی و همچنین دانش نرم افزار و فناوری در این صنعت بسیار حائز اهمیت می‌باشد.

نتیجه گیری

کارشناس شبکه در آینده می‌تواند درآمد قابل قبولی داشته باشد. شرح وظایف متخصص شبکه نصب و بهبود سیستم‌های شبکه در یک سازمان است. از وطایف کارشناس مانیتورینگ شبکه این است که هزینه‌های شرکت را کاهش ‌دهد؛ زیرا خدمات سرویس دهی و نگهداری آن‌ها به تمام رایانه‌ها و سیستم‌ها کمک می‌کند تا برای مدت طولانی کار کنند. علاوه بر این، کارشناس مانیتورینگ شبکه از شبکه‌های کامپیوتری در سازمان مراقبت می‌کند، سلامت آن‌ها را در واحدهای تولیدی بررسی کرده و اطمینان حاصل می‌کند تا تمام خطوط ارتباطی در سازمان به درستی کار کنند.

فایروال چیست و انواع آن کدام است؟

قبل از اینکه توضیح دهیم فایروال چیست ، آن را با یک مثال بررسی می‌کنیم. آدرس‌های IP را به عنوان خانه‌ها و شماره پورت‌ها را به عنوان اتاق‌های داخل خانه در نظر بگیرید. فقط افراد مورد اعتماد (آدرس منبع) مجاز به ورود به خانه (آدرس مقصد) هستند. سپس بیشتر فیلتر می‌شود تا افراد داخل خانه بسته به اینکه مالک‌اند یا نه، فقط به اتاق‌های خاصی (درگاه‌های مقصد) دسترسی داشته باشند. مالک اجازه دارد به هر اتاق (هر بندری) وارد شود، در حالی که کودکان و مهمانان مجاز به ورود به مجموعه خاصی از اتاق‌ها (درگاه‌های خاص) هستند.

فایروال چیست ؟

فایروال یک دستگاه امنیتی شبکه است که ترافیک ورودی و خروجی شبکه را کنترل می‌کند و بسته‌های داده را بر اساس مجموعه‌ای از قوانین امنیتی، مجاز یا مسدود می‌کند. هدف آن ایجاد یک مانع بین شبکه داخلی شما و ترافیک ورودی از منابع خارجی (مانند اینترنت) به منظور مسدود کردن ترافیک مخرب مانند ویروس‌ها و هکرها است.

فایروال چگونه کار می‌کند؟

حالا که متوجه شده‌ایم فایرووال چیست ، می‌خواهیم به چگونگی عملکرد آن بپردازیم. فایروال‌ها ترافیک ورودی را بر اساس قوانین از پیش تعیین شده به دقت تجزیه و تحلیل می‌کنند و ترافیک ورودی از منابع ناامن یا مشکوک را برای جلوگیری از حملات، فیلتر می‌کنند. فایروال‌ها از ترافیک در نقطه ورودی کامپیوتر به نام پورت‌ها محافظت می‌کنند، جایی که اطلاعات با دستگاه‌های خارجی مبادله می‌شود. به عنوان مثال، “آدرس منبع 172.18.1.1 مجاز است از طریق پورت 22 به مقصد 172.18.2.1 برسد.”

انواع فایروال چیست؟

فایروال‌ها می‌توانند نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری باشند، اگرچه بهتر است هر دو را داشته باشید. فایروال نرم‌افزاری برنامه‌ای است که روی هر کامپیوتر نصب می‌شود و ترافیک را از طریق شماره پورت‌ها و برنامه‌ها تنظیم می‌کند، در حالی که فایروال فیزیکی قطعه‌ای از تجهیزات نصب شده بین شبکه و دروازه شما است.

رایج‌ترین نوع فایروال، فایروال‌های فیلترکننده بسته‌های اطلاعاتی هستند که بسته‌ها را بررسی می‌کنند و در صورت عدم مطابقت با مجموعه قوانین امنیتی تعیین‌شده، عبور آن‌ها را منع می‌کنند. این نوع فایروال آدرس IP مبدا و مقصد بسته را بررسی می‌کند. اگر بسته‌ها با قوانین “مجاز” در فایروال مطابقت داشته باشند، آنگاه به آن اعتماد می‌شود که وارد شبکه شود.

فایروال‌های فیلترینگ بسته اطلاعاتی به دو دسته stateful و stateless تقسیم می‌شوند. فایروال‌های Stateless بسته‌های اطلاعاتی را مستقل از یکدیگر بررسی می‌کنند  و فاقد زمینه هستند، و آن‌ها را به اهداف آسانی برای هکرها تبدیل می‌کند. در مقابل، فایروال‌های stateful اطلاعات مربوط به بسته‌های ارسال شده قبلی را به خاطر می‌آورند و بسیار امن‌تر در نظر گرفته می‌شوند.

در حالی که فایروال‌های فیلتر بسته می‌توانند مؤثر باشند، اما در نهایت محافظتی بسیار ابتدایی دارند و می‌توانند بسیار محدود باشند. برای مثال، نمی‌توانند تعیین کنند که آیا محتوای درخواستی که ارسال می‌شود تأثیر نامطلوبی بر برنامه‌ای که به آن می‌رسد دارد یا خیر. اگر یک درخواست مخرب، از یک منبع آدرس قابل اعتماد و مجاز باشد، و منجر به حذف یک پایگاه داده شود، فایروال راهی برای اطلاع از آن نخواهد داشت. فایروال‌های نسل بعدی و فایروال‌های پروکسی برای شناسایی چنین تهدیدهایی مجهزتر هستند.

 Next-generation(NGFW) فایروال چیست؟

این فناوری، فایروال سنتی را با عملکردهای اضافی مانند بازرسی ترافیک رمزگذاری شده، سیستم‌های جلوگیری از نفوذ، آنتی ویروس و غیره ترکیب می‌کند. مهمتر از همه، شامل deep packet inspection (DPI) است. در حالی که فایروال‌های اولیه فقط به سربرگ بسته‌های اطلاعاتی نگاه می‌کنند، داده‌های درون بسته را بررسی کرده و کاربران را قادر می‌سازد تا بسته‌های دارای داده‌های مخرب را به طور مؤثرتری شناسایی، دسته‌بندی یا متوقف کند.

 پروکسی فایروال چیست ؟

ترافیک شبکه را در سطح برنامه فیلتر می‌کنند. برخلاف فایروال‌های اصلی، پروکسی به عنوان یک واسطه بین دو سیستم پایانی عمل می‌کند. کلاینت باید درخواستی را به فایروال ارسال کند، در آنجا بر اساس مجموعه‌ای از قوانین امنیتی ارزیابی می‌شود و سپس مجاز یا مسدود خواهد شد. مهم‌تر از همه، فایروال‌های پروکسی، ترافیک پروتکل‌های لایه 7 مانند HTTP و FTP را نظارت می‌کنند و از بازرسی deep packet inspection برای شناسایی ترافیک مخرب استفاده می‌کنند.

 Network address translation (NAT) فایروال چیست؟

به چندین دستگاه با آدرس‌های شبکه مستقل اجازه می‌دهند با استفاده از یک آدرس IP واحد به اینترنت متصل شوند و آدرس‌های IP فردی را مخفی نگه دارند. در نتیجه، مهاجمانی که شبکه را برای آدرس‌های IP اسکن می‌کنند، نمی‌توانند جزئیات خاصی را ضبط کنند و امنیت بیشتری در برابر حملات فراهم می‌کنند. فایروال های NAT شبیه فایروال‌های پراکسی هستند که به عنوان واسطه بین گروهی از رایانه‌ها و ترافیک بیرونی عمل می‌کنند.

Stateful multilayer inspection (SMLI) فایروال چیست؟

بسته‌های اطلاعاتی را در لایه‌های شبکه، حمل و نقل و برنامه فیلتر می‌کنند و آن‌ها را با بسته‌های مورد اعتماد شناخته شده مقایسه می‌کنند. مانند فایروال‌های NGFW، SMLI نیز کل بسته را بررسی می‌کند. تنها در صورتی به آن‌ها اجازه عبور می‌دهد که هر لایه را جداگانه عبور دهند. این فایروال‌ها بسته‌ها را برای تعیین وضعیت ارتباط بررسی می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که تمام ارتباطات آغاز شده فقط با منابع قابل اعتماد انجام می‌شود.

نتیجه گیری

اکنون که دانستیم فایروال چیست می‌توانیم دقیق تر ارتباط میان مثال اول را با این موضوع درک کنیم. در مقالات بعدی به جزئیات مرتبط با فایروال خواهیم پرداخت که احتمالا پاسخ بسیاری از سوالات شما را خواهد داد.