معرفی سرفیس مایکروسافت

مایکروسافت از گذشته تا کنون در زمینه ساخت سیستم عامل‌ها و نرم افزارها فعالیت داشته است. سرفیس‌ مایکروسافت خانواده بزرگی است که شامل تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌های معمولی، لپ‌تاپ‌های لمسی و کامپیوترهای لمسی all-in-one می‌شوند. این دستگاه در ابتدا در دو مدل به بازار عرضه شد. که مدل نخست آن سرفیس و مدل دوم آن سرفیس Pro بود که در تاریخ ۲۶ اکتبر ۲۰۱۲ به بازار آمریکا ارائه گردید. امروزه بیشتر سرفیس‌ها دارای پردازنده‌های اینتل بوده و با سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ و  ۱۱  سازگار هستند.

سرفیس چیست؟

سرفیس‌ مایکروسافت خانواده‌ای از محصولات شرکت مایکروسافت است که شامل تبلت و کامپیوترهای شخصی تا کامپیوترهای هوشمند سازمانی (تخته هوشمند) می‌شود. تمام این محصولات توسط شرکت مایکروسافت طراحی و توسعه داده شده که به کمک شرکت تایوانی پگاترون (Pegatron) تولید می‌شوند. همه محصولات نسل جدید Surface از صفحات نمایش لمسی استفاده می‌کنند.

نسل جدید لپ تاپ‌ها را به کاربران ارائه می‌دهد. در حالیکه دیگر لپ تاپ‌های رایج صرفا کامپیوترهای رو میزی هستند. سرفیس‌ها در انواع دستگاه‌های مختلف تولید می‌شوند و خانواده بزرگی دارند. اما با این حال در مقایسه با تبلت‌های معمولی قیمت بالاتری دارد و این موضوع امری طبیعی است، زیرا سرفیس‌ها از تکنولوژی ساخت پیچیده‌تر و با کیفیت‌تری برخوردار هستند.

انواع محصولات سرفیس‌ مایکروسافت

سرفیس Go: 

• تبلت‌های هیبریدی Surface Go به همراه لوازم جانبی اختیاری، صفحه کلید جدا شونده و قلم استایلوس دارند. قیمت Surface Go نسبتا ارزان‌تر بوده و از نظر ظاهری کوچک، سبک و زیبا می‌باشد. این نوع از سرفیس‌ مایکروسافت برای استفاده عمومی مناسب است. (Surface Go 2 ،Surface Go3)

سرفیس Pro: 

• تبلت‌های هیبریدی Surface Pro با امکانات مشابه Surface Goها هستند. اما سیستم و کانفیگ‌های بسیار قوی‌تری دارند. و انتخاب خوبی برای انیمیتورها، فیلمسازان، طراحان و عکاسان به شمار می‌روند. (انواع Surface Pro: Surface Pro 6، Surface Pro 7،Surface Pro 7 Plus، Surface Pro 8، Surface Pro X).

Surface لپ تاپ: 

• Surface لپ تاپ با اندازه صفحه نمایش ۱۳.۵ اینچ یا 15 اینچی. از زمان عرضه Surface laptop 2، این سری مجهز به ویندوز 10 پرو شده است. در حالی که مدل‌های اولیه با ویندوز 10S عرضه شده بودند. Surface لپ تاپ‌ها کمی گران‌تر و البته لوکس‌تر می‌باشند و در واقع لپ‌تاپ مایکروسافت محسوب می‌شوند. این نوع از سرفیس‌ مایکروسافت، مناسب افرادی همچون تایپیست‌ها و برنامه نویس‌ها می‌باشند، که به کیبورد نیاز شدید داشته و مشخصات فنی قوی‌تری می‌خواهند. (انواع لپ تاپ Surface : Surface Laptop 3، Surface لپ تاپ 4، Surface لپ تاپ استودیو، Surface لپ تاپ گو).

سرفیس Book:

• لپ تاپ Surface Book، با صفحه نمایش جدا شونده و تبدیل به تبلت مستقل، سخت افزار متنوع و امکان انتخاب پردازنده گرافیکی مستقل از دیگر ویژگی‌های این سری است. (انواع Surface بوک : Surface Book 3).

سرفیس Studio: 

• کامپیوتر رو میزی بدون کیس Surface استودیو که یک کامپیوتر all-in-one 28 اینچی است. طراحی این آل این وان به گونه‌ای است که امکان تغییر زاویه نمایشگر آن تا 20 درجه برای تعامل بهتر کاربر وجود دارد.

Surface Hub: 

• کامپیوتر سازمانی Surface هاب دارای صفحه نمایش بزرگ و لمسی است که برای همکاری و ارائه مطلب استفاده می‌شود. این نوع از سرفیس‌ مایکروسافت برای نرم افزارهای ترسیم و نقشه کشی کاربرد بسیار خوبی دارد.

Surface Dou 2: 

• محصول جدید خانواده‌ی Surface که به تازگی معرفی شده و سر و صدای زیادی کرده Dou Surface نام دارد که یک تبلت اندرویدی. با پردازنده‌ی اسنپدراگون است که دارای دو صفحه نمایش مجزا می‌باشد.

این تبلت مانند یک کتاب باز می‌شود که هر کدام از صفحه نمایش‌ها می‌توان یک تصویر مستقل از صفحه نمایش دیگری را نمایان کند و این قابلیت خیلی جالب انقلابی جدید را به پا خواهد کرد.

تاریخچه تولید  Surface در سال‌های مختلف

بعد از اینکه مایکروسافت بازخوردهای مثبتی از کاربران دریافت کرد. تصمیم گرفت یک نسخه حرفه‌ای تر از Surface را طراحی و تولید کند. دو نسخه به نام Surface Pro و Surface Pro 2 شناخته می‌شوند که در سال 2013 رونمایی شدند. از این دو نسخه در ویندوز  8پرو و ویندوز 8.1 استفاده می‌شد. نسخه بعدی مایکروسافت Surface Pro 3 بود که در سال 2014 به بازار آمد و در آن از ویندوز 8.1 پرو استفاده شد. این در حالی است که Surface Pro 4 در سال 2015 معرفی شد و در آن از ویندوز 10 پرو استفاده شد.

در سال 2017 هم نسخه‌ای به نام Surface 5 رونمایی کرد. از Surface Pro 6 در سال 2018 رونمایی شد که از ویندوز 10 پرو یا Home استفاده می‌کند. اما در سال 2019 مایکروسافت با دستی پر تر از همیشه آمد و در کمتر از دو هفته، دو نمونه از برترین سرفیس‌های خود به نام Surface Pro 7 و Surface Pro X را معرفی کرد، مایکروسافت در ژانویه ۲۰۲۱ Surface Pro 7 Plus را معرفی نمود و در سال 2021 از Surface Pro 8 رونمایی کرد.

ویژگی‌های سرفیس‌ مایکروسافت

• کیفیت بالای صفحه نمایش: صفحه نمایش دستگاه‌های Surface کیفیت بسیار بالایی نسبت به لپ‌تاپ‌های عادی دارند.

• نمایش رنگ‌ها با استاندارد RGB: سرفیس قابلیت تخصصی به کابران را ارائه می‌دهد که به کمک آن کاربر می‌تواند غلظت رنگ را از حالت اغراق شده خارج کند. و رنگ‌ها را با ستاندارد sRGB در صفحه نمایش خود مشاهده کند. در نتیجه چیزی که کاربر در صفحه نمایش مشاهده می‌کند همان رنگی خواهد بود که هنگام چاپ مشاهده خواهد کرد.

• وزن کم: سرفیس‌ مایکروسافت نسبت به لپ تاپ ‎ها وزن بسیار کمتری دارند. به عنوان مثال  ادامه مطلب...

دلایل پیدایش و ساخت زیروکلاینت؛ معرفی اولین تولید کننده زیروکلاینت در جهان

شاید در بسیاری از ترندهای تکنولوژی نام «زیروکلاینت» را دیده باشید. این فناوری مزایای زیادی دارد و در عین حال هزینه‌ها را کاهش داده و عملکرد سریع‌تری را نسبت به کامپیوترهای سنتی ارائه می‌دهد. بحث بر سر نقاط قوت و ضعف زیروکلاینت‌ها در محیط محاسباتی تا سال‌ها ادامه داشته است. در حال حاضر، زیروکلاینت‌ها به عنوان روشی مناسب برای کاهش هزینه‌های سازمان‌ها در سراسر جهان شناخته شده‌اند. در این مقاله به بررسی ویژگی های این دستگاه می‌پردازیم و اولین تولید کننده زیروکلاینت در جهان را معرفی می‌کنیم.

تعریف زیروکلاینت به زبان ساده

زیروکلاینت درست مانند یک کامپیوتر معمولی می‌تواند سرویس رایانه‌ای مورد نیاز کاربران را ارائه دهد. این دستگاه برای ارائه سرویس به کاربر به یک یک سرور مرکزی و بستر شبکه نیاز دارد. زیرو کلاینت‌ها نیز مانند هر سیستم دیگری دارای سیستم‌عامل و منابع سخت افزاری (رم، پردازنده، فضای ذخیره سازی و…) هستند. این دستگاه بسته به نوع ارتباطش با سرور مرکزی و نحوه عملکردش در چند دسته متفاوت قرار می‌گیرد. زیروکلاینت‌های RDP، زیروکلاینت های VDI، زیروکلاینت های DDP و زیروکلاینت های رسیوری از انواع آن‌هاست.

اولین تولیدکننده زیرو کلاینت در جهان

شرکت ترادیسی (Teradici) یک شرکت نرم‌افزار خصوصی بود که در سال 2004 تاسیس و در اکتبر 2021 توسط HP خریداری شد. ترادیچی پروتکل PCoIP را برای فشرده‌سازی تصویر و صدا برای دسترسی از راه دور به سرور توسعه داد و آن را در یک سخت‌افزار پیاده‌ سازی کرد. این فناوری بعدها برای زیرساخت کلی دسکتاپ مجازی در تین کلاینت‌ها و زیروکلاینت‌ها گسترش یافت. پروتکل یا سخت افزار ترادیچی توسط شرکت‌های HP، Dell-Wyse، Samsung،Amazon  و VMware استفاده شد.

شرکت VMware در سال 2008 اعلام کرد که مجوز ساخت پروتکل PCoIP Teradici را برعهده گرفت. پس از آن نرم افزار PCoIP را توسعه داد. در واقع می‌توان گفت که اولین شرکت تولید کننده زیروکلاینت شرکت VMware است. وی‌ام‌ور با تولید زیروکلاینت به درآمد زیادی دست یافت و در سال 2017 اعلام کرد که هوریزان روی زیروکلاینت‌های با پردازنده ترادیسی بیشترین کارایی را ارائه می‌دهد.

پس از آن کمپانی HP اعلام کرد که پردازنده‌های AMD پرفورمنس بالاتری در هورایزن دارند و به همین دلیل زیرو کلاینت‌های خود را با پردازنده‌‌های AMD عرضه کرد. شرکت اچ پی نیز به عنوان تولید کننده زیروکلاینت در جهان شناخته می‌شود. با پیشرفت پردازنده‌های اینتل، بالاترین پرفورمنس در بستر Horizon VDI بر روی زیروکلاینت‌های با پردازنده‌های اینتل ارائه شد.

تاریخچه فناوری زیروکلاینت

هنگام معرفی کامپیوترها، معماری محاسباتی آن‌ها یک تغییر اساسی در صنعت ایجاد کرد. برنامه‌های کامپیوتری به صورت محلی روی دسکتاپ کاربر اجرا می‌شدند و برای انتقال تصویر به سیستم عامل نیازی نداشتند. تاثیر این تحول در صنعت کامپیوتر بسیار چشمگیر و سریع بود. برنامه‌ها شروع به تغییر کردند و توسعه دهندگان نظریه “هر کاربر، یک کامپیوتر” را پذیرفتند. براساس این تئوری و برای حداکثر کارایی امکان دسترسی مستقیم به برنامه‌های کامپیوتری فراهم شد. برای مثال، رابط کاربری با دور زدن کامل سیستم عامل بسیار بهینه‌تر از قبل شد.

سپس در اواسط دهه 1990، همزمان با بهبود عملکرد در چیپست‌های جدید اینتل، رابط کاربری کامپیوتر از مبتنی بر کاراکتر به گرافیک تغییر یافت. سیستم عامل‌های بیشتر کامپیوترها به Windows تبدیل شدند. در این محیط‌ پیشرفته، سیستم عامل کنترل دسترسی و استفاده از سخت‌افزار رایانه را در اختیار گرفت. در نتیجه افزایش عملکرد سیستم‌عامل و برنامه‌ها، پشتیبانی از محیط‌ کامپیوتر دشوار و هزینه بر شد.

اولین تولید کننده زیروکلاینت

نوع جدیدی از سخت افزار در اواخر دهه 1980 معرفی شد که به عنوان آداپتور صفحه نمایش (MDA) شناخته میشد. این بردها حاوی چندین چیپست VGA بودند و از انواع مختلف کابل کشی (فیبر نوری، کواکسیال و غیره) استفاده می‌کردند. در این سخت افزار داده‌های نمایشگر پس از تطبیق با محیط سیستم عامل مستقیما و با سرعت به چندین نمایشگر تحویل داده می‌شوند. از اوایل تا اواسط دهه 1990، این آداپتورهای نمایشگر چندمنظوره برای استفاده بر روی انواع مختلفی از سیستم عامل‌ها مانند یونیکس (از جمله SCO)، سیستم عامل‌های اختصاصی (PC-MOS، VM386، THEOS) و سیستم عامل‌های پیشرفته DOS (همزمان و چند کاربره) مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

این MDA ها پیشینیان اولیه سخت افزاری بودند که امروزه توسط فناوری زیروکلاینت استفاده می‌شود. امروزه، سخت‌افزار نمایشگر چندمنظوره از چیپ‌ست‌های SVGA/XGA استفاده می‌کند، رزولوشن 1600×1200 را به صورت تمام رنگی پشتیبانی می‌کند و ویدئو را مستقیما و به سرعت به نمایشگر می‌فرستد. استفاده از این تکنولوژی پایه سخت افزاری لازم برای استفاده کارآمد زیروکلاینت در سیستم عامل‌های ویندوز فراهم می‌کند.

ریشه‌های اولین تولیدکننده زیروکلاینت در جهان در تکنولوژی مین‌فریم قرار دارد، جایی که وظایف محاسباتی انجام و برنامه اجرا می‌شد. پایانه‌های مبتنی بر کاراکتر مانند ایستگاه‌های 3270، 5250 و VT52/VT100 رابط کاربری را در انواع سیستم‌ها فراهم نمودند. این پایانه‌ها معمولا از طریق پهنای باند کم (یعنی کمتر از 9.6 کیلوبیت در ثانیه) به هاست متصل می‌شدند. خروجی برنامه توسط سیستم عامل از طریق این لینک به سیستم عامل دستگاه نقطه پایانی ارسال می‌شود تا بر روی مانیتور کاربر نمایش داده شود.

اجزای کلیدی زیرو کلاینت

معماری زیروکلاینت ترکیبی از بهترین ویژگی‌های کامپیوتر را در خود جای داده است. برنامه‌ها در زیروکلاینت روی یک سرور میزبان اجرا می‌شوند که این امر هزینه‌ها را به حداقل می‌رساند، بالاترین عملکرد را ارائه می‌دهد و مدیریت را بهبود می‌بخشد. به طور کلی، اجزای زیروکلاینت عبارتند از:

کامپیوتر میزبان: کامپیوتر استاندارد با نمایشگرهای متعدد

سخت افزار: دستگاه‌های ورودی و خروجی (یا USB) مانند مانیتور، ماوس، صفحه کلید، صدا، صفحه لمسی، پورت سریال و غیره

سیستم تحویل با سرعت بالا: اتصال مستقیم

اجزای نرم افزاری: نرم افزار چند کاربره یا مجازی سازی

مقایسه زیروکلاینت با تین کلاینت

فناوری تین کلاینت در سال‌های اخیر توجه سازمان‌های کوچک و بزرگ را به خود جلب کرده است. در حمایت از تمرکز صنعت بر کاهش هزینه و بهبود مدیریت محاسبات، صنعت کامپیوتر از مدل مینی/مین‌فریم استفاده کرد. با این حال، تین کلاینت تغییر بزرگی که با ورود ویندوز به عنوان یک پلتفرم استاندارد ایجاد شد را نادیده گرفت: حرکت از یک رابط کاربری مبتنی بر کاراکتر به یک رابط کاربری گرافیکی. اکنون دستگاه باید پردازش بیشتری را نسبت به ترمینال قدیمی انجام دهد. به پهنای باند بالاتری نیز برای اطلاعات گرافیکی مورد نیاز است.

با معرفی اولین تولید کننده زیروکلاینت در جهان، این دستگاه به صورت گسترده مورد استقبال قرار گرفت. زیروکلاینت با تین کلاینت در سخت افزار، پردازش داده‌ها و سیستم تحویل داده متفاوت است. مقایسه پردازش دستورات گرافیکی یکی از تفاوت‌های کلیدی آن‌هاست. در زیروکلاینت، ویندوز دستورات گرافیکی را مستقیما به درایور نمایشگر ارسال می‌کند تا آن‌ها را تفسیر کرده و نمایشگر را به روز کند.

نتیجه گیری

اولین تولید کننده زیروکلاینت در جهان شرکت VMware بود که با تولید زیروکلاینت به درآمد زیادی دست پیدا کرد. طراحی و ساخت زیروکلاینت به گونه ای است که تمام برنامه‌ها و مرورگرها روی یک سرور مشترک اجرا می‌شوند که باعث کاهش هزینه و بهبود مدیریت خواهد شد. زیروکلاینت‌ها ایمنی و کارآمدی را به بهترین شکل ارائه می‌دهند. وقتی بحث نقاط قوت و ضعف جایگزین‌های کامپیوتر به میان میاید، زیروکلاینت گزینه‌‌های انعطاف پذیر و ارزشمندی محسوب می شود که حداقل هزینه و مدیریت کارآمد را به کاربران ارائه می‌دهند.

پردازش موازی روشی برای تکمیل کارها به صورت همزمان

پردازش موازی یک تکنیک محاسباتی است که به عنوان محاسبات موازی هم شناخته می‌شود. با این پردازش میتوان مسائل بزرگ را به مسائل کوچک تر تقسیم کرد سپس همزمان آن ها را حل نمود. محاسبات موازی نوعی رایانش است که در آن اکثر محاسبات یا فرایندها به طور همزمان انجام می شود. این مقاله کاربرد پردازش موازی و نمونه‌هایی از عملکرد آن در دنیای واقعی را توضیح می‌دهد. این پردازش دو یا چند وظیفه را به طور همزمان بر روی چندین پردازنده اجرا می‌کند تا زمان پردازش های عظیم داده کاهش یابد.

پردازش موازی چیست؟

این پردازش روشی برای اجرای همزمان وظایف بر روی چندین ریز پردازنده به منظور افزایش سرعت علمکرد است. پردازش موازی ممکن است با یک کامپیوتر که دارای دو یا چند پردازنده CPU است، یا با چندین پردازنده کامپیوتری متصل از طریق یک شبکه کامپیوتری انجام شود. عمده کاربرد پردازش موازی این است که به افراد و همچنین مدیران شبکه و مراکز داده اجازه می‌دهد تا از رایانه‌های رومیزی و لپ‌تاپ معمولی برای حل مشکلات پیچیده‌ای که زمانی به کمک یک ابر رایانه قدرتمند نیاز داشتند، استفاده کنند.

تا اواسط دهه 1990، رایانه‌ها فقط می‌توانستند داده‌ها را به صورت سریال پردازش کنند. اما امروزه اکثر سیستم عامل‌ها نحوه کار چندین پردازنده را با هم مدیریت می‌کنند. اهمیت محاسبات موازی همراه با افزایش نیاز به نتایج فوری توسط نقاط پایانی اینترنت اشیا در حال رشد است. دسترسی آسان امروزی به پردازنده‌ها و واحدهای پردازشگر گرافیکی (GPU) از طریق سرویس‌های ابری، کاربرد پردازش های موازی را به یک ملاحظات مهم برای هر عرصه میکروسرویس تبدیل می‌کند.

پردازش موازی چگونه کار می‌کند؟

به طور کلی، این پردازش به تقسیم یک کار بین حداقل دو ریز پردازنده اشاره دارد. این ایده بسیار ساده است: یک دانشمند کامپیوتر از نرم افزار تخصصی ایجاد شده برای این کار استفاده می‌کند تا یک مشکل پیچیده را با اجزای آن تجزیه کند. سپس برای هر قسمت یک پردازنده خاص تعیین می‌کنند. برای تکمیل تمام مشکلات محاسباتی، هر پردازنده بخش خود را تکمیل می‌کند. نرم افزار دوباره داده‌ها را جمع می‌کند تا چالش اولیه پیچیده را حل کند. در پردازش‌موازی، یک کار پیچیده به چندین کار کوچک‌تر تقسیم می‌شود. پس از تقسیم کار، هر پردازنده به استثنای ارتباط مداوم، از طریق نرم افزار به منظور به روز ماندن، پردازنده‌ها به طور مستقل از یکدیگر در قسمت خود شروع به کار می‌کند.

معماری‌های پردازش موازی 

• چند هسته‌ای: مدار مجتمع (IC) دستگاه دارای دو یا چند هسته پردازش جداگانه است. که هر کدام می‌توانند دستور العمل‌های برنامه را به صورت موازی اجرا کنند. معماری‌های چند هسته‌ای می‌توانند همگن و دارای هسته‌های یکسان، یا ناهمگن و دارای هسته‌هایی باشند که یکسان نیستند.

• متقارن: دو یا چند پردازنده مستقل و همگن توسط یک نمونه سیستم عامل کنترل می‌شوند که با همه پردازنده‌ها به طور یکسان رفتار می‌کند.

• توزیع شده: پردازنده‌ها بر روی دستگاه‌های مختلف شبکه قرار دارند که از طریق HTTP یا صف‌های پیام، اقدامات لازم را با هم هماهنگ می‌کنند. 

• انبوه محاسبات موازی: تعداد زیادی از پردازنده‌های کامیپوتری به طور همزمان مجموعه‌ای از محاسبات را به صورت موازی اجرا می‌کنند.

• Loosely Coupled Multiprocessing: پردازنده‌های جداگانه با حافظه خود پیکربندی شده‌اند و می‌توانند برخی از دستور العمل‌های کاربر و سیستم عامل را به صورت مستقل از یکدیگر جدا کنند.

انواع پردازش موازی 

در حال حاضر سه نوع پردازش موازی وجود دارد که بر اساس منبع داده‌ها و نوع پردازش آن دسته بندی می‌شوند.

پردازش داده‌های چندگانه (MIMD):

هر مجموعه از پردازنده‌ها داده‌هایی را که از منابع مختلف به دست می‌آیند، با پیروی از دستور العمل‌ها و الگوریتم‌های منبع داده اجرا می‌کنند. یک کامپیوتر MIMD قادر است چندین کار را به طور همزمان اجرا کند. رایانه‌های MIMD نسبت به رایانه‌های SIMD سازگارتر هستند، توسعه الگوریتم‌های پیچیده‌ای که این ماشین‌ها را نیرو می‌دهند چالش ‌برانگیزتر است.

دستور العمل‌های چندگانه، داده‌های چندگانه یا MIMD، رایانه‌ها با وجود پردازنده‌های متعدد مشخص می‌شوند که هر یک به طور مستقل می‌توانند جریان دستور العمل خود را بپذیرند. این نوع کامپیوترها دارای پردازنده‌های زیادی هستند.

پردازش داده‌های تک دستورالعمل چندگانه (MISD):

چندین پردازنده مجموعه داده‌های یکسانی را دریافت می‌کنند اما به آن‌ها دستور داده می‌شود که آن‌ها را متفاوت پردازش کنند تا نتایج متنوع‌تری تولید کنند. در این نوع از پردازش موازی از چندین الگوریتم استفاده می‌شود که همه پردازنده‌ها داده‌های ورودی یکسانی را به اشتراک می‌گذارند. رایانه‌های MISD می‌توانند به طور همزمان چندین عملیات را روی یک دسته از داده‌ها انجام دهند. همانطور که انتظار می‌رود، تعداد عملیات تحت تاثیر تعداد پردازنده‌های موجود است. ساختار MISD از واحدهای پردازش بسیاری تشکیل شده است که هر یک تحت دستور العمل‌های خود و بر روی یک جریان داده قابل مقایسه عمل می‌کنند.

پردازش داده‌های چندگانه تک دستورالعمل (SIMD):

چندین پردازنده با استفاده از دستورالعمل‌های یکسان، کار یکسانی را برای تایید نتایج انجام می‌دهند. کامپیوترهایی که از معماری Single Instruction، Multiple Data (SIMD) استفاده می‌کنند دارای چندین پردازنده هستند که دستورالعمل‌های یکسانی را انجام می‌دهند. با این حال، هر پردازنده دستورالعمل‌ها را با مجموعه منحصر به فرد خود از داده‌ها ارائه می‌کند.

کامپیوترهای SIMD الگوریتم یکسانی را برای چندین مجموعه داده اعمال می‌کنند. معماری SIMD دارای اجزای پردازشی متعددی است. همه این اجزا تحت نظارت یک واحد کنترل قرار می‌گیرند. در حین پردازش تعداد زیادی داده، هر پردازنده دستور العمل یکسانی را از واحد کنترل دریافت می‌کند.

فرق پردازش موازی و پردازش همزمان

محاسبات موازی و پردازش همزمان اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند زیرا هر دو بر روی پردازش چندین کار به طور همزمان کار می‌کنند. پردازش همزمان مشابه multitasking واقعی است، اما کارها به صورت همزمان تکمیل نمی‌شوند. اما در پردازش موازی کارها به صورت هم زمان انجام و تکمیل می‌شوند.

کاربردهای فعلی و آتی پردازش موازی 

پردازش موازی در دستاوردهای بی‌شماری از اکتاشافات علمی، مانند: ساخت مدل‌های کامپیوتری پیچیده برای ترسیم چگونگی گردش جرم به دور سیاه‌ چاله تا پیش ‌بینی‌هایی که به اقتصاد کمک می‌کنند، نقش دارد. در سال 2019، محققان دانشگاه ایلینویز از پردازش موازی استفاده کردند تا به وزارت کشاورزی ایالات متحده کمک کنند که با ترکیب داده‌های بیشتر از قبل و پردازش آن در زمان‌های بی‌سابقه، ویژگی‌های محصول را با دقت بیشتری پیش ‌بینی کنند. پردازش موازی نقش مهمی در توسعه و پیاده سازی الگوریتم‌های یادگیری ماشین و برنامه‌های هوش مصنوعی ایفا می‌کند، زیرا به آن‌ها اجازه می‌د‌هد سریع‌تر اجرا شوند، نقاط داده بیشتری را پردازش کنند و بینش‌های دقیق و مفید بیشتری تولید کنند.

نمایش تصویری پردازش موازی و مشخص کردن عملکرد آن

پردازش موازی از دو یا چند پردازنده یا CPU به طور همزمان برای مدیریت اجزای مختلف یک فعالیت واحد استفاده می‌کند. سیستم‌ها می‌توانند زمان اجرای یک برنامه را با تقسیم بسیاری از بخش‌های یک کار بین چندین پردازنده کاهش دهند. پردازنده‌های چند هسته‌ای که اغلب در رایانه‌های مدرن یافت می‌شوند که هر سیستمی با بیش از یک CPU قادر به انجام پردازش موازی هست.

هدف اصلی پردازش موازی چیست؟

یک سیستم پردازش موازی می‌تواند داده‌ها را به صورت همزمان پردازش کند تا وظایف را با سرعت بیشتری انجام دهد. به عنوان مثال: سیستم می‌تواند دستور العمل بعدی را از حافظه دریافت کند، زیرا دستور العمل فعلی توسط  CPUپردازش می‌شود. هدف اصلی پردازش موازی، افزایش قدرت پردازش کامپیوتر و افزایش توان عملیاتی یا افزایش حجم کاری است که می‌توان در یک زمان معین انجام داد. می‌توان از بسیاری از واحدهای عملکردی برای ایجاد یک سیستم پردازش موازی با انجام فعالیت‌های مشابه یا غیر مشابه به طور همزمان استفاده کرد.

نتیجه گیری 

پردازش موازی برای عملیات سیستم معاصر ضروری است و از جریان‌های متعدد وظایف پردازش داده‌ها از طریق چندین CPU که به طور همزمان کار می‌کنند پشتیبانی می‌کند. دانشمند کامپیوتر معمولا از یک ابزار نرم افزاری استفاده می‌کند تا یک کار پیچیده را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کند و هر قسمت را به یک پردازنده اختصاص دهد. سپس هر پردازنده مسئله بخش خود را حل می‌کند و داده‌ها توسط یک ابزار نرم افزاری برای خواندن پاسخ یا انجام عملیات دوباره کنار هم قرار می‌گیرند.

دلایل پیدایش مجازی سازی و تاریخچه مختصری از آن

آینده تکنولوژی همیشه ریشه در گذشته دارد و گذشته مجازی سازی هم چیزهای زیادی برای گفتن دارد. فناوری که در حال تغییر شکل صنعت IT امروزی است، احتمالا نقش بزرگی در ساخت مراکز داده نسل بعدی نیز خواهد داشت. مجازی ‌سازی یعنی با استفاده از منابعی که به طور سنتی به سخت‌افزار متصل هستند، خدمات مفید فناوری اطلاعات ایجاد کنید. با توزیع قابلیت‌های یک ماشین فیزیکی میان کاربران یا محیط‌، از ظرفیت کامل یک ماشین فیزیکی استفاده کنید.

مراکز داده امروزه از تکنیک‌های مجازی سازی برای تقسیم سخت افزار فیزیکی استفاده می‌کنند. مجازی سازی مجموعه‌ای از منابع را ایجاد می‌کنند که شامل CPU، حافظه، دیسک، ذخیره سازی فایل، برنامه‌ها، شبکه و ارائه آن به کاربران است. معنای اصلی مجازی سازی یکسان است: ایجاد یک محیط محاسباتی برای اجرای چندین سیستم مستقل به طور همزمان. بیایید چند دهه به عقب برگردیم تا درک بهتری از دلایل پیدایش مجازی سازی داشته باشیم.

شروع با یک لاین کامپیوتر

یک لحظه تصور کنید: اوایل دهه 1960 قرن بیستم، یک موسسه علمی بزرگ با چند صد کارمند فقط از یک کامپیوتر استفاده می‌کند. اگر محقق یا دانشمندی در آن زمان نیاز به محاسبه داشت باید برنامه‌ای می‌ساخت و آن را در اپراتوری که کامپیوتر با آن کار می‌کرد به اجرا در میاورد.

ماشین‌های محاسباتی در آن زمان کمیاب، کند و بسیار گران بودند. حتی برنامه نویسان هم به آن‌ها دسترسی نداشتند، زیرا کار فردی در آن زمان ارزشی نداشت. هنگامی که برنامه نویسان داده‌ها را وارد می‌کردند یا به دنبال راهکاری برای حل مشکلات بودند، از کامپیوتر هیچ استفاده‌ای نمیشد. برای جلوگیری از این زمان بیکاری، توسعه دهندگان و رایانه‌ها از هم جدا شدند.

چند سال بعد دانشمندان به این نتیجه رسیدند که اگر به بیش از یک کاربر اجازه استفاده از کامپیوتر را بدهند، کارایی افزایش می‌یابد. هنگامی که کاربر داده‌ها را وارد رایانه می‌کند، همزمان سایر کاربران نیز می‌توانند با آن کار کنند و به همین ترتیب زمان بیکاری به حداقل می‌رسد. این ایده مفهوم "اشتراک زمانی" نام گرفت. مفهوم اشتراک زمانی بیانگر این است که منابع محاسباتی میان کاربران به اشتراک گذاشته می‌شود. این مفهوم در اوایل دهه 1960 ظاهر شد و تغییرات انقلابی بسیاری از جمله پیدایش مجازی سازی پدید آورد.

انجام کارها با سرعت بالا

در ابتدا ایده اشتراک زمانی به معنای واقعی کلمه اجرا شد: پردازنده فقط در زمان عملیات I/O بین وظایف سوئیچ می‌کرد. در حالی که کاربر در حال فکر کردن یا وارد کردن داده‌ها بود، کامپیوتر وظایف دیگری را پردازش می‌کرد.

چندی بعد تجهیزات قدرتمندتر شدند و کاربران برای انجام وظایف تعریف شده کافی نبودند. سپس به پردازنده آموزش داده شد که بیشتر اوقات بین وظایف سوئیچ کند. هر وظیفه زمانی که پردازنده با آن کار می‌کرد یک «کوانتوم» زمان دریافت می‌کرد. اگر یک کوانت برای تکمیل کار کافی نبود، پردازنده کار دیگری انجام می‌دهد و در کوانت بعدی به کار اول برمی‌گردد. سوئیچ‌ به قدری سریع اتفاق می افتند که حتی ممکن است کاربر فکر کند که از دستگاه به تنهایی استفاده کرده است.

اولین باری که مفهوم اشتراک زمانی اجرا شد، سیستم اشتراک زمانی موسسه فناوری ماساچوست در اوایل دهه 1960 بود. این سیستم با سیستم Fortran Monitor سازگار بود و بر روی پردازنده مرکزی IBM 7090 اجرا می‌شد. به هر حال، تقریبا در همان زمان، سیستم اشتراک زمانی نیز در کالج دارتموث (جایی که Basik در آن اختراع شد) راه اندازی شد. دانشمندان حتی موفق شدند آن را عرضه کنند، هرچند که زیاد فراگیر نشد.

از اشتراک زمانی تا دلایل پیدایش مجازی سازی

اولین سیستم عاملی که از اشتراک‌گذاری زمانی پشتیبانی می‌کرد Multics از خانواده یونیکس بود. هم Multics و هم سیستم دارتموث جایگاه خود را در آن زمان پیدا کردند، اگرچه از کامل بودن فاصله زیادی داشتند: کند، غیرقابل اعتماد و ناامن. هدف دانشمندان این بود که این سیستم‌ها بهتر شوند و حتی می‌دانستند که چگونه این کار را انجام دهند. اما تجهیزات بسیار محدود بود. غلبه بر این محدودیت‌ها بدون حمایت تولیدکنندگان سخت بود و پس از مدتی آن‌ها نیز به دانشمندان ملحق شدند.

IBM در سال 1968 یک پردازنده مرکزی جدید ایجاد کرد که از سیستم CP/CMS توسعه یافته توسط دانشمندان کمبریج پشتیبانی می‌کرد. این اولین سیستم عاملی بود که از مجازی سازی پشتیبانی می‌کرد و مبتنی بر مانیتور یا هایپروایزر ماشین مجازی بود. Hypervisor روی سخت افزار اجرا می‌شود و چندین ماشین مجازی ایجاد می‌کند. این رویکرد بسیار آسان‌تر از سیستم اشتراک‌گذاری زمان است و دلیل آن هم موارد زیر است:

1. ماشین‌های مجازی به طور اشتراکی از منبع استفاده می‌کنند، بنابراین کارایی بالاتری دارند.

2. هر ماشین‌ مجازی یک کپی دقیق از سخت افزار اصلی است، بنابراین شما می‌توانید هر سیستم عاملی را روی هر ماشینی اجرا کنید.

3. هر کاربر سیستم عامل مخصوص به خود را دارد، بنابراین بر سایر کاربران تاثیر نمی‌گذارد. این یعنی کل سیستم قابل اعتمادتر می‌شود.

پس از مدتی CP/CMS بهبود و توسعه یافت، تغییر نام داد و برای فروش عرضه شد. این سیستم پایه‌ای برای سیستم‌عامل VM/370 شد که با یکی از محبوب‌ترین مین‌فریم‌های IBM یعنی System/370 استفاده می‌شد. چنین سیستم‌هایی برای یک کاربر مدرن بسیار آشنا به نظر می‌رسید. مین‌فریم یک کامپیوتر بزرگ و قدرتمند بود در حالی که ترمینال‌ها دستگاه‌هایی بودند که صفحه‌نمایش، صفحه‌کلید و ماوس داشتند. کاربران با ترمینال‌ها کار می‌کردند تا داده‌ها را وارد کنند و پردازنده مرکزی این داده‌ها را پردازش می‌کرد. یک مین فریم می‌تواند به ده‌ها یا حتی صدها ترمینال متصل شود.

طلوع فناوری مجازی سازی

توسعه کامپیوترهای شخصی در اواخر قرن بیستم آغاز شد و نه تنها صنعت مین‌فریم بلکه توسعه فناوری‌های مجازی سازی را نیز تحت تاثیر قرار داد. در حالی که رایانه‌ها گران و حجیم بودند، شرکت‌ها ترجیح می‌دادند از پردازنده مرکزی استفاده کنند، زیرا توانایی خرید رایانه برای هر کارمند را نداشتند.

با گذشت زمان، کامپیوترها کوچک‌تر شدند و قیمت آن‌ها برای شرکت‌های خصوصی مقرون به صرفه شد. در دهه 1980، رایانه‌های شخصی ماجرا را تغییر دادند. همراه با کامپیوترهای بزرگ، فناوری مجازی‌سازی در پس زمینه غروب کرد، اما نه برای مدت طولانی. کامپیوترهای مقرون به صرفه به طور گسترده گسترش یافته بودند. سیستم عامل‌ها کاربردی‌تر شدند اما کمتر قابل اعتماد بودند. خطا در یک برنامه ممکن بود باعث از کار افتادن سیستم عامل شود و سایر برنامه‌ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

مدیران سیستم برای بهبود پایداری، یک دستگاه به هر برنامه اختصاص دادند. با این کار ثبات افزایش یافت، اما هزینه تجهیزات نیز به دنبال آن بیشتر شد. و اینجا لحظه ای بود که مجازی سازی به صحنه بازگشت. مجازی سازی امکان استفاده از چندین ماشین مجازی مستقل را به کاربر می‌دهد. یعنی به جای تخصیص چندین کامپیوتر اختصاصی به یک کار، از یک کامپیوتر به عنوان میزبان استفاده می‌شود.

با توسعه سیستم عامل، اجرای یک سیستم عامل خاص در یک سیستم عامل دیگر ضروری شد. مجازی سازی می‌تواند این مشکل را نیز حل کند. در سال 1988، SoftPC منتشر شد. این نرم افزار اجازه اجرای برنامه‌های ویندوز و MS-DOS را بر روی سایر سیستم عامل‌ها می‌داد. چند سال بعد Virtual PC ظاهر شد و امکان اجرای سیستم عامل‌های دیگر را بر روی ویندوز فراهم کرد. توسعه صنعت میزبانی دلیل دیگری برای احیای فناوری مجازی سازی شد.

مجازی سازی سرور

توسعه اینترنت منجر به توسعه واقعی مجازی سازی شد. در ابتدا، سرورهای خود شرکت‌ میزبان وبسایت‌ها بودند. خرید تجهیزات برای شرکت‌های بزرگ و موفق سخت نبود. پس از مدتی شرکت‌های کوچک‌تر نیز به داشتن وبسایت احساس نیاز پیدا کردند اما پولی برای خرید سرور نداشتند، بنابراین شرکت‌های دیگر تصمیم گرفتند تجهیزات اضافی خود را به آن‌ها اجاره دهند. این سرآغاز صنعت میزبانی بود.

در سال‌های ابتدایی، میزبان‌ها مقداری فضای دیسک را روی یک سرور FTP یا کل سرور در اختیار کاربر قرار می‌دادند. با میزبانی FTP وبسایت‌های کاربران در پوشه‌های مختلف یک کامپیوتر نگهداری می‌شدند. بنابراین میزبانی FTP غیر قابل اعتماد و ناامن بود، اما از آن طرف هم اجاره کل سرور بسیار گران میشد. سرورهای مجازی جایگزین خوبی بودند: ارزان و تقریبا به اندازه سرورهای اختصاصی قابل اعتماد. به همین ترتیب، راهکارهای مجازی سازی سرور شروع به تکامل کردند.  VMware در اوایل دهه 2000 محصول خود را برای سرورهای x86 به نام ESX Server معرفی کرد. پس از چندین سال راهکارهای بسیاری ظاهر شدند:  Xen،OpenVZ  و سایر هایپروایزرها. فناوری‌ مجازی‌ سازی اساس فناوری‌ ابری را تشکیل می‌دهد که در مقاله‌های قبلی به آن‌ پرداختیم.

به منظور ساده سازی مدیریت مجازی سازی برای ارائه دهندگان و صاحبان زیرساخت‌های خصوصی، کنترل پنل‌های مجازی سازی شروع به ظاهر شدن کردند. VMmanager در سال 2003، ISPsystem را منتشر کرد.

VMmanager - یک پنل کنترل مدرن برای مدیریت مجازی سازی

VMmanager فناوری مجازی سازی را در دسترس همه قرار می‌دهد. شما می‌توانید ماشین‌های مجازی را در لینوکس یا ویندوز ایجاد کنید و آن‌ها را به مشتریان خود بفروشید یا خودتان از آن‌ استفاده کنید. ارائه دهندگان هاستینگ از VMmanager برای خودکارسازی VPS استفاده می‌کنند. توسعه دهندگان وب، ادمین‌ها، شرکت‌های توسعه نرم افزار و سایر سازمان‌های تجاری و فریلنسرها از این برنامه برای ایجاد ماشین‌های مجازی ایزوله استفاده می‌کنند. این پنل دارای یک رابط منظم و راحت است که به کاربران این امکان را می دهد تا عملیات را خودکار کنند یا سرعت بخشند. سایر مزایای VMmanager عبارتند از:

راه‌حل همه کاره: پنل ممکن است جایگزین کنسول، جدول موجودی تجهیزات و ابزارهای نظارتی شود.

رابط ساده و راحت: کاربران پنل می‌توانند به راحتی ماشین‌های مجازی با پیکربندی مورد نظر را ایجاد کنند و محیط مجازی را مدیریت کنند.

مدیریت و عیب یابی: اگر با مشکلی مواجه شدید، به راحتی می‌توانید علت را در Task Log پیدا کنید.

نتیجه گیری

اولین دلایل پیدایش مجازی سازی، محاسبات مرکزی یا مین‌فریم (نسل اول تکنیک‌های مجازی سازی) بود. این پلتفرم محاسبات مجازی شده است و امروزه نیز از آن استفاده می‌شود. برای مثال، آی‌بی‌ام  از ماشین‌های مجازی لینوکس بر روی پلتفرم‌های اصلی خود میزبانی می‌کرد که محبوبیت آن تا قرن بیست و یکم بسیار افزایش یافت. موج بعدی، مینی کامپیوترها در دهه‌های 1970 و 1980 نیز تکنیک‌های مجازی‌سازی را پیاده‌سازی کردند.

ما در این مقاله سفری کوچک در تاریخچه مجازی سازی داشتیم. همچنین مزایای متعدد مجازی‌سازی را مشخص کردیم و توضیح دادیم که چرا باید این تکنولوژی به برنامه‌های ما اضافه شود. مجازی‌سازی مزایایی برای کسب‌وکارها در هر اندازه‌ای دارد، از  شرکت‌های کوچک گرفته تا سازمان‌های بزرگ. در حالی که ممکن است شروع کار با مجازی سازی پیچیده به نظر برسد، مزایای طولانی مدتش این تلاش را ارزشمند می‌کند.

معرفی قابلیت‌های سیستم عامل iOS 16

رویداد ۲۰۲۲  WWDC اپل که به تازگی برگزار شده است به صورت رسمی نسخه جدید سیستم عامل آیفون یعنی iOS 16 را معرفی کرد. متاسفانه کاربرانی که از آیفون ۷، آیفون ۷ پلاس، آیفون SE و نسل های قبل تر آن استفاده می‌کنند امکان استفاده از سیستم عامل iOS 16 را ندارند. به احتمال زیاد نسخه نهایی و عمومی iOS 16 پس از معرفی آیفون 14 عرضه خواهد شد. ممکن است این سیستم عامل استفاده از Face ID  را به صورت افقی نمایش دهد.

ویژگی‌های کلیدی سیستم عامل iOS 16

تغییرات در iMessage

اکنون با استفاده از iOS 16 می‌توانید پیامی را که به تازگی ارسال کرده‌اید را ویرایش کنید و یا به طور کلی پیام را حذف کنید. اگر نمی‌توانید در لحظه پاسخ دهید می‌توانید پیامی را به‌ عنوان خوانده ‌نشده علامت‌گذاری کنید. و در زمان مناسب به پیام پاسخ دهید.  هنگام چت کردن می‌توانید فعالیت‌های همگام‌ سازی شده‌ای مانند: فیلم، موسیقی، تمرین، بازی و موارد دیگر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

Lock Screen gallery

برای زیبا کردن صفحه قفل، گالری گزینه‌های زیادی را برای انتخاب راحت‌تر شما اماده کرده است که هر کدام دارای پس‌ زمینه‌ای منحصر به ‌فرد، نمای تلطیف‌ شده از تاریخ و زمان، و اطلاعاتی هستند که می‌توانید در یک نگاه ببینید.  iOS به طور هوشمند عکس‌هایی را از کتابخانه شما پیشنهاد می‌کند که در صفحه قفل عالی به نظر می‌رسند، و به راحتی می‌توانید صفحه قفل خود را در طول روز تغییر دهید.

Live Activities API

Live Activities API به شما کمک می‌کند تا از چیزهایی که در زمان واقعی اتفاق می‌افتند، مستقیما از صفحه قفل خود مطلع شوید. در صفحه قفل سیستم عامل iOS 16 می‌توانید، زمین، ماه، یا منظومه شمسی را با مجموعه‌ای از صفحه‌های قفل پویا با مضمون نجوم که با شرایط زنده به روز می‌شوند، ببینید. همچنین می‌توانید فونت و رنگ مورد علاقه خود را برای زمان و تاریخ انتخاب کنید. فیلترهای داخلی عکس به‌ طور خودکار فونت‌ها را هنگام کشیدن انگشت‌ها تغییر می‌دهند و راهی سریع برای تغییر ظاهری منحصر به ‌فرد Lock Screen  است.

تغییرات ایجاد شده در قسمت ایمیل

با استفاده از نسخه iOS 16 زمان ارسال ایمیل را برنامه ریزی کنید تا در زمان مشخصی که می‌خواهید ارسال شود. برای ایمیل‌هایی که به دلیل مشغله کاری زیاد فراموش می‌کنید می‌توانید تاریخ و ساعتی را مشخص کنید تا پیام‌ها دوباره در صندوق ورودی شما ظاهر شوند. iOS 16 توانایی لغو ارسال ایمیل را نیز دارد. شما بین 10 تا 30 ثانیه فرصت دارید تا ارسال یک ایمیل را متوقف کنید.

قابلیت Focus در سیستم عامل iOS 16

با استفاده از حالت Focus می‌توانید نوتیفیکیشن‌ها یا موارد دیگری که حواس شما را پرت می‌کنند را بلاک کنید. و بر کاری که انجام می‌دهید تمرکز کامل داشته باشید. البته این قابلیت در iOS 15 هم وجود داشت اما در نسخه سیستم عامل iOS 16 این ویژگی به صفحه قفل هم اضافه شده است. کاربران می‌توانند برای هر حالت فوکوس یک صفحه قفل متفاوت بسازند. برای مثال: یک صفحه قفل برای ساعات کاری خود ایجاد کنند که فقط والپیپر  و ویجت‌های مربوطه به ساعت‌های کاری را نشان دهد.

Family Sharing از تغییرات جدید iOS 16

در سیستم عامل iOS 16 امکانات زیادی برای کنترل والدین بر فرزندانشان وجود دارد یعنی پدر و مادرها دسترسی کامل به محتوای که فرزندشان استفاده می‌کند، دارند. همچنین والدین می‌توانند از همان ابتدا یک حساب کاربری برای کودکان با کنترل‌های صحیح خودشان راه‌اندازی کنند، برای مثال با توجه به سن فرزندان، برای آن‌ها محدودیت‌های رسانه‌ای ایجاد می‌کنند.

Home برنامه جدیدی در سیستم عامل iOS 16

برنامه Home طراحی کاملا جدیدی دارد که navigation، سازماندهی، مشاهده و کنترل همه لوازم جانبی را آسان‌تر می‌کند. بهبودهای معماری زیر بنایی، عملکرد خانه هوشمند را افزایش داده و آن را کارآمدتر و قابل اعتمادتر می‌کند. شما می‌توانید کل خانه خود را در یک نگاه در برگه خانه باز طراحی شده ‎ببینید. اتاق‌ها و لوازم جانبی مورد علاقه در برگه اصلی برنامه ادغام شده‌اند. و دسترسی آسان‌تری به لوازم جانبی که بیشتر استفاده می‌کنید را به شما می‌دهند.

ویجت‌های جدید روی صفحه قفل آیفون به شما این  امکان را می‌دهند که وضعیت خانه خود را ببینید و به سرعت از طریق صفحه قفل به لوازم جانبی مورد علاقه خود دسترسی پیدا کنید. پیشرفت‌های معماری زیر بنایی، عملکرد سریع‌تر و قابل اطمینان‌تری را به خصوص برای خانه‌هایی که لوازم جانبی هوشمند زیادی دارند، ممکن می‌سازد. با استفاده از برنامه Home به طور کارآمدتر از چندین دستگاه به طور همزمان با لوازم جانبی متصل ارتباط برقرار کرده و می‎توانید آن‌ها را کنترل کنید.

اعلان‌های آب و هوا

هنگامی که احتمال دارد تغییرات شدیدی در آب و هوا داشته باشیم با استفاده از سیستم عامل iOS 16 کاربر اعلان هشدار را دریافت می‌کند. همچنین کاربران می‌توانند از جزئیات بیشتر آب و هوا خبر داشته باشند. افراد می‌توانند روی هر یک از ماژول‌ها در برنامه Weather ضربه بزنند تا مجموعه داده‌های جدید و عمیق‌تری مانند: دما و بارندگی را به صورت ساعتی در 10 روز آینده مشاهده کنند.

با Passkeys در iOS 16 آشنا شوید

Passkeys قصد دارد با استفاده از چهره یا اثر انگشت شما با Face ID/Touch ID، گذرواژه‌ها را با روش ورود آسان‌تر و ایمن‌تر جایگزین کند. Passkeys تلفن همراه شما را در برابر فیشینگ و حملات وب‌ سایت محافظت می‌کند. زیرا کلیدهای رمز عبور هرگز از دستگاه شما حذف نمی‌شوند و تقریبا امکان فیشینگ یا هک شدن آن‌ها را غیرممکن می‌کند.

علاوه بر این، Passkeys بین دستگاه‌ها همگام‌ سازی می‌شود و به شما این امکان را می‌دهد که به دستگاه‌های دیگر وارد شوید. اپل می‌گوید در تلاش است تا به یک استاندارد صنعتی دست یابد تا بتوانید با اسکن کد QR با iPhone یا iPad خود و استفاده از Face ID یا Touch به وب‌سایت‌ها یا برنامه‌ها در دستگاه‌های دیگر، از جمله دستگاه‌های غیر اپل، با رمز عبور ذخیره‌ شده وارد شوید.

Health و iOS 16

هر فرد برای داروها، ویتامین‌ها و مکمل هایی که استفاده می‎‌کند می‌تواند فهرستی از آن‌ها ایجاد کند. و در  فهرست بنویسد هر قرص یا دارو را برای چه ساعتی در روز، و چند بار در روز یا هفته استفاده می‌کند. تا در زمان مشخص به شما یادآوری کند که باید داروی خود را مصرف کنید. مصرف همزمان برخی داروها می‌تواند اثر بخشی آن‌ها را کاهش دهد. یا عوارض جانبی ایجاد کند. برای کمک به این امر، هنگامی که یک داروی جدید اضافه می‌کنید، در صورت وجود تداخل، هشداری دریافت خواهید کرد.

پسورد wifi

قابلیت مشاهده پسورد وای فای های متصل شده در گذشته در این نسخه آپدیت iOS 16 وجود دارد.

دکمه قفل در حین تماس

با اضافه شدن این تنظیمات در هنگام تماس می‌توانید صفحه گوشی خود را قفل کنید بدون این که تماستان قطع شود. در نسخه های قبلی ios، با قفل شدن صفحه تماس قطع میشد.

قفل شدن پوشه عکس ها

در این نسخه قابلیت قفل شدن فولدر hidden در recently deleted وجود دارد. و پوشه عکس ها با Face ID باز می شود.

کدام گوشی ها می‌توانند از iOS 16 استفاده کنند؟

تمامی سری های ایفون 14/ تمامی سری های ایفون 13/ تمامی سری های ایفون 12/ تمامی سری های ایفون 11/ تمامی سری های ایفون X و ابفون 8 و ایفون 8 پلاس.

نتیجه گیری

استفاده از سیستم عامل iOS 16 فقط برای کسانی که از سری آیفون 8 به بعد استفاده می‌کنند امکان پذیر است. و متاسفانه افرادی که ایفون 6 یا 7 دارند امکان استفاده از iOS 16 را ندارند. iOS 16 آیفون را با ویژگی‌های شخصی‌سازی کاملا جدید و راه‌های یکپارچه برای برقراری ارتباط و اشتراک‌گذاری بهبود می‌بخشد. با iOS 16 صفحه قفل، اکنون با ویژگی Focus کار می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد که صفحه‌ قفل‌های مختلفی را بر اساس  محل کار، مسافرت یا نشستن در خانه تنظیم کنید.