ارز دیجیتال وارد بازار شده است و مسلما درک اصطلاحات جدید مرتبط به ان ممکن است کمی دشوار باشد. یک شروع خوب برای تسلط بر جهان رمز ارزها، درک تفاوت بین کوین‌ها و توکن‌هاست. واقعیت این است که کوین و توکن در مفهوم پایه خود بسیار شبیه هم هستند. آن‌ها هم با ارزشند و هم یه منبع بزرگ برای سرمایه گذاری محسوب می‌شوند. همچنین می‌توان کوین‌ها را با توکن‌ها تعویض کرد و بالعکس.
تفاوت اصلی بین این دو به سوددهی باز می‌گردد. کارهایی وجود دارد که می‌توانید با توکن انجام دهید و انجام آن ها با کوین امکانپذیر نیست. از سوی دیگر، برخی از بازارها کوین را می‌پذیرند ولی توکن را نه. تفاوت توکن و کوین را می‌توان با سرمایه گذاران و معامله گران مقایسه کرد. همه معامله گران سرمایه گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه گذاران معامله نمی‌کنند. توجه داشته باشید که بیشتر کاربران ارزهای دیجیتال معمولا کوین و توکن دارند. در ادامه با مفهوم و تفاوت توکن و کوین بیشتر آشنا می‌شوید.
کوین چیست؟
زمانی که بیتکوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای ارز دیجیتال کوین تعیین کرد. ویژگی‌های مشخصی وجود دارد که کوین‌ها را از توکن‌ها متمایز می‌کند که شبیه پول‌های دنیای واقعی است. کوین با ویژگی‌های زیر تعریف می‌شود:
1. کوین بر روی بلاک چین خود عمل می‌کند. بلاکچین تمام تراکنش‌هایی را که شامل توکن‌های رمزنگاری شده باشد را پیگیری می‌کند. وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می‌کنید، رسید آن به بلاکچین اتریوم می‌رود. اگر همان شخص بعدا با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاکچین بیت کوین می‌رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می‌شود و توسط هر عضو در شبکه قابل دسترسی است.
2. کوین به عنوان پول شناخته می‌شود. در واقع بیت کوین با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت و ناشناس بودن باعث ایجاد کوین‌های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد. امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند: آمازون، مایکروسافت و تسلا کالا و خدمات را با استفاده از بیتکوین خریداری کنید. بیتکوین اخیرا در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.
3. کوین قابل استخراج است. شما می‌توانید کوین‌های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از آن‌ها از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیتکوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می‌کنند. مشکل این است که در حال حاضر بیتکوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت‌تر می‌شود. روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن‌تری برای دریافت کوین است. از نظر مصرف انرژی سبک‌تر و کار با آن بسیار آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگ‌ترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می‌کند.
کوین‌ها (که اغلب به آن‌ها آلت کوین یا کوین‌های ارز دیجیتال جایگزین نیز گفته می‌شود) پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجاد می‌شوند و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می‌کنند.
ویژگی‌های اصلی کوین
اساسا بیتکوین معادل پول دیجیتالی است. بیت کوین معروف‌ترین نمونه برای رمزارز دیجیتال می‌باشد. بیت کوین مبتنی بر بلاکچین است که در آن همه تراکنش‌ها قابل مشاهده هستند. داده‌ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان شبکه بلاکچین به اشتراک گذاشته می‌شود. بلاکچین معتبر است و کلاهبرداری را کاهش می‌دهد. کوین‌هایی بر اساس الگوریتم اصلی بیت کوین وجود دارند که توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده و برای عموم قابل استفاده است (Litecoin، Namecoin). از طرفی دیگر، کوین‌هایی وجود دارند که بر روی بلاکچین کار می‌کنند و به طور خاص برای آن‌ها ایجاد شده‌اند.
کوین‌ها دارای ویژگی‌هایی مشابه پول هستند: قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل حمل، بادوام و عرضه محدود. بیشتر مشتاقان ارزهای دیجیتال اصرار دارند که کوین‌ها در آینده جایگزین پول‌های معمولی خواهند شد. ویژگی‌های اصلی کوین عبارتند از:
• هر کسی مجاز است به بلاکچین بپیوندد و در آن شرکت کند.
• این ارز ارسال، دریافت یا استخراج شوند.
• کوین‌ها هیچوقت فراتر از پول عمل نمی‌کنند.
توکن چیست؟
برخلاف کوین‌ها، توکن‌ها روی پلتفرم بلاکچین نیستند. در عوض، آن‌ها روی بلاکچین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند: اتریوم کار می‌کنند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT، BNT، Tether و استیبل کوین‌های مختلف مانند: USDC. اگر تراکنش‌های ارز دیجیتال در بلاکچین به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آن‌ها مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت‌های میان کاربران را تسهیل می‌کنند. هر بلاکچین از قرارداد هوشمند خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال: اتریوم از ERC-20 و NEO از Nep-5 استفاده می‌کند.
وقت می‌گوییم یک توکن خرج شد یعنی به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شود. یک مثال عالی از این امر، تجارت NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض) است. آن‌ها اقلام بی‌نظیری هستند، بنابراین تغییر مالکیتشان باید به صورت دستی انجام شود. NFTها اغلب فقط دارای ارزش معنوی یا هنری هستند، بنابراین می‌توان گفت که به نوعی شبیه به توکن‌ها هستند. از تفاوت‌های قابل توجه بین توکن‌ها و کوین‌ها چیزی است که آن‌ها از خود نشان می‌دهند. در حالی که کوین‌های کریپتو اساسا نسخه‌های دیجیتالی پول هستند، توکن‌ها می‌توانند به صورت دارایی یا اسناد ارائه شوند.
یکی دیگر از موارد جالب در مورد توکن‌ها نحوه ساخت آن‌هاست. برخی از شبکه‌ها مانند: اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که می‌توانید توکن‌های خود را علامت گذاری و تجارت را شروع کنید. این امر باعث می‌شود که هر کسی با دانش فنی کم یا بدون دانش فنی بتواند وارد این بازار شود. در صرافی‌های غیر متمرکز، مانند: Uniswap، تراکم بالایی از این نوع فعالیت‌ها را مشاهده می‌کنید.
توکن‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟
توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که می‌توانند به عنوان روشی برای پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه استفاده شوند و عملکردهای مشابهی را با پول واقعی انجام دهند، اما تفاوت اصلی این است که دارنده آن حق مشارکت در شبکه را خواهد داشت. ممکن است فعالیت‌های دارایی دیجیتال را انجام دهد، سهام شرکت را به نمایش بگذارد، به عملکرد پروژه دسترسی داشته باشد و بسیاری موارد دیگر. در حقیقت، با راه اندازی پروژه‌های جدید جنبه‌های ناشناخته عملکرد توکن‌ها کشف می‌شود.
برای مثال: بلیت یک کنسرت، یک «توکن واقعی» است می‌توانید در یک زمان خاص، در یک مکان خاص از آن استفاده کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و قبض خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتال هم به همین شکل هستند و فقط در داخل پروژه خاصی موارد استفاده خاصی دارند.
توکن‌ها یک دارایی یا ابزار مفید را نشان می‌دهند، بنابراین از توکن‌های امنیتی و کاربردی متمایز می‌شوند. توکن‌های امنیتی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که سهم شرکت باشند (توکن DAO که بلافاصله پس از راه‌اندازی هک شد، به‌عنوان توکن امنیتی شناخته می‌شود)، در حالی که توکن‌های ابزار کاربرد خاصی در داخل پروژه دارند (BON Token).
اصلی‌ترین تفاوت بین کوین و توکن چیست؟
کلمات "کوین" و "توکن" اغلب به عنوان مترادف استفاده می‌شوند و توسط بسیاری از مردم قابل تعویض هستند. آن‌ها کاملا به دو مفهوم کاملا متفاوت اشاره می‌کنند. پس چرا بسیاری از رمزگذاران کوین‌ها و توکن‌ها را با هم اشتباه می‌گیرند و تفاوت اساسی بین آن‌ها چیست؟ به عبارت ساده، یک توکن نشان دهنده چیزی است که شما دارید، در حالی که یک کوین نشان دهنده چیزی است که شما قادر به داشتن آن هستید. در مقیاس وسیع‌تر، توکن‌ها مدت‌ها قبل از ارز دیجیتال وجود داشته‌اند. حتی امروزه نیز ارتباط کمی با رمز ارزها دارند.
در حوزه ارز دیجیتال که به سرعت در حال تغییر است، ظهور اصطلاحات جدید منجر به سو تفاهم و سو استفاده از آن‌ها می‌شود. طبق تعریف، ارز یک وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیتکوین همه این ویژگی‌ها را دارد، بنابراین نام «رمز ارز » در این مورد مناسب است. اما تمام کوین‌ها و توکن‌ها که تولید انبوه آن‌ها پس از بیتکوین آغاز شد، به عنوان «ارز رمزنگاری» نامیده شدند، اگر چه بسیاری از آن‌ها ویژگی‌های لازم را ندارند. بنابراین کوین‌ها و توکن‌ها دو نوع واحد مختلف هستند که با استفاده از رمزنگاری ایجاد و رمز ارز نامیده می‌شوند. این واقعیت برای کسانی که می‌خواهند مقداری رمز ارز بخرند و صاحب خوشبختی شوند کمی گمراه کننده است.
ایجاد یک توکن ساده‌تر از ایجاد یک کوین است زیرا نیازی به ایجاد کد جدید یا تغییر کد موجود ندارید. برای ایجاد توکن فقط باید از یک الگوی استاندارد در پلتفرم‌هایی مانند: اتریوم استفاده کنید که مبتی بر بلاکچین است و به هر کسی اجازه می‌دهد توکن ایجاد کند. کاربران می‌توانند انواع مختلف توکن‌ها را در یک کیف پول ذخیره کنند. شما می‌توانید توکن‌ها را با کوین خریداری کنید، اما برخی از توکن‌ها می‌توانند ارزش بیشتری نسبت به کوین داشته باشند.
نتیجه گیری
کوین‌ها فقط روش پرداخت هستند در حالی که توکن‌ها ممکن است سهم یک شرکت را ارائه دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و کارهای دیگر را انجام دهند. کوین‌ها ارزهایی هستند که می‌توان از آن‌ها برای خرید و فروش موارد مورد نظر استفاده کرد. شما می‌توانید یک توکن با یک کوین خریداری کنید اما عکس این جریان را نمی‌توانید انجام دهید. کوین به طور مستتقل عمل می‌کند در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم دارد.
تفاوت بین توکن و کوین زیاد نیست اما اگر اغلب نادیده گرفته شود و طبیعتا مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید. اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید. اگر یک سرویس است، معمولا می‌توانید از توکن‌های ابزاری استفاده کنید.