چرا استفاده از زیروکلاینت‌ های VDI به نفع سازمان شماست؟

در عصر مجازی سازی، شرکت‌ها باید به فکر روش‌هایی برای سازگاری با نیازهای مختلف کاربران باشند. بسیار ایده آل است که کاربران از دستگاه‌ها و مکان‌های مختلف به اطلاعات مورد نیاز خود دسترسی داشته باشند. سازمان‌ها به راهکارهای کم هزینه و ایمن برای مدیریت اطلاعات و فضای کاری نیاز دارند. محیط VDI می‌تواند این نیازها را برطرف کند و بهره وری کارکنان را افزایش دهد.

یک عامل کلیدی در این تصمیم، انتخاب سخت افزاری مناسب برای VDI است. سازمان‌ها برای مهاجرت به محیط دسکتاپ مجازی گزینه‌های سخت افزاری متنوعی را در اختیار دارند. این گزینه‌ها از تین کلاینت‌ها گرفته تا زیروکلاینت‌های VDI متغیر هستند. بسیاری از سازمان‌ها ترجیح می‌دهند از کوچک‌ترین، ساده‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین دستگاه در محیط دسکتاپ مجازی استفاده کنند: زیروکلاینت.

هنگام انتخاب بهترین راهکار برای مجازی سازی، ممکن است سازمان‌ها با نگرانی‌هایی مواجه شوند. آیا کاربران از تجربه خود در محیط مجازی راضی هستند؟ آیا اطلاعات حساس ایمن خواهند بود؟ آیا این راهکار مقرون به صرفه است؟ زیروکلاینت VDI به چه مقدار مراقبت نیاز دارد؟ در این مقاله نحوه عملکرد زیروکلاینت‌های VDI را بررسی کرده و بهترین آن‌ها را معرفی می‌کنیم.

نحوه عملکرد در زیروکلاینت چگونه است؟

زیروکلاینت هیچ چیزی را به صورت لوکال ارائه نمی‌دهد، اما کاربران را قادر می‌سازد به دسکتاپ راه دور متصل شوند. زیروکلاینت‌های vCloudPoint از پروتکل DDP برای نمایش دسکتاپ از راه دور استفاده می‌کنند. این پروتکل به طور هدفمند برای زیروکلاینت‌ها ساخته شده است و برای استفاده موثر از پهنای باند شبکه و منابع میزبان طراحی شده است و تجربه کاربری که ارائه می‌دهد با چیزی که در رایانه شخصی مشاهده می‌کنیم، قابل تشخیص نیست. کاربران با پروتکل DDP می‌توانند ایمیل ارسال کنند، از موزیک و فیلم‌ لذت ببرند و طراحی‌های گرافیکی انجام دهند؛ یعنی تمام کارهایی که با استفاده از رایانه‌های معمولی انجام می‌دهند!

نحوه راه اندازی سیستم VDI و زیروکلاینت

نصب یا مدیریت یک سیستم VDI مستلزم آن است که در ابتدا متخصص فناوری اطلاعات با مجازی سازی آشنایی داشته باشد.

هر کاربر = یک ماشین مجازی

1. مجازی سازی سرور و ایجاد ماشین‌های مجازی بر اساس تعداد کاربران

2. نصب  vMatrix Server Managerبر روی ماشین مجازی

3. اتصال زیروکلاینت

چند کاربر = یک ماشین مجازی 

• مجازی سازی سرور و ایجاد ماشین‌های مجازی بر اساس انواع کاربران.

• نصب vMatrix Server Manager روی هر ماشین مجازی

• ایجاد حساب‌های کاربری با vMatrix Server Manager

• نصب  RDP Wrapperیا Windows Remote Desktop Licensing Role در ماشین‌های مجازی

• اتصال زیروکلاینت و شروع به کار!

مزایای زیروکلاینت‌های VDI

زیروکلاینت‌ها سبک‌تر و مقرون به صرفه‌تر از تین کلاینت‌ها هستند. این دستگاه‌های سرویس گیرنده نیازی به پیکربندی ندارند و چیزی روی آن‌ها ذخیره نمی‌شود. در اینجا سوال این است که مزایای زیروکلاینت‌های VDI چیست؟ اول از همه، زیروکلاینت می‌تواند ارزان‌تر از تین کلاینت‌ باشد. به علاوه، آن‌ها انرژی کمتری مصرف کرده که این امر نحوه عملکرد دستگاه را بسیار ساده می‌کند. علاوه بر این‌ها، اغلب زیروکلاینت‌ها به مدیریت یا نگهداری نیازی ندارند. در ادامه با مزایای آن‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.

دسترسی: دلیل اصلی راه اندازی VDI فراهم کردن دسترسی آسان‌تر برای کاربران است. مهم نیست که کاربران/کارمندان شما کجا هستند، هر زمان که نیاز به دسترسی داشته باشند، برنامه‌ها و داده‌های مورد نیاز خود را در اختیار خواهند داشت.

افزایش امنیت: مدیریت متمرکز و ذخیره سازی داده‌ها مزایای امنیتی بیشتری را در زیرساخت دسکتاپ مجازی فراهم می‌کند. برای مثال، اگر یک قطعه سخت افزاری در زیروکلاینت خراب شود، به هیچ عنوان امکان از دست رفتن اطلاعات وجود ندارد. تمام داده‌ها در سرور اصلی که زیروکلاینت‌ها در آن اجرا می‌شوند، ذخیره شده‌اند.

هزینه کمتر: اگر کاربران از زیروکلاینت‌های VDI استفاده کنند، دیگر شرکت‌ها مجبور نیستند برای هر کارمند یک سخت افزار یا دستگاه جدا تهیه کنند. علاوه بر این، دیگر نیازی به کیس‌های قدیمی نیست، زیرا تمام دستگاه‌ها اطلاعات را از سرور مرکزی می‌گیرند.

تجربه کاربری بهبود یافته: کاربران با زیروکلاینت‌های VDI تمام منابع مورد نیاز برای انجام وظایف خود را در اختیار دارند. آن‌ها با زیروکلاینت از هر مکانی می‌توانند بدون هزینه و به آسانی کار کنند. علاوه بر این، آن‌ها بدون نیاز به خرید یا نگهداری سخت افزار، قدرت منابع فیزیکی را از منبع میزبان دریافت می‌کنند.

محیط زیروکلاینت VDI چگونه است؟

زیروکلاینت زیرساخت دسکتاپ مجازی را آسان می‌کند و در کنار پشتیبانی از یک پروتکل خاص در محیط VDI، نصب و راه اندازی سریع را ارائه می‌دهد. سریع‌ترین زمان راه‌اندازی یا عدم نیاز به تعمیر منجر به بهره‌وری هر چه بیشتر می‌شود.

از منظر فناوری اطلاعات، متخصصان IT با استفاده از زیروکلاینت‌های VDI می‌توانند روی کارهای دیگر تمرکز کنند، زیرا مدیریت کاربران نهایی آسان خواهد بود و به ‌روز رسانی‌‌ها به صورت گروهی انجام می‌شود. این که مدیران برای راه‌اندازی دستگاه یا عیب‌یابی نیازی به لمس فیزیکی سخت‌افزار زیروکلاینت ندارند، به آن‌ها فرصت می‌دهد تا روی پروژه‌های دیگر کار کنند. به غیر از چند تفاوت جزئی، تجربه کاربری در زیروکلاینت‌های VDI دقیقا مشابه دسکتاپ سنتی به نظر می‌رسد.

زیروکلاینت +TCpoint R1؛ بهترین نمونه از زیروکلاینت‌های VDI

زیروکلاینت R1 درگاهی برای اتصال به رایانه‌ مرکزی است و کاربران از طریق این درگاه‌ها به سرور مرکزی وصل شده و برنامه‌ها و سیستم عامل را از همان رایانه دریافت می‌کنند. کاربران منابع سخت‌افزاری مورد نیاز خود مانند رم و CPU را از رایانه‌ مرکزی دریافت می‌کنند. در غیاب این کامپیوتر مرکزی هیچ گونه سرویسی به کاربر ارائه نمی‌شود.

تحت هر بستری از VDI و با هر پروتکلی می‌توانید از زیروکلاینتR1  استفاده کنید، و در واقع با تمامی پروتکل‌های VDI هورایزن، سیتریکس و مایکروسافت و داکر سازگار است. این زیروکلاینت یک فریم ور بسیار قدرتمند و پایدار بر پایه لینوکس دارد که تنظیمات آن بر اساس نیاز کاربر انجام می‌شود. هر کاربر به صورت اختصاصی یک استوریج لوکال با هر ظرفیتی را در اختیار خود دارد؛ به نحوی که می‌تواند این فضای ذخیره سازی لوکال را به صورت یک پارتیشن در سشن VDI خود ببیند.

محدودیت‌های راهکار VDI چیست؟

VDI یک راهکار محاسباتی بسیار انعطاف پذیر و قابل مدیریت است، اما در مقایسه با رایانه‌های سنتی بسیار پرهزینه و پیچیده‌ می‌باشد. قبل از تصمیم گیری برای خرید، مشتریان باید اطلاعات کاملی از هزینه‌های کلی این راهکار داشته باشند و از متخصصان IT ماهر برای مدیریت زیرساخت دسکتاپ مجازی استفاده کنند. کاربرانی که به یک ماشین مجازی مشترک متصل می‌شوند، مشکلاتی را که در  RDS، برنامه‌ها و منابع تجربه می‌کنند؛ در صورتی که این مشکلات با اتصال به یک ماشین مجازی مستقل وجود نخواهد داشت.

آیا زیروکلاینت با محیط مجازی سازی VMware یا Citrix کار می‌کند؟

زیروکلاینت‌های vCloudPoint به همراه vMatrix Server Manager دسترسی به دسکتاپ مجازی را فراهم می‌کند. لازم به ذکر است که vMatrix Server Manager بر روی ویندوز کار می‌کند و اتصالات و عملکرد بهبود یافته را برای کاربران زیروکلاینت و همچنین مدیریت یکپارچه برای سرپرست فناوری اطلاعات ارائه می‌دهد.

این برنامه به خوبی با راهکار‌های زیرساخت مجازی سازی سرور VMware، Citrix و Microsoft کار می‌کند. کاربران از طریق vMatrix به ماشین های مجازی متصل می‌شوند تا به راحتی به دسکتاپ‌های مجازی که توسط Exsi، Citrix Hypervisor (XenServer)، Hyper-V، KVM یا VirtualBox ایجاد شده، دسترسی پیدا کنند. این برنامه همراه با راهکارهای زیرساخت مجازی سازی سرور از صدها کاربر با حداقل تعداد سیستم عامل پشتیبانی می‌کند.

نتیجه گیری

تصمیم به مجازی سازی یک تصمیم ساده نیست. هنگام مهاجرت از یک محیط کامپیوتر محور که در 30 سال گذشته در دنیای تجارت رایج بوده است و حرکت به سمت مدل کاربر محور باید متغیرهای مختلف زیادی را در نظر گرفت. کسب و کارها هنگام انتخاب زیروکلاینت باید موارد استفاده از آن را نه تنها امروز، بلکه در چند سال آینده نیز در نظر بگیرند.

زیروکلاینت‌های VDI به نگهداری مداوم بسیار کمی نیاز دارند و بالاترین امنیت را ارائه می‌دهند. زیروکلاینت‌ها تجربه کاربری ایمن، قدرتمند و با کیفیت را برای طیف گسترده‌ای از نیازهای VDI ارائه می‌دهند و از منابع مرکز داده استفاده می‌کنند. اطلاعات حساس در برابر ویروس‌ها یا خرابی سخت افزار در دیتاسنتر محافظت می‌شوند. امنیت و کارایی زیروکلاینت‌ها را به یک گزینه ایده آل تبدیل کرده است.

بهترین راهکارهای کلیدی موثر برای حفظ امنیت دیتاسنتر

تصور کنید یک جعبه پر از شمش‌های طلا دارید و باید به بهترین شکل از آن محافظت کنید. آیا جعبه را در یک فضای باز و نا امن رها می‌کنید؟ یا با قفل و کلید آن را در جایی مطمئن پنهان می‌کنید؟ داستان دیتاسنتر نیز همین است: یک معدن طلا پر از اطلاعات! سرورها و کامپیوترهایی که داده‌های ارزشمند شما را پردازش، توزیع و ذخیره می‌کنند در دیتاسنتر قرار دارند. بنابراین یکی از عناصر حیاتی زیرساخت دیجیتال سازمان شما، مرکز داده است. امنیت دیتاسنتر ترکیبی از سیاست‌ها، فرآیندها، استراتژی‌ها و فناوری‌هایی است که آن را از حملات سایبری و سایر تهدیدات مجازی ایمن می‌کند. متاسفانه وقتی صحبت از امنیت مرکز داده می‌شود، بسیاری از شرکت‌ها حداقل‌ها را در مورد امنیت آن رعایت می‌کنند. استانداردهای امنیت دیتاسنتر چیست؟ و چرا باید این استانداردها در سازمان‌ها رعایت شود؟ در ادامه به شما میگوییم که چرا.

چرا امنیت دیتاسنتر اهمیت دارد؟

تمام دارایی‌های اطلاعاتی و مالکیت معنوی در مرکز داده قرار دارند. به همین دلیل اینجا کانون اصلی تمام حملات هدفمند است و بنابراین به سطح بالایی از امنیت نیاز دارند. مراکز داده حاوی صدها تا هزاران سرور فیزیکی و مجازی است که بر اساس نوع برنامه، دسته بندی داده‌ها و روش‌های دیگر تقسیم بندی می‌شوند. بدیهی است که مدیریت و کنترل دسترسی به منابع بسیار دشوار است و استفاده از قوانین امنیتی مناسب برای دیتاسنتر این کار را امکانپذیر می‌کند.

چالش‌های امنیت دیتاسنتر

گرافیک امنیت مرکز داده: نمونه‌ای از یک ابزار امنیتی مبتنی بر بیومتریک اسکنر اثر انگشت است که می‌توانید از آن برای محدود کردن دسترسی به مرکز داده استفاده کنید. جای تعجب نیست که داده‌های مهم یک شرکت برای دیگران اهمیت داشته باشد. این اطلاعات ارزشمند عامل اصلی موفقیت یا شکست کسب و کارها خواهد بود. اطلاعات اختصاصی مانند: مالکیت معنوی و اسرار تجاری و همچنین اطلاعات شخصی و مالی مشتریان، نمونه‌هایی از انواع داده‌هایی هستند که در دیتاسنتر یافت می‌شوند.

دسترسی افراد متفرقه به مرکز داده آسیب‌های زیر را به دنبال دارد:

آسیب به شهرت و از دست دادن اعتماد مشتری: اگر اقدامات لازم را برای محافظت از داده‌های مشتریان خود (یا حتی مالکیت معنوی خود) انجام ندهید، چرا آن‌ها باید به شما اعتماد کنند؟

جریمه‌های عدم رعایت قوانین و مقررات: قوانین کلیدی وجود دارند که الزامات امنیتی مرکز داده را در خود جای داده اند.

زیان مالی: از کار افتادن دیتاسنتر یک نگرانی بزرگ برای مشاغل است و می تواند منجر به خسارات قابل توجهی شود.

اهمیت امنیت مرکز داده را نمی‌توان نادیده گرفت و این باید برای هر کسب‌ و کاری در اولویت باشد. پس نیازی به گفتن نیست که اگر هر یک از این اطلاعات حیاتی به دست افراد نادرست برسد، با مشکلات زیادی مواجه خواهید شد. به همین دلیل است که باید از بهترین روش‌های امنیت مرکز داده باخبر باشید و آن‌ها را در زیرساخت سازمان خود پیاده سازی کنید.

سه نیاز حیاتی در امنیت دیتاسنتر

قدرت دید

هنگام ایمن سازی مرکز داده عوامل مختلفی از جمله: دیدگاه کاربران، دستگاه‌ها، شبکه‌ها، برنامه‌ها، حجم کاری و فرآیندها دخیل هستند. قدرت دید، تشخیص مشکلات را آسان‌ کرده و حمله را در سریع‌ترین زمان ممکن شناسایی می‌کند. همچنین شناسایی افرادی که در تلاش برای سرقت داده‌های حساس یا اختلال در عملیات هستند با این ویژگی بسیار آسان‌ می‌شود. علاوه بر این، نظارت فرایند بهبود پس از حادثه را بهبود می‌بخشد که این خود می‌تواند میزان نقض سیستم‌ را آشکار کند. و مشخص کند چه اطلاعاتی به سرقت رفته است.

تقسیم بندی

فرایند تقسیم بندی با محدود کردن مرکز داده، دامنه حمله را کاهش می‌دهد. تقسیم بندی یک ابزار مهم برای سرورهاست. تقسیم‌بندی برای محافظت از سیستم‌های قدیمی که دیگر به‌روزرسانی‌ ارائه نمی‌دهند بسیار حیاتی است. بسیاری از حملات بر روی دسترسی مستقیم به دیتاسنتر تاثیر می‎گذارند. این حملات از طریق آسیب پذیری‌های برنامه، پورت‌های ناامن یا حملات (DoS) انجام می‌شوند. حملات DoS سیستم را از کار می اندازد و به مهاجم اجازه می‌دهد تا کنترل ادمین را به دست آورده و کدهای مخرب را برای ادامه حمله نصب کند.

تهدیدات پیشرفته برای برخی از صنایع مانند: شرکت‌های آب و برق به بخشی از کار آن‌ها تبدیل شده است. تقریبا 100 درصد مواقع دفاع در برابر این نوع حملات غیرممکن است. اما تقسیم بندی، ابزار ارزشمندی برای کاهش سرعت هکر و زمان دادن به تیم‌های امنیتی برای شناسایی حمله و نحوه پاسخ به آن‌هاست.

حفاظت در مقابل تهدیدات

دیتاسنتر باید از برنامه‌ها و داده‌ها در برابر تهدیدات پیچیده و حملات محافظت کند. همه سازمان‌ها در معرض خطر حمله قرار دارند در بیشتر مواقع از آن بی اطلاع هستند. امنیت مرکز داده مدرن به یک چالش برای تیم‌های امنیتی تبدیل شده است. اطلاعات مهم در مراکز داده فیزیکی و محیط های ابری در حال حرکتند. به همین دلیل است که سیاست‌های امنیتی این مکان‌ها باید به طور مداوم تغییر کنند.

برنامه‌های کاربردی موبایل و وب سطح حمله را افزایش می‌دهند و راه‌های جدیدی برای بهره برداری ایجاد می‌کنند. از سوی دیگر ممکن است کارمندان ناخواسته داده های مهم سازمان را به خطر بیاندازند. این روزها هکرها با روش‌های جدید می‌توانند به یک سرور یا سرورهای داخل مرکز داده دسترسی “مجاز” داشته باشد. شما می‌توانید با به کارگیری محصولات امنیتی جامع و یکپارچه، اختلالات و تاثیرات ناشی از نقض داده‌ها را کاهش دهید. این امر حفاظت، شناسایی و کاهش تهدیدات را بسیار ساده می‌کند.

چگونه از مرکز داده محافظت کنیم؟

هر سال، کسب‌وکارها متحمل ضررهای قابل توجهی می‌شوند و ممکن است سرمایه، مشتریان و شهرت خود را در طی حملات سایبری از دست بدهند. بنابراین عجیب نیست که تقریبا بخش‌های مختلف سازمان، از اتاق هیئت مدیره گرفته تا اتاق سرور حول محور امنیت بچرخند. امنیت زیرساخت دیتاسنتر و فناوری اطلاعات همیشه یک نگرانی بزرگ برای مشاغل بوده است. و اکنون حرکت به سمت پلتفرم‌های ابری در دستور کار شرکت‌های بزرگ و کوچک قرار گرفته است.

برای حفظ امنیت مرکز داده کسب و کارها باید از سیستم‌های مجازی و فیزیکی استفاده کنید. علاوه بر حفاظت از دارایی‌های محاسباتی سازمان، اقدامات امنیتی ویژه شبکه باید برای جلوگیری از نفوذ حملات بدافزار و سایر تهدیدها در مرکز داده اعمال شود. این راهکارهای امنیتی همیشه بخش مهمی از طراحی و معماری مرکز داده بوده‌اند. دیتاسنتر اکوسیستم پیچیده‌ای است و حفاظت از آن مستلزم آن است که الزامات امنیتی هر قسمت به طور جداگانه در نظر گرفته شود. در این قسمت برخی از الزامات امنیت دیتاسنتر را شرح می‌دهیم.

امنیت دیتاسنتر به صورت فیزیکی

امنیت فیزیکی مرکز داده و اجزای آن برای ایمن نگه داشتن داده‌ها بسیار مهم است. مرکز داده باید برای مقابله با انواع چالش‌های فیزیکی، از حملات تروریستی و حوادث صنعتی گرفته تا بلایای طبیعی طراحی شود. افزایش امنیت فیزیکی اقدامات مختلفی را در برمیگیرد. این اقدامات شامل دیوارهای ضخیم و در و پنجره کمتر، افزایش قدرت دوربین مدار بسته و حفاظت در برابر آتش می‌باشند. هنگام ساخت مرکز داده، تمرکز اصلی باید روی انتخاب مکان مناسب باشد. گاهی مکان‌های خاص خطرات امنیتی جدی به همراه دارند که می‌تواند باعث قطع سرویس یا خرابی کامل شود. این مکان‌ها شامل:

نیروگاه‌ها

مناطق روی گسل زلزله

مناطقی که هواپیماها هنگام فرود از آن عبور می‌کنند

مکان‌های نزدیک به تاسیسات شیمیایی

مناطق مستعد آتش سوزی فصلی

مکان‌های در معرض سیل

علاوه بر این‌ها، استفاده از دیوارهای ضخیم نیز یک لایه امنیتی فیزیکی ایجاد خواهد کرد. دیوارهای ضخیم می‌توانند به جلوگیری از بلایای طبیعی و حتی انفجارها کمک کنند تا امنیت فیزیکی مرکز داده حفظ شود.

امنیت مجازی

این روزها فناوری مجازی سازی در مرکز داده بسیار رایج شده است. با این فناوری سیستم‌ زیرساخت کسب و کارها مجازی می‌شود. با استفاده از آن مدیران می‌توانند امنیت مرکز داده را از راه دور مدیریت کنند. در حالی که استفاده از نرم‌افزار و راهکارهای ابری انعطاف‌پذیری بیشتری را برای مدیران فراهم می‌کند، اما ممکن است زیرساخت دیتاسنتر را در معرض تهدیدات سایبری قرار ‌دهد.

محدود کردن دسترسی

تیم امنیت دیتاسنتر باید مراقب افرادی باشد که وارد مرکز داده می‌شوند، از خدمه و کارکنان داخلی IT  گرفته تا بازدیدکنندگان. دسترسی به این منطقه حساس باید محدود شود و تمام ورودی و خروجی‌ها ردیابی شوند. تنها در این صورت است که افراد غیرمجاز از اتاق‌های حساس سرور دور می‌مانند.

امنیت داده‌های مهم

هدف از امنیت مرکز داده انجام اقداماتی برای حفظ داده‌های خصوصی و مهم است. این اقدامات شامل بکاپ و بازیابی داده‌ها، رمزگذاری داده‌ حین انتقال فایل‌ها، اجرای مقررات حفظ حریم خصوصی داده‌ها و نظارت بر ترافیک می‌باشد.

امنیت شبکه

اولین لایه امنیت شبکه با نصب فایروال‌ها صورت می‌پذیرد و این کار با نظارت بر ترافیک داخلی شبکه امکانپذیر خواهد شد. این اقدامات برای شناسایی و کاهش هرگونه تهدیدی که ممکن است فایروال را دور زده باشد، انجام می‌شود.

امنیت سرور

با مجازی سازی، امنیت سرور پیچیده‌تر و چالش برانگیزتر شده است. پیروی از استانداردها برای اطمینان از امنیت کامل سرور با نظارت 24×7 و تشخیص نفوذ ضروری است. این راهکار جامع امنیتی از تمام زیرساخت‌های سرور مجازی و فیزیکی و همچنین تمام برنامه‌های کاربردی مبتنی بر وب محافظت می‌کند. تمام مشاغل در سراسر دنیا دیر یا زود با یک تهدید واقعی روبرو می‌شوند. مهاجمان سایبری اکنون هر شرکتی را بدون در نظر گرفتن اندازه یا حوزه فعالیت آن هدف قرار می‌دهند. و این حملات روز به روز پیچیده‌تر می‌شوند.

نتیجه گیری

مراکز داده در راس این حملات قرار دارند. البته آن‌ها به خوبی از گستردگی مشکل آگاه هستند و به همان اندازه راه‌های نوآورانه‌ای را برای محافظت از کسب و کار خود ابداع می‌کنند. امنیت دیتاسنتر مستلزم اقدامات گسترده‌ای برای نظارت و محافظت از آن در طول شبانه روز، هم به صورت فیزیکی و هم مجازی است. مهم‌تر از همه، سرمایه گذاری در یک برنامه آموزشی امنیت مرکز داده به سازمان شما در حفظ یک محیط امن و پایدار کمک خواهد کرد.

مجازی سازی مرکز داده چگونه می‌تواند ارزش‌های کسب و کار را افزایش دهد؟

در جستجوی تعریف دقیق دیتاسنتر، احتمالا با نمودارها و توضیحات پیچیده‌ای مواجه شده‌اید، اما ما این مفهوم را به صورت ساده برای شما بیان می‌کنیم. دیتاسنتر را شبیه به مخزن سوخت یک خودرو در نظر بگیرید: آن‌ها حیاتی‌ترین عناصر زیرساخت‌های فناوری اطلاعات را در خود جای می‌دهند. داده‌های مهمی که سازمان را سرپا نگه می‌دارند درست مانند مخزن سوختی است که گاز خودروها را تامین می‌کند. حال بیایید از لحاظ فنی آن را بررسی کنیم. دیتاسنتر مجازی شکل نرم افزاری یک مرکز داده فیزیکی است که مجموعه ای از اجزای زیرساخت ابری مانند: سرورها، استوریج‌ها و سایر اجزای شبکه را در اختیار سازمان قرار می‌دهد.

مجازی سازی مرکز داده قدرت پردازش، حافظه و پهنای باند را متناسب با نیازهای خاص هر شرکت سفارشی سازی می‌کند. راه اندازی مرکز داده مجازی از طریق چندین محیط ابری عمومی، خصوصی یا ترکیبی انجام می‌شود. با استفاده از این روش، دسترسی از طریق IaaS امکانپذیر می‌شود و شرکت‌ها می‌توانند به اطلاعات مبتنی بر ابر دسترسی داشته باشند.

مجازی سازی مرکز داده مزایای فناوری و استراتژیکی را برای کسب و کارها ارائه می‌دهد. در دنیای برنامه‌ها و بیگ دیتاها بدون زیرساخت‌های محاسباتی پیشرفته حرفی برای گفتن نخواهید داشت. در این مقاله، ما دقیقا آنچه را که در یک دیتاسنتر وجود دارد، انواع مختلف و نحوه کار کردن آن‌ها را شرح می‌دهیم.

نگاهی مختصر به پیشینه دیتاسنتر در دنیای فناوری

قدمت مراکز داده به زمانی برمی‌گردد که اندازه کامپیوترها به بزرگی یک اتاق بود! در دهه 1940، هزینه‌های راه‌اندازی و توسعه دیتاسنتر برای استفاده تجاری یا شخصی بسیار زیاد بود و مراکز داده و سیستم‌های کامپیوتری برای پروژه‌های مهم کشوری مورد استفاده قرار می‌گرفت.

1980 دهه ظهور فناوری ریز محاسباتی بود. همانطور که انتظار می‌رفت مراکز داده به طور قابل توجهی تغییر شکل دادند. تا جایی که دیتاسنترهای امروزی بسیار متفاوت‌تر از نسخه‌های قبلی خود می‌باشند. دیتاسنترهای مدرن بسیار کارآمدتر از شکل سنتی خود هستند. تا چند سال پیش، سازمان‌ها معمولا مرکز داده خود را در محل قرار می‌دادند. اما اکنون این امکان وجود دارد که داده‌ها از دارایی شرکت به فضای ابری منتقل شوند. به همین ترتیب، در هزینه‌های راه‌اندازی و نگهداری نیز صرفه‌جویی خواهد شد.

دیتاسنترهای ابری ساخته شده اند تا از تلفات ناشی از بلایا، قطعی برق یا سایر مشکلات مرتبط جلوگیری کنند. بنابراین، انتقال زیرساخت‌های حیاتی فناوری اطلاعات به فضای ابری، خطرات احتمالی و قطعی را کاهش می‌دهد و در عین حال از طریق افزایش انعطاف پذیری، دسترسی بیشتری را برای کاربران فراهم می‌کند. در واقع قدم آخر در تکامل این فناوری، مجازی سازی مرکز داده است.

انواع مختلف دیتاسنتر

روش‌های مختلفی برای دسته بندی مرکز داده در سراسر جهان وجود دارد. این دسته بندی‌ها با توجه به نوع خدمات، نحوه تقسیم فضا بین سازمان‌ها، هزینه‌ها، توپولوژی شبکه و غیره انجام می‌شود. به طور کلی، چهار نوع مرکز داده وجود دارد:

مراکز داده سازمانی

بیشتر سازمان‌های بزرگ ترجیح می‌دهند مراکز داده ابری یا داخلی بسازند که به طور کامل تحت مالکیت آن‌ها باشد. این سیستم‌ها معمولا هزینه زیادی دارند و بر اساس نیازهای همان کسب و کار بهینه می‌شوند.

مراکز داده با خدمات مدیریت شده

در مراکز داده با خدمات مدیریت شده، مدیریت شبکه بر عهده ارائه دهنده خدمات است و شخص ثالث از مرکز مراقبت می‌کند. این مراکز داده برای مدیریت تجهیزات به سازمان شما نیاز ندارند و شما می‌توانید دیتاسنتر خود را از یک پلتفرم خدمات مرکز داده راه اندازی کنید.

مراکز داده اشتراکی

اگر بخواهید مرکز داده خود را به طور کامل مدیریت کنید، اما منابع و فضای کافی را برای میزبانی آن در اختیار نداشته باشید، چه می‌شود؟ در اینجا دیتاسنترهایی که در کنار هم قرار دارند راهکار مناسبی را ارائه می‌دهند. مراکز داده Colo یا اشتراکی فضاهای اجاره‌ای در محل شرکت هستند. اما اجزای داخل آن از جمله سرورها، فایروال‌ها و سایر اجزای فناوری اطلاعات متعلق به سازمان می‌باشند و کنترل امنیت و مدیریت دیتاسنتر برعهده شخص ثالث است. معمولا سازمان‌هایی که فضای کافی برای مرکز داده ندارند، برای صرفه‌جویی در هزینه سرورهای خود را به مرکز داده اشتراکی منتقل می‌کنند.

مراکز داده ابری

مراکز داده ابری به طور کامل توسط شخص ثالث مدیریت می‌شوند. در این شرایط، فضای ذخیره سازی، داده‌ها و برنامه‌ها خارج از محل سازمان قرار دارند. سازمان‌ها می‌توانند بدون هیچگونه نگرانی در مورد مراقبت و مدیریت دیتاسنتر خود از خدمات ابری استفاده کنند، چرا که ارائه دهنده خدمات دیتاسنتر ابری همه این کارها را برای شما انجام خواهد داد.

زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) چیست؟

زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) یک مدل محاسبات ابری است که شامل پیاده‌سازی مراکز داده مجازی می‌باشد. به طور کلی، IaaS یک ارائه دهنده ابری دارد که اجزای فیزیکی مورد نیاز برای دیتاسنتر را ایجاد می‌کند، مانند:

• کنترل آب و هوا
• اندازه گیری قدرت پشتیبان
• قفسه‌های سرور
• سرورها
• سخت افزار ذخیره سازی
• سخت افزار شبکه
• تجهیزات امنیتی و کارکنان

علاوه بر این، یک ارائه‌دهنده IaaS می‌تواند خدماتی مانند نظارت بر عملکرد شبکه، امنیت شبکه و مدیریت فایروال و موارد دیگر را ارائه دهد.

مجازی سازی مرکز داده (VDC) چیست؟

کسانی که به طور روزانه در فناوری اطلاعات سروکار دارند، اغلب فراموش می‌کنند که بسیاری از عبارات فنی برای مردم عادی مانند یک زبان خارجی به نظر میرسد. عبارت “virtual datacenter” مثال خوبی از این مورد است. حال مجازی سازی مرکز داده دقیقا چیست؟ داستان را با نگاهی به تعریف فنی آن شروع می‌کنیم.

اگر کسی از شما بپرسد که مرکز داده مجازی چیست، می‌توانید این جمله را به او بگویید: مجازی سازی مرکز داده یعنی مجازی سازی منابع زیرساخت ابری که شامل محاسبات، حافظه، استوریج و پهنای باند می‌شود و به‌طور خاص به نیازهای تجاری سازمان پاسخ می‌دهد.

دسترسی به مرکز داده مجازی از طریق اینترنت یا یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) فراهم می‌شود. دیتاسنترهای مجازی کاملا با شبکه‌های فیزیکی سازگار هستند و  به سادگی برای مواقع اضطراری در دسترس قرار می‌گیرند.

مرکز داده چگونه کار می‌کند؟

اکنون که با مفهوم مجازی سازی دیتاسنتر آشنا شده اید، بیایید برای درک نحوه عملکرد آن به ادامه مطلب برویم. یک مرکز داده از سه قسمت تشکیل شده است:

استوریج: استوریج‌های مختلفی در دیتاسنتر وجود دارند. به عنوان مثال، سرورهایی در مرکز داده قرار گرفته‌اند تا ارزشمندترین دارایی اکوسیستم دیجیتال یعنی داده‌ها را در خود نگه دارند.

شبکه: تعداد زیادی از دیوایس‌های شبکه مانند: روترها، سوئیچ‌ها، فایروال‌ها و کابل‌ها چندین مرکز داده را به هم متصل می‌کنند. تا اتصالات و انتقال داده‌ها در سراسر سیستم فراهم شود.

برنامه‌ها: استفاده بهینه از استوریج و شبکه را تضمین می‌کند و در عین حال راهی برای اتصال و ارتباط با اجزای ذخیره سازی و شبکه فراهم می‌کند.

ابزارهای تحویل شبکه و برنامه‌های متعدد برای ایجاد یک دیتاسنتر در سطح سازمانی کنار هم قرار می‌گیرند. اجزای اصلی زیرساخت دیتاسنتر با سیستم‌ کنترل محیط، سیستم‌ کاهش خطر، منبع تغذیه و سایر اجزا ترکیب می‌شوند تا بدون وقفه کار کنند.

مزایای اصلی مجازی سازی مرکز داده برای کسب و کارها

مراکز داده نیروگاه‌های دنیای صنعتی هستند. از آنجایی که پیشرفت‌های تکنولوژیکی روش‌های کسب و کار سازمان‌ها را تغییر می‌دهد، نیاز به مدیریت داده‌ها هر روز بیشتر می‌شود. سازمان‌ها به روش‌های مختلفس از دیتاسنترها سود می‌برند.

مقیاس پذیری

با راه اندازی دیتاسنتر مجازی دیگر هیچ کسب و کاری ملزم به سرمایه گذاری زمان و سرمایه خود در تجهیزات و کارکنان مورد نیاز برای ساخت یک مرکز داده فیزیکی نیست.

هزینه‌های IT کمتر و قابل پیش بینی‌تر!

کارشناسان معتقدند اقتصاد ایالات متحده سالانه بین 200 تا 570 میلیارد دلار به دلیل قطع برق و سایر اختلالات ضرر می‌کند. مجازی سازی مرکز داده بخشی از این ضرر را از بین می‌برد. راه اندازی و نگهداری ژنراتورها به انرژی قابل توجهی نیاز دارد و از طرفی در برابر اختلالات الکتریکی مصون نیستند. این عوامل افزایش سرسام آور هزینه‌های برق را به همراه دارند. اما سیستم دیتاسنتر مجازی به گونه‌ای طراحی شده است تا در شرایط نامطلوب برق، مقاومت لازم را داشته باشد. از آنجایی که کسب و کارها صرفا فقط هزینه منابع مورد استفاده خود را برعهده دارند، هزینه‌ها کاملا قابل پیش بینی است. به همین ترتیب، از تمام هزینه‌های مرتبط با توسعه و نگهداری یک مرکز داده فیزیکی جلوگیری می‌شود.

آزادی تمرکز بر کسب و کار

به جای اینکه بخش‌های زیادی از بودجه سازمان خود را به ساخت و راه اندازی یک مرکز داده اختصاص دهید، می‌توانید روی کسب و کار واقعی خود تمرکز کنید.

افزایش امنیت اطلاعات

در سال‌های اخیر، تعداد حملات سایبری به شدت افزایش یافته است و خطرات مرتبط با از دست دادن داده‌ها تشدید دو برابر شده است. مجازی سازی مرکز داده نسبت به روش‌های سنتی ذخیره‌سازی گزینه امن‌تری برای ذخیره‌سازی داده‌ها هستند. با یک دیتاسنتر مجازی، کسب و کار شما در زمان قطع یا بلایا به فعالیت خود ادامه می‌دهد. همچنین، امنیت فیزیکی و دیجیتالی را می‌توان با استفاده از IaaS افزایش داد.

نتیجه گیری

مجازی سازی دیتاسنتر مزایای زیادی برای مشاغل در هر اندازه‌ای ارائه می‌دهد، از جمله هزینه‌های قابل پیش بینی، افزایش بهره وری و امنیت در سطح سازمانی. رهاکو طیف گسترده ای از راهکارهای مقرون به صرفه مجازی سازی مرکز داده را ارائه می‌دهد که بسیار قابل اعتماد و ایمن هستند. برای اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه شرکت رهاکو می‌تواند به شما در مهاجرت به دیتاسنتر مجازی کمک کنیم، همین امروز با ما تماس بگیرید.

دلایل استفاده از مجازی سازی دسکتاپ توسط سازمان ها چیست؟

مجازی سازی دسکتاپ در سال‌های گذشته بسیار رونق گرفته ‌است. بیش از نیمی از کسب و کارهای بزرگ و کوچک در سراسر جهان به مجازی سازی دسکتاپ روی آورده‌اند. مجازی سازی دسکتاپ مزایای مختلفی از جمله: کاهش هزینه و تجربه کاربری بهتری ارائه می‌دهد که در این مقاله بیشتر با آن‌ها آشنا می‌شوید.

سازمان‌هایی که قصد دارند از این امکان ویژه استفاده کنند باید یک گام به عقب بردارند و بررسی کنند که چه زمانی استفاده از دسکتاپ مجازی برایشان مناسب است و چه زمانی باید به گزینه‌های جایگزین آن فکر کرد؟ تقاضا برای مجازی سازی دسکتاپ سوالات مشابهی را برای کسب و کارها ایجاد کرده‌است: دسکتاپ مجازی چیست؟ چگونه آن را پیاده سازی کنیم؟ آیا vdi برای سازمان ما کار خواهد کرد؟ متخصصان فناوری اطلاعات در سراسر جهان نقشی تعیین کننده در این امر دارند و به شما کمک می‌کنند تا بهترین تصمیم را برای سازمان خود اتخاذ کنید.

روش‌های اتصال به دسکتاپ مجازی یا VDI

زیرساخت دسکتاپ مجازی از ماشین‌های مجازی برای اتصال دسکتاپ به یک ترمینال استفاده می‌کند و این فرایند به دو روش پیاده‌سازی می‌شود: دائمی و موقت.

مجازی سازی دسکتاپ از چندین سرور قدرتمند تشکیل شده‌است که برای هر کاربر یک سیستم عامل روی آن نصب می‌شود. زیرساخت دسکتاپ مجازی به گونه‌ای است که کاربر می‌تواند با استفاده از یک ترمینال به دسکتاپ خود دسترسی داشته باشد. مدیریت دسکتاپ‌های مجازی برای مدیران آسان‌تر است و به همین دلیل، این دسکتاپ‌ها بسیار محبوب‌تر از سیستم‌های کامپیوتری می‌باشند.

عملکرد دسکتاپ مجازی چگونه است؟

در VDI، نرم افزاری به نام Hypervisor سخت افزار را به چندین ماشین مجازی تقسیم می‌کند که هرکدام از آن‌ها تنظیمات منحصر به فرد خود را دارند. در این سرویس Hypervisor دسکتاپ‌های مجازی مختلفی ایجاد می‌کند که می‌توانند به طور جداگانه مورد استفاده قرار بگیرند. از آنجایی که عملکرد ماشین‌های مجازی بی شباهت به ماشین‌های فیزیکی نیست، مجازی‌سازی به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا چندین سیستم عامل را روی یک سرور واحد اجرا کنند. 

زمانی که کاربر وارد دسکتاپ خود می‌شود، Connection Broker احراز هویت او را بررسی می‌کند و پس از تایید، کاربر را به Desktop Pool منتقل می‌کند. پس از آن، Hypervisor تعدادی ماشین مجازی می‌سازد که دسکتاپ‌ها روی آن قرار می‌گیرند. در اینجا، منابع سرورهای مختلف با هم ترکیب می‌شوند و یا به سرور دیگری انتقال می‌یابند. در صورت استفاده نشدن یک دسکتاپ مجازی می‌توان آن را خاموش کرد؛ بنابراین کاربران بیشتر از ظرفیت واقعی سرور می‌توانند در این فضا فعالیت کنند.

مزایای استفاده از VDI

صرف نظر از اندازه و حوزه فعالیت، این روش به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد تا به سادگی دسکتاپ، برنامه‌ها و کاربران خود را مدیریت کنند.

1) استفاده از نیروی دورکار 

یکی از مزایای کلیدی دسکتاپ مجازی این است که به کارمندان امکان دسترسی به برنامه‌های کاربردی خود را در هر دستگاه و هر مکان می‌دهد. با استفاده از قابلیت Active Directory برای احراز هویت، سیستم و داده‌های شما ایمن باقی خواهند ماند.

 2) نظارت و امنیت

داده‌های حساس در سازمان‌های دولتی، بهداشتی، حقوقی و مالی به صورت روزانه مدیریت می‌شوند. دسکتاپ مجازی تمام ویژگی‌های امنیتی را برای حفظ داده‌های مهم ارائه می‌دهد. به این معنی که مشاغل می‌توانند مدیریت داده‌ها را به راحتی انجام دهند و در عین حال امکان دورکاری کارمندان نیز فراهم شود. 

3) هزینه 

با استفاده از VDI، شرکت‌ها می‌توانند به روش‌های مختلف در هزینه‌ها صرفه جویی کنند. با استفاده از دسکتاپ مجازی هزینه‌های خرید و نصب دستگاه به طور چشمگیری کاهش می‌یابد و به دنبال آن مدیریت متمرکز بیشتر می‌شود.

چرا کسب و کارها باید از دسکتاپ مجازی استفاده کنند؟ 

کار از راه دور برای بسیاری از سازمان‌ها یک فاکتور کلیدی محسوب می‌شود. فناوری دسکتاپ مجازی امکان اتصال دسکتاپ‌ها را به سرور در هر مکان فراهم می‌کند. صرف نظر از نوع دستگاه، هر بار که کاربران وارد سیستم می‌شوند، تجربه یکسانی از دسکتاپ و محیط کار خود خواهند داشت؛ این همان ثباتی است که بهره‌وری را افزایش می‌دهد. هم‌چنین، دسکتاپ‌های مجازی باعث بهبود امنیت سایبری می‌شوند و هزینه‌ها را بطور کاملا محسوس کاهش می‌دهند.

نتیجه‌گیری

با پیشرفت تکنولوژی دیگر مدیریت هر سیستم به صورت جداگانه کار آسانی نبود. مجازی سازی دسکتاپ یکی از فناوری های مدرن است که راهکاری عالی برای مدیریت یکپارچه سیستم‌ها ارائه می‌دهد. مجازی سازی دسکتاپ یا VDI از جهات بسیاری برای سازمان ها سودمند واقع شد و تجربه کاربری قابل قبولی را ارائه داده‌ است.

پیشرفت تکنولوژی به گونه‌ای است که بدون اینکه متوجه آن شوید، بخشی از زندگی روزمره تان خواهد شد.

راهنمای فعال کردن قابلیت Sleep ویندوز!

هنگامی که از رایانه خود استفاده نمی کنید، ویندوز چندین گزینه فعال برای صرفه جویی در مصرف انرژی دارد. این گزینه ها عبارتند از قابلیت Sleep ویندوز، Hibernate و Hybrid Sleep، و به خصوص اگر لپ تاپ دارید بسیار مفید و کاربردی هستند.

تفاوت بین قابلیت Sleep ویندوز و قابلیت Hibernate

حالت Sleep یک حالت صرفه جویی در انرژی است که شبیه به توقف یک فیلم DVD است. در حالی که رایانه به حالت کم مصرف می رود، تمام اقدامات روی رایانه متوقف می شوند، هر گونه اسناد و برنامه های باز در حافظه قرار می گیرند. کامپیوتر از نظر فنی روشن می ماند، اما فقط کمی از برق مصرف می کند. شما می توانید به سرعت در عرض چند ثانیه عملیات عادی و تمام توان را از سر بگیرید. حالت Sleep اساسا همان حالت Standby است.

اگر می خواهید برای مدت کوتاهی کار را متوقف کنید، حالت Sleep مفید است. رایانه در حالت Sleep انرژی زیادی مصرف نمی کند، اما مقداری از آن را مصرف می‌کند.

حالت Hibernate بسیار شبیه به قابلیت Sleep ویندوز است، اما به جای اینکه اسناد باز و برنامه های در حال اجرا را در رم ذخیره کند، آنها را در هارد دیسک ذخیره می کند. این به رایانه شما اجازه می دهد تا به طور کامل خاموش شود، به این معنی که وقتی رایانه شما در حالت Hibernate قرار می گیرد، برق صفر مصرف می کند. هنگامی که رایانه دوباره روشن شد، همه چیز را از جایی که متوقف کرده بودید از سر می گیرد. از سرگیری آن فقط کمی بیشتر از حالت Sleep طول می کشد (اگرچه با SSD، تفاوت به اندازه هارد دیسک های سنتی قابل توجه نیست).

اگر برای مدت طولانی از لپ تاپ خود استفاده نمی کنید و نمی خواهید اسناد خود را ببندید از این حالت استفاده کنید. حالت Hybrid Sleep برای رایانه های رومیزی در صورت قطع برق مفید است. هنگامی که برق از سر گرفته می شود، اگر حافظه در دسترس نباشد، ویندوز می تواند کار شما را از هارد دیسک بازیابی کند.

چگونه کامپیوتر خود را بر روی قابلیت Sleep ویندوز یا Hibernation تنظیم کنیم؟

در ویندوز 10، گزینه های Hibernate و Sleep با استفاده از دکمه پاور در منوی استارت قابل دسترسی هستند.

در ویندوز 7، گزینه های Sleep و Hibernate با استفاده از دکمه فلش کنار دکمه Shut down در منوی استارت قابل دسترسی هستند.

اگر گزینه Sleep یا Hibernate را نمی بینید، ممکن است به یکی از دلایل زیر باشد:

کارت گرافیک شما ممکن است از قابلیت Sleep ویندوز پشتیبانی نکند. به مستندات کارت گرافیک خود مراجعه کنید. همچنین می توانید درایور را به روز کنید.

حالت های صرفه جویی در مصرف انرژی در بایوس کامپیوتر شما فعال و غیرفعال می شوند. برای روشن کردن این حالت ها، کامپیوتر خود را مجددا راه اندازی کنید و سپس وارد برنامه تنظیم بایوس شوید. کلید دسترسی به BIOS برای هر سازنده کامپیوتر متفاوت است. دستورالعمل‌های دسترسی به BIOS معمولا هنگام بوت شدن رایانه روی صفحه نمایش داده می‌شود. برای اطلاعات بیشتر، به مستندات رایانه خود مراجعه کنید یا وب سایت سازنده رایانه خود را بررسی کنید.

اگر گزینه Hibernate را در ویندوز 7 نمی بینید، احتمالا به این دلیل است که به جای آن، Hybrid Sleep فعال است. در ادامه این مقاله نحوه فعال و غیرفعال کردن حالت خواب هیبریدی را توضیح خواهیم داد.

اگر گزینه Hibernate را در ویندوز 8 یا 10 نمی بینید، به این دلیل است که به طور پیش فرض مخفی است. با این دستورالعمل ها می توانید دوباره آن را فعال کنید.

چگونه کامپیوتر خود را از حالت Sleep یا Hibernate برداریم؟

اکثر کامپیوترها را می توان با فشار دادن دکمه پاور از قابلیت Sleep ویندوز بیرون آورد. با این حال، هر کامپیوتر متفاوت است. ممکن است لازم باشد یک کلید روی صفحه کلید فشار دهید، روی دکمه ماوس کلیک کنید یا درب لپ تاپ را بردارید. برای اطلاعات در مورد برداشتن رایانه از حالت صرفه جویی در مصرف برق، به مستندات رایانه خود یا وب سایت سازنده مراجعه کنید.

نتیجه‌گیری

اکنون می توانید در انتخاب حالت های صرفه جویی در مصرف انرژی هوشمندانه عمل کنید. اگر از لپ‌تاپ استفاده می‌کنید، به احتمال زیاد بهترین گزینه Hibernate است، زیرا در مقایسه با قابلیت Sleep ویندوز، و Hybrid Sleep بیشترین صرفه جویی در مصرف انرژی را دارد.