روتر مجازی چیست و چه نقشی در شبکه‌های امروزی دارد؟

فرض کنید مدیر IT یک شرکت هستید و وقتی به دیتاسنتر می‌روید، مجموعه‌هایی از روترها را می‌بینید که هرکدام در دنیایی از سیم‌ و کابل‌ غرق شده‌اند. وقتی نام "روتر مجازی" را می‌شنوید، به جایگزین شدن این کابل‌ها با نمونه‌های شناور در فضا فکر می‌کنید و لبخند می‌زنید. حالا فرض کنید مدیر مالی هستید که صورتحساب صدها روتر رو به روی شما قرار گرفته است و باید به پرداخت آن‌ها فکر کنید. نام "روتر مجازی" را می‌شنوید و به تمام شدن آن هزینه‌های بزرگ و کوچک فکر می‌کنید و لبخند می زنید. مهم‌ترین دلیل لبخندها این است که روترهای مجازی در فضای مخابراتی اکنون واقعا جایگزین برخی از دستگاه‌های فیزیکی شده‌اند. مطمئنا اگر اپراتورهای شبکه بتوانند از روترهای مجازی استفاده کنند، شرکت‌ها نیز می‌توانند این کار را انجام دهند. روتر مجازی در واژگان شبکه امروزی یک نمونه نرم‌افزاری از عملکرد روتر است که عموما برای اجرا بر روی یک سرور تجاری (COTS) طراحی شده است.

با استقبال کسب‌وکارها از فرصت‌های تحول دیجیتال، مجازی‌سازی عملکرد شبکه (NFV) در حال افزایش است. با جدا کردن نرم‌افزار از سخت‌افزار در شبکه، کسب‌وکارها می‌توانند از سخت‌افزار (COTS)  استفاده کنند که در زبان محاوره‌ به عنوان «white box» شناخته می‌شود. این نرم افزار برای انجام وظایف شبکه و کاهش چشمگیر هزینه‌های زیرساخت کاربرد بسیاری دارد. روتر مجازی (vRouters) شکل نسبتا جدیدی از NFV است که به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا شبکه را با استفاده از رویکرد SDN راه اندازی کنند. اما روترهای مجازی دقیقا چیست؟ چگونه کار می‌کند، در کجا از آن استفاده می‌شود، و مهم‌تر از همه چرا برای کسب و کار شما اهمیت دارد؟ در ادامه با ما همراه باشید.

روتر مجازی چیست؟

روتر مجازی یک برنامه کامپیوتری است که همان نقش روتر فیزیکی را انجام می‌دهد. vRouters جایگزین روترهای فیزیکی نمی‌شود، اما عملکرد مشابهی را انجام می‌دهد و می‌توانید از آن‌ها به عنوان جایگزینی برای شبکه‌های بزرگ استفاده کنید. تنها مشکل این است که در صورت خراب شدن نمی‌توانید آن‌ها را به صورت فیزیکی تعمیر کنید.

روتر مجازی با جداسازی وظایف سخت افزاری از نرم افزاری کار می‌کند. این بدان معناست که بیش از یک سیستم یا برنامه می‌توانند به صورت همزمان از سخت‌افزار استفاده کنند و در نتیجه هزینه خرید سخت‌افزار جدید کمتر می‌شود. کسب و کارهایی با شبکه‌های بزرگ و پیشرفته برای رفع نیازهای تجاری خود به ویژگی‌های پیشرفته‌تری در روترها نیاز دارند و عملکردهای ابتدایی روتر برای رفع این روترها کافی نیست. اینجاست که vRouters وارد می‌شود. برای درک اینکه چرا شرکت‌ها به روترهای مجازی نیاز دارند، باید در ابتدا ویژگی‌های اساسی این روترها را درک کنیم.

روتر مجازی از چه بخش هایی تشکیل شده است؟

روتر با ارسال بسته‌های داده (واحدهای کوچک اطلاعات) در شبکه اینترنتی کار می‌کند. این واحدها مانند اتومبیل در یک بزرگراه حرکت می‌کنند. آن‌ها فقط می‌توانند در یک مسیر که "پیوند" نامیده می‌شود، حرکت کنند. ساده‌ترین شکل این پیوند کابل است که دو قطعه سخت افزاری را به هم متصل می‌کند. روتر مجازی با تقسیم بخش‌های مختلف بسته‌ها را انتقال می‌دهد. سه قسمت مهم در روترهای مجازی وجود دارد:

پارتیشن بندی سخت افزاری: در این روش، بخش‌های سخت افزاری روتر از هم جدا می‎شوند تا هر پارتیشن بسته‌ها را طوری مدیریت کند که گویی کنترل تمام مسیریابی های سیستم را انجام می‌دهد.

مجازی سازی: در این روش چندین روتر کوچک‌تر روی سخت افزار اجرا می‌شوند. این اجازه می‌دهد تا روترهای مجازی مختلف به طور مستقل و بدون تداخل با یکدیگر کار کنند.

پارتیشن بندی نرم افزار: روش سوم نرم افزار را به گونه‌ای تقسیم بندی می‌کند که بسته‌ها در حین کار سیستم به ترتیب از یک پارتیشن به پارتیشن دیگر حرکت م‌کنند. آن‌ها با توجه به عملکردشان اولویت بندی می‌شوند، بنابراین از پهنای باند بیشتری نسبت به روش‌های دیگر استفاده می‌کنند.

مزیت کلیدی استفاده از روترهای مجازی

روترهای مجازی مزایای زیادی نسبت به  ادامه مطلب...

عملکرد مجازی سازی سرور؛ راهی برای افزایش سرعت و بهره‌وری

فناوری مجازی سازی انقلابی بزرگ در دنیای محاسبات سرور و چندین حوزه دیگر از جمله مجازی سازی استوریج، مجازی سازی برنامه، مجازی سازی دسکتاپ و رایانش ابری پدید آورده است و فناوری مدرن امروز را دگرگون کرده است. مجازی سازی مزایای قابل توجهی ارائه می‌دهد و هر کسب و کاری به نوعی از آن‌ها در محیط کاری خود بهره مند می‌شود. مجازی سازی سرور بخشی جدایی ناپذیر زیرساخت‌های فناوری اطلاعات سازمان‌ها شده است.

این فناوری زیرساخت را قادر می سازد تا از تمام سرورها استفاده کند و از هدر رفتن قدرت سرورهای گران قیمت جلوگیری کند. با توسعه شبکه به چندین سرور نیاز داریم و اینجاست که کاربرد مجازی سازی سرور مشخص می‌شود. این نوع مجازی سازی با استفاده از یک نرم افزار سرور را به ماشین‌های مجازی مجزا تبدیل می‌کند. قبل از اینکه تصمیم بگیرید از مجازی سازی سرور استفاده کنید، اطلاعات زیادی وجود دارد که باید در مورد آن بدانید. در این مقاله با عملکرد مجازی سازی سرور بیشتر آشنا می‌شوید.

مزایای مجازی سازی سرور چیست؟

عملکرد مجازی سازی سرور به فرآیند تبدیل سرور فیزیکی به چندین سرور مجازی از طریق نرم افزار گفته می‌شود. کاربران به جای اجرای یک سیستم عامل مجزا می‌توانند عملکرد سرور را از طریق مجازی سازی به حداکثر برسانند. بنابراین، با همین تعریف کوچک درمی‌یابیم که مجازی سازی سرور مزایای بسیاری ارائه می‌دهد. این فناوری با تقسیم بندی سرور هزینه‌های سخت افزاری و انرژی را کاهش می‌دهد. از دیگر مزایای آن انتقال سیستم به فضای ابری است که مشکلات احتمالی را به راحتی حل می‌کند و به شما کمک می‌کند تا حجم زیادی از وظایف را انجام دهید. به طور کلی، این نوع مجازی سازی منجر به افزایش قابلیت‌های سرور و کاهش مشکلات شبکه می‌شود.

عملکرد مجازی سازی سرور چگونه است؟

سرورها ماشین‌های قدرتمندی هستند که فایل‌ها، داده‌ها و سایر برنامه‌ها را در شبکه‌های کامپیوتری میزبانی می‌کنند. هر سرور معمولا به یک برنامه خاص اختصاص داده می‌شود و به همین ترتیب شناسایی مشکلات ایجاد شده در سرور آسان‌تر خواهد بود. استفاده از سرورهای فیزیکی مشکلات زیادی را به همراه دارد. یکی اینکه بیشتر سرورهای فیزیکی نمی‌توانند از تمام قدرت پردازش خود استفاده کنند و تنها بخش کوچکی از قدرت سرورهای موجود در شبکه به طور کامل استفاده می‌شوند. دوم اینکه به دلیل توزیع نامناسب بار کاری در مراکز داده ممکن است از برخی سرورها هیچگونه استفاده‌ای نشود. این توزیع نامناسب فضای زیادی را اشغال می‌کند، انرژی بالایی هدر می‌دهد و منجر به تولید حرارت زیادی می‌شود؛ و همچنین کار با شبکه‌های کامپیوتری را پیچیده می‌کند.

عملکرد مجازی سازی سرور این مشکلات را برطرف کرده است. مجازی سازی می‌تواند با استفاده از یک برنامه نرم افزاری، سرور فیزیکی را به چندین سرور مجازی تقسیم کند که هرکدام از آن‌ها برنامه‌ها و سیستم عامل‌های خود را اجرا می‌کنند. از آنجایی که هر کدام از سرورهای مجازی به عنوان یک دستگاه جداگانه عمل می‌کنند، اطلاعات آن‌ها از سایر کاربران پنهان می‌شود. مجازی سازی به کسب و کار شما اجازه می دهد تا ظرفیت سرورهای خود را افزایش دهید و منابع زیرساخت فناوری اطلاعات خود را به حداکثر برسانید.

انواع عملکرد مجازی سازی سرور

مجازی سازی مفهوم جدیدی نیست. در دهه‌های گذشته، ماشین‌های مجازی بر روی ابر رایانه‌ها ساخته شده‌اند و در سال‌های اخیر این مفهوم در سرورها اعمال می‌شود. در واقع، عملکرد مجازی سازی سرور هنوز یک موضوع محبوب در حوزه فناوری اطلاعات است. سه نوع مجازی سازی سرور وجود دارد: مجازی سازی کامل، مجازی سازی محدود و مجازی سازی در سطح سیستم عامل. هر کدام از آن‌ها یک سرور فیزیکی به نام هاست و یک سرور مجازی به نام مهمان دارند. این سه سیستم از روش‌های مختلفی برای توزیع منابع از سرور فیزیکی به ماشین‌های مجازی استفاده می‌کنند.

مجازی سازی کامل

این فناوری به عنوان مدلی برای ماشین مجازی شناخته می‌شود و به مدیران IT این امکان را می‌دهد که با سیستم عامل‌های مختلف کار کنند. در این مجازی سازی یک نرم افزار ویژه به نام "hypervisor" عملکرد دیسک و CPU را روی سرور فیزیکی نظارت می‌کند و هر کدام از سرورهای مجازی را از یکدیگر مستقل نگه می‌دارد. در واقع، هایپروایزر مسئول تخصیص منابع از سرور فیزیکی است. هر کدام از سرورهای مجازی برنامه‌های منحصر به فرد خود را اجرا می‌کنند. یکی از محدودیت‌های مجازی سازی کامل این است که فرایند پردازش هایپروایزر ممکن است بر عملکرد سرور تاثیر منفی بگذارد.

مجازی سازی محدود

این مجازی‌سازی شباهت زیادی به مجازی‌سازی کامل دارد، زیرا از ساختار میزبان-مهمان استفاده می‌کند. سیستم مجازی ‌سازی محدود به یک شبکه کامل نیاز دارد تا نیروها را به‌ عنوان یک واحد متحد کند. در اینجا هایپروایزر برای مدیریت این سیستم‌ به قدرت زیادی نیاز ندارد.

مجازی سازی در سطح سیستم عامل

از میان این سه نوع مجازی سازی، مجازی سازی در  ادامه مطلب...

امنیت در مجازی سازی: راهکاری برای دنیای امن‌تر

در طی چند سال گذشته، معرفی مجازی سازی در بخش‌های مختلف رو به افزایش بوده است. در حال حاضر به دلیل قابلیت رضایت بخش مجازی سازی برنامه‌های بسیاری در این پلتفرم در حال توسعه هستند. از آنجایی که مولفه‌های مجازی‌سازی هر روز در حال توسعه هستند، نگرانی‌های زیادی درباره سطح امنیت و یکپارچگی محیط‌های مجازی وجود دارد. گسترش مجازی سازی در سراسر جهان به صنایع مختلف کمک می‌کند تا بهره وری و مقیاس پذیری را تجربه کنند.

همچنین مجازی‌سازی چالش‌های امنیتی نوظهوری برای محافظت از اطلاعات ایجاد می‌کند. در اینجا مفهوم امنیت در مجازی سازی پررنگ می‌شود که شرایط امنیتی بهتری را نسبت به سیستم‌های امنیتی فیزیکی ارائه می‌دهد. امنیت شبکه بخش مهمی از یک استراتژی امنیتی جامع است. در محیط‌های امروزی که بیش از 80 درصد مجازی‌سازی شده‌اند، امنیت باید در تمام لایه‌های مجازی‌سازی اعمال شود. قبل از حرکت به سوی مزایای متعدد امنیت در مجازی سازی، ابتدا با اصول اولیه آن شروع می‌کنیم.

امنیت در مجازی سازی چیست؟

امنیت مجازی‌سازی را می‌توان به عنوان یک استراتژی برای محافظت از محیط مجازی‌ تعریف کرد. از نظر فنی، امنیت در مجازی سازی به یک راه حل امنیتی مبتنی بر نرم افزار اشاره دارد که به طور خاص برای جلوگیری از بروز مشکلات امنیتی ارائه می‌شود. امنیت شبکه از تعدادی مرحله از جمله پیاده سازی، ارزیابی، نظارت و مدیریت امنیت در زیرساخت مجازی سازی تشکیل می‌شود. این سیستم‌ امنیتی از سیستم‌های امنیتی مبتنی بر سخت‌افزار که ماهیت ثابتی دارند و بر روی دستگاه‌هایی مانند روترها، فایروال‌ها و غیره اجرا می‌شوند، متفاوت هستند.

مزایای امنیت در شبکه چیست؟

با افزایش تقاضا برای امنیت شبکه، ضرورت امنیت در مجازی سازی در سراسر محیط مجازی نیز افزایش یافته است. علاوه بر این، اثربخشی و انعطاف‌پذیری امنیت مجازی‌سازی از عوامل اصلی افزایش استفاده از این سیستم‌های امنیتی است. برخی از مزایای خاص این سیستم در زیر ذکر شده است:

صرفه جویی در هزینه: سازمان‌ها با امنیت در شبکه می‌توانند خود را از سخت افزارهای گران قیمت نجات دهند. قیمت گذاری سیستم‌های امنیتی مبتنی بر ابر بیشتر به استفاده از منابع بستگی دارد. این امر به سازمان‌ها کمک می‌کند تا از هزینه‌های بی مورد پرهیز کنند و از منابع به درستی استفاده نمایند.

بهره وری عملیاتی بیشتر: امنیت در مجازی سازی بسیار آسان‌تر از امنیت مبتنی بر سخت افزار است. علاوه بر این، بر خلاف سیستم امنیت مبتنی بر سخت‌افزار، تنظیم و پیکربندی این سیستم مجازی به تیم فناوری اطلاعات نیاز ندارد. این سیستم امنیتی را می‌توان از طریق یک نرم افزار متمرکز به سرعت راه اندازی کرد.

انعطاف‌پذیری بالا: امنیت مجازی‌سازی یک لایه امنیتی بهینه را در چندین محیط ابری ترکیبی فراهم می‌کند. به همین ترتیب سازمان‌ها در عین محافظت از داده‌ها می‌توانند به بهترین شکل از مجازی سازی استفاده کنند.

پیروی از قوانین: از آنجایی که امنیت مبتنی بر سخت‌افزار قادر به پاسخگویی به تقاضا و تهدیدات شبکه‌های مجازی نیست، امنیت مجازی‌سازی در سراسر سازمان‌ها برای حفظ انطباق با مقررات در حال افزایش است.

چرا به امنیت در مجازی سازی نیاز دارید؟

افزایش امنیت در هر شرایطی به سود شماست. حجم نرم افزارهای مخرب و تهدیدات سایبری روزانه افزایش می‌یابد و این بدان معناست که داشتن ابزاری مناسب برای محافظت از محیط مجازی به امری ضروری تبدیل شده است. سیستم شما برای اجرای درایوهای مجازی به قدرت پردازش بالایی نیاز دارد تا در برابر مسائلی مانند فیشینگ و بدافزارهای خارجی از خود محافظت کند. این حملات بسیار رایجند و بنابراین باید با روش‌های مختلف با آن‌ها مقابله کرد.

در درجه اول معمولا این‌ بدافزارها مستقیما به سیستم عامل حمله می‌کنند و ممکن است کل سیستم عملیاتی شما را به خطر بیندازند. لازم به ذکر است که با امنیت در مجازی سازی از مزایای حفاظت از داده‌ها بهره مند خواهید شد. در این فرایند می‌توانید فایل‌های حساس خود را روی درایوهای مجازی ذخیره کنید تا کمتر مورد حمله قرار بگیرند.

امنیت در شبکه چگونه کار می‌کند؟

سیستم مجازی سازی شامل یک سیستم عامل میزبان، یک هایپروایزر و یک سیستم عامل مهمان است. سیستم عامل میزبان سخت افزار زیربنایی مجازی سازی است که منابع محاسباتی (CPU، حافظه، پورت‌ها، سیستم عامل، نرم افزار، هایپروایزر) را فراهم می‌کند. میزبان این منابع فیزیکی را با یک یا چند ماشین مجازی (یا پارتیشن) به اشتراک می‌گذارد.

امنیت در مجازی سازی به عنوان مانعی برای دسترسی به شبکه عمل می‌کند. این تکنولوژی سرویس‌های امنیتی اختصاصی را در فضای ابری به همراه فایروال ارائه می‌کند. شرکت‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات می‌توانند در ایجاد این محیط امنیتی سرمایه گذاری کنند و منابع اختصاصی را در یک ساختار ابری به مشترکین خدمات ارائه دهند.

تهدیدات احتمالی امنیت در مجازی سازی

پیچیدگی امنیت در شبکه می‌تواند خطراتی را برای محیط مجازی به دنبال داشته باشد. مدیریت کارها و برنامه‌های محیط مجازی کار آسانی نیست و این امر نظارت بر سیاست‌ها و تنظیمات امنیتی در چنین زیرساختی را دشوار می‌کند. با این حال، استفاده از بهترین روش‌های امنیتی مانند غیرفعال کردن ماشین‌های مجازی در صورت عدم نیاز یا استفاده از اتوماسیون برای به روز نگه داشتن قوانین امنیتی ممکن است به جلوگیری از چنین خطراتی در محیط مجازی‌سازی شده کمک کند.

مجازی‌سازی در مقایسه با زیرساخت‌ سرور سنتی مزایای امنیتی بیشتری ارائه می‌دهد. این مزایا عبارتند از دسترسی با ماشین‌های مجازی (VM)، جداسازی این ماشین‌های مجازی از سیستم عامل‌ها و سخت افزار فیزیکی که روی آن‌ها اجرا می‌شوند، و ابزارهای امنیتی پیشرفته‌ای که با بیشتر راهکارهای مجازی سازی سازگاری دارند. با این حال، این وضعیت به این معنی نیست که مجازی سازی هیچ خطر امنیتی ندارد. این واقعیت که بسیاری از مشاغل از این فناوری استفاده می‌کنند، آن را به ادامه مطلب...

هزینه راه اندازی مجازی سازی؛ چه زمانی باید به مجازی سازی مهاجرت کنیم؟

مجازی سازی ایجاد یک کپی مجازی از کامپیوتر فیزیکی است و مزایای آن بسیار زیاد است: کاهش هزینه‌های سخت افزاری و افزایش بهره وری و کارایی. با این حال، این تنها بخش کوچکی از مزایای مجازی‌سازی است که کسب‌وکارها را به استفاده از این فناوری در چرخه کاری سوق می‌دهد. طبق آمار Statista، این روزها 92 درصد از کسب و کارها از مجازی سازی در فعالیت‌های خود استفاده می‌کنند و این روند رو به افزایش است. 

بر اساس آمار، استفاده از مجازی سازی همچنان در حال رشد است. بازار این تکنولوژی در سال 2020 به رکورد 15.9 میلیارد دلار رسید و این رقم همچنان در حال افزایش است. با افزایش تقاضا، مزایای مجازی سازی بیشتر از گذشته مورد توجه قرار گرفته است و سوال‌هایی برای کسب و کارها ایجاد شده است: آیا ارزش دارد که از فناوری مجازی سازی استفاده کنیم؟ هزینه مجازی سازی چقدر است؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ داده‌ایم. پس تا پایان همراه ما باشید.

مجازی سازی چیست؟

در واقع، مجازی سازی ایجاد یک فایل دیجیتالی بر روی رایانه شماست که مانند یک قطعه سخت افزاری متفاوت به نظر می‌رسد. به عبارت ساده‌تر، مجازی سازی یک کپی مجازی از یک کامپیوتر فیزیکی است. حالا اصلا چرا به این تکنولوژی نیاز دارید؟ به عنوان مثال، فرض کنید یک رایانه شخصی با سیستم عامل ویندوز دارید، اما می‌خواهید روی سیستم عامل مک کار کنید. شما می‌توانید بدون نیاز به خرید مک بوک، به راحتی یک نسخه مجازی از مک در رایانه ویندوزی خود ایجاد نمایید.

این استراتژی می‌تواند کسب‌وکارهای کوچک را از پرداخت هزینه‌های کلان برای سخت‌افزار نجات دهد و انعطاف‌پذیری زیادی را به عملیات آن‌ها ببخشد. یکی از مزایای اصلی مجازی سازی همین است. علاوه بر این، ماشین مجازی به شما امکان می‌دهد به سرعت میان سیستم عامل‌های مختلف جابجا شوید. در اینجا، یکی دیگر از مزایای مجازی سازی را دریافت می‌کنید: سرعت و استقلال.

انواع مجازی سازی و کاربردهای آن

امروزه استفاده از ماشین‌های مجازی بسیار گسترش یافته است؛ از مجازی سازی نرم افزار، سخت افزار، و سرور گرفته تا مجازی سازی دسکتاپ، استوریج و شبکه. در اینجا چندین مورد از پرکاربردترین مجازی سازی‌ها در دنیای فناوری به همراه هزینه آن‌ها آورده شده است:

1. هزینه مجازی سازی شبکه

این یک بازسازی مجازی از شبکه فیزیکی با تمام جزئیات است: با روترها، فایروال‌ها، VPN ها، سوئیچ‌ها و پورت‌های منطقی. تصور کنید که تیم شما برای کاری که به منابع اضافی و شبکه جداگانه نیاز دارد. مجازی سازی شبکه به شما اجازه می‌دهد تا وظایف مربوط به شبکه را مستقل از سخت افزار انجام دهید. شبکه‌ مجازی سرعت عملیاتی و انعطاف پذیری بالاتری را ارائه می‌دهد. هزینه مجازی سازی براساس نیازهای شبکه هر سازمان تعیین می‌شود. در حال حاضر، 14 درصد مشاغل از شبکه‌های مجازی استفاده می‌کنند و این روند همچنان رو به افزایش است. طبق آمار، پیش بینی می‌شود خدمات مجازی سازی شبکه در سال‌های آینده رشد بیشتری داشته باشد.

2. هزینه مجازی سازی سرور

مزایای مجازی سازی در این سرویس چشمگیرتر است. یک سرور مجازی نه تنها به دو، بلکه چندین سیستم عامل اجازه می‌دهد تا روی یک کامپیوتر اجرا شوند و عملکرد کارآمدی داشته باشند. هزینه مجازی سازی به نیازهای هر سازمان و تعداد سرورهایی که استفاده می‌کند، بستگی دارد. بازار مجازی سازی سرورها امروز 6 میلیارد دلار آمریکا ارزش دارد، اما پیش بینی می‌شود تا سال 2027 به 8 میلیارد دلار افزایش یابد. مجازی سازی سرور زمانی قابل اجراست که نرم افزار روی سرورهای مختلف اجرا شود. اما مزایای اصلی مجازی سازی سرور چیست؟ عملکرد سریع‌تر و انجام حجم کاری بالا. با مجازی سازی سرور، دسترسی بالاتری را تجربه خواهید کرد.

3. هزینه مجازی سازی دسکتاپ

این تکنولوژی برای زمانی است که می‌خواهید روی پروژه‌های مختلف به طور همزمان کار کنید. این فرآیند به شما اجازه می‌دهد تا نسخه‌های مجازی از دسکتاپ خود ایجاد نمایید. مجازی سازی دسکتاپ‌ها اغلب برای فرایند دورکاری استفاده می‌شود. این فرآیند به مدیران کمک می‌کند تا به سرعت یک فضاهای کاری قابل اعتماد ایجاد کنند. با این فناوری می‌توانید یک سیستم عامل را روی تبلت iOS یا Android راه اندازی کنید. یکی از مزایای اصلی مجازی سازی در این مورد، سازماندهی دورکاری است. هزینه مجازی سازی دسکتاپ هم مانند روش‌های دیگر مجازی سازی محاسبه می‌گردد.

5. هزینه مجازی سازی برنامه

مجازی سازی برنامه درست مانند یک برنامه واقعی است. لازم نیست برنامه یا نرم افزار را روی رایانه خود نصب کنید، بلکه فقط کافی است در یک ماشین مجازی نصب شود. برنامه نویسان از مجازی سازی برنامه برای تست کردن آن‌ها استفاده می‌کنند. یکی از مزایای اصلی مجازی سازی برنامه امنیت است. این فرآیند به شما امکان می‌دهد نسخه‌های مختلف نرم افزار خود را در مکان‌های دیگر ذخیره کنید تا اطلاعات شما همیشه ایمن بماند. هزینه مجازی سازی نرم برنامه با توجه به نیازهای خاص هر شرکت تعیین می‌شود.

6. هزینه مجازی سازی استوریج

مجازی سازی استوریج فرآیند کپی کردن ویژگی‌های یک یا چند دیسک ذخیره سازی فیزیکی است. در این حالت، سرور متوجه تفاوت بین ذخیره سازی مجازی و فیزیکی را نمی‌شود. اغلب، برنامه نویسان از این فناوری برای افزودن یا حذف فضای ذخیره سازی بدون تاثیر بر برنامه‌های دیگر استفاده می‌کنند. مزایای مجازی سازی استوریج بسیار زیاد است. مجازی‌سازی استوریج، ذخیره‌سازی داده‌ها را ساده می‌کند و انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهد.

هزینه راه اندازی مجازی سازی در رهاکو

تیم متخصص و حرفه‌ای رهاکو اینجاست تا مجازی سازی را به بهترین شکل ممکن در سازمان شما راه اندازی کند. اگر قصد دارید از خدمات مجازی سازی رها استفاده کنید، میتوانید با کارشناسان مربوطه در مجموعه تماس بگیرید و مشاوره‌های لازم را دریافت نمایید. پس از آن نوبت به فرایند نیازسنجی می‌رسد و یک فرم RFP به شما داده می‌شود تا آن را براساس نیازهای خود تکمیل کنید.

پس از مشخص شدن اولویت‌ها و نیازهای سازمان شما، متخصصان حاضر در مجموعه اقدامات لازم را نسبت به راه اندازی آن‌ها انجام می‌دهند. ممکن است در این فرایند سوالاتی نظیر هزینه راه اندازی خدمات مجازی سازی یا زمان مناسب برای انجام این کار برایتان پیش بیاید. با توجه به مزایا و هزینه مجازی سازی، راه اندازی آن توسط شرکت رهاکو بسیار مقرون به صرفه خواهد بود. همچنین، پشتیبانی IT مجموعه رهاکو به سازمان شما در بهینه سازی زیرساخت فناوری اطلاعات کمک می‌کند.

نکاتی که قبل از راه اندازی مجازی سازی باید بدانید

برای اینکه به بهترین شکل از مزایای مجازی سازی بهره مند شوید، باید این فناوری را هوشمندانه راه اندازی کنید. بنابراین ملاحظات مهمی وجود دارد که باید هنگام پیاده سازی مجازی سازی در کسب و کار خود در نظر بگیرید.

بهترین زمان: بهترین زمان برای راه اندازی مجازی سازی زمانی است که می‌خواهید کسب و کار خود را گسترش دهید. مزایای مجازی سازی به شما کمک می‌کند تا هزینه‌های سخت افزاری مجموعه خود را کاهش دهید. اگر تجارت شما در حال رشد است و فقط یک یا دو سرور دارید، از ماشین‌های مجازی برای کارهای اداری استفاده کنید.

امنیت ماشین‌های مجازی: بهترین شیوه‌های امنیتی قابل اجرا در ماشین‌های فیزیکی، در ماشین‌های مجازی هم به خوبی کار می‌کنند. می‌توانید از فایروال‌ها و نرم افزارهای آنتی ویروس در ماشین‌های مجازی استفاده کنید. علاوه بر این، ماشین‌های مجازی جدا از محیط فیزیکی کار می‌کنند و این ویژگی یک لایه امنیتی اضافی را فراهم می‌کند. بنابراین افزایش امنیت یکی از مهم‌ترین مزایای مجازی سازی است. به کمک این فناوری می‌توانید نرم افزارهای مخرب را روی یک ماشین مجازی پیاده کنید.

تعداد ماشین‌های مجازی در هر سرور: تعداد ماشین‌های مجازی در هر سرور با توجه به ظرفیت سرور تعیین می‌شود. اگرچه این نکته مزیت محسوب نمی‌شود، اما عامل مهمی برای راه اندازی آن است. تعداد ماشین‌های مجازی در هر سرور به عوامل مختلفی مانند رم و ظرفیت استوریج بستگی دارد. جدای از این موارد، وظایفی که روی یک ماشین مجازی انجام می‌شود به توان خروجی و ظرفیت ذخیره سازی بیشتری نیاز دارد. بنابراین، چگونه می‌توانید از مزایای مجازی سازی بیشترین بهره را ببرید؟

شما باید ظرفیت دقیق سرور فیزیکی خود را بدانید و این ظرفیت باید با حجم وظایف انجام شده توسط ماشین مجازی مطابقت داشته باشد. هنگام انتخاب خدمات مجازی سازی سایر عوامل مهم را هم باید در نظر بگیرید:

• ویژگی‌های امنیتی پیشرفته

• هزینه نگهداری

• پشتیبانی فنی

• سهولت استفاده از شخص ثالث

• خودکارسازی

این ویژگی‌ها را در نظر بگیرید تا از مزایای فناوری مجازی سازی بیشترین بهره را ببرید. کسب و کارهای بزرگ و کوچک باید برای دیده شدن بیشتر روی فروش، منابع، درآمدها و مشتریان بالقوه خود تمرکز کنند. برای اداره و مدیریت موثر یک کسب و کار به داده‌های دقیق موجود در CRM، ERP و غیره نیاز است.

نتیجه گیری

از کمترین هزینه‌ نگهداری تا ویژگی‌های امنیتی پیشرفته، مجازی‌سازی مزایای زیادی برای کسب‌وکار شما دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد هزینه مجازی سازی و راه اندازی آن، همین امروز با ما تماس بگیرید. این انعطاف‌پذیری و هزینه مقرون به صرفه‌ای که مجازی سازی ارائه می‌دهد ارزش تلاش را دارد. در حالی که همچنان چالش‌های اولیه برای پیاده‌سازی این تکنولوژی وجود دارد، اما راه اندازی آن توسط متخصصان حرفه‌ای تمام این چالش‌ها را از میان برمی‌دارد.

برای اینکه بدانید آیا راهکارهای مجازی سازی برای شما مناسب است یا خیر، همین امروز با رهاکو تماس بگیرید. رهاکو به عنوان مرجع تخصصی مجازی سازی در ایران آماده همکاری و خدمت رسانی‌ست. مهاجرت به مجازی سازی را با ما تجربه کنید!

دلایل پیدایش مجازی سازی و تاریخچه مختصری از آن

آینده تکنولوژی همیشه ریشه در گذشته دارد و گذشته مجازی سازی هم چیزهای زیادی برای گفتن دارد. فناوری که در حال تغییر شکل صنعت IT امروزی است، احتمالا نقش بزرگی در ساخت مراکز داده نسل بعدی نیز خواهد داشت. مجازی ‌سازی یعنی با استفاده از منابعی که به طور سنتی به سخت‌افزار متصل هستند، خدمات مفید فناوری اطلاعات ایجاد کنید. با توزیع قابلیت‌های یک ماشین فیزیکی میان کاربران یا محیط‌، از ظرفیت کامل یک ماشین فیزیکی استفاده کنید.

مراکز داده امروزه از تکنیک‌های مجازی سازی برای تقسیم سخت افزار فیزیکی استفاده می‌کنند. مجازی سازی مجموعه‌ای از منابع را ایجاد می‌کنند که شامل CPU، حافظه، دیسک، ذخیره سازی فایل، برنامه‌ها، شبکه و ارائه آن به کاربران است. معنای اصلی مجازی سازی یکسان است: ایجاد یک محیط محاسباتی برای اجرای چندین سیستم مستقل به طور همزمان. بیایید چند دهه به عقب برگردیم تا درک بهتری از دلایل پیدایش مجازی سازی داشته باشیم.

شروع با یک لاین کامپیوتر

یک لحظه تصور کنید: اوایل دهه 1960 قرن بیستم، یک موسسه علمی بزرگ با چند صد کارمند فقط از یک کامپیوتر استفاده می‌کند. اگر محقق یا دانشمندی در آن زمان نیاز به محاسبه داشت باید برنامه‌ای می‌ساخت و آن را در اپراتوری که کامپیوتر با آن کار می‌کرد به اجرا در میاورد.

ماشین‌های محاسباتی در آن زمان کمیاب، کند و بسیار گران بودند. حتی برنامه نویسان هم به آن‌ها دسترسی نداشتند، زیرا کار فردی در آن زمان ارزشی نداشت. هنگامی که برنامه نویسان داده‌ها را وارد می‌کردند یا به دنبال راهکاری برای حل مشکلات بودند، از کامپیوتر هیچ استفاده‌ای نمیشد. برای جلوگیری از این زمان بیکاری، توسعه دهندگان و رایانه‌ها از هم جدا شدند.

چند سال بعد دانشمندان به این نتیجه رسیدند که اگر به بیش از یک کاربر اجازه استفاده از کامپیوتر را بدهند، کارایی افزایش می‌یابد. هنگامی که کاربر داده‌ها را وارد رایانه می‌کند، همزمان سایر کاربران نیز می‌توانند با آن کار کنند و به همین ترتیب زمان بیکاری به حداقل می‌رسد. این ایده مفهوم "اشتراک زمانی" نام گرفت. مفهوم اشتراک زمانی بیانگر این است که منابع محاسباتی میان کاربران به اشتراک گذاشته می‌شود. این مفهوم در اوایل دهه 1960 ظاهر شد و تغییرات انقلابی بسیاری از جمله پیدایش مجازی سازی پدید آورد.

انجام کارها با سرعت بالا

در ابتدا ایده اشتراک زمانی به معنای واقعی کلمه اجرا شد: پردازنده فقط در زمان عملیات I/O بین وظایف سوئیچ می‌کرد. در حالی که کاربر در حال فکر کردن یا وارد کردن داده‌ها بود، کامپیوتر وظایف دیگری را پردازش می‌کرد.

چندی بعد تجهیزات قدرتمندتر شدند و کاربران برای انجام وظایف تعریف شده کافی نبودند. سپس به پردازنده آموزش داده شد که بیشتر اوقات بین وظایف سوئیچ کند. هر وظیفه زمانی که پردازنده با آن کار می‌کرد یک «کوانتوم» زمان دریافت می‌کرد. اگر یک کوانت برای تکمیل کار کافی نبود، پردازنده کار دیگری انجام می‌دهد و در کوانت بعدی به کار اول برمی‌گردد. سوئیچ‌ به قدری سریع اتفاق می افتند که حتی ممکن است کاربر فکر کند که از دستگاه به تنهایی استفاده کرده است.

اولین باری که مفهوم اشتراک زمانی اجرا شد، سیستم اشتراک زمانی موسسه فناوری ماساچوست در اوایل دهه 1960 بود. این سیستم با سیستم Fortran Monitor سازگار بود و بر روی پردازنده مرکزی IBM 7090 اجرا می‌شد. به هر حال، تقریبا در همان زمان، سیستم اشتراک زمانی نیز در کالج دارتموث (جایی که Basik در آن اختراع شد) راه اندازی شد. دانشمندان حتی موفق شدند آن را عرضه کنند، هرچند که زیاد فراگیر نشد.

از اشتراک زمانی تا دلایل پیدایش مجازی سازی

اولین سیستم عاملی که از اشتراک‌گذاری زمانی پشتیبانی می‌کرد Multics از خانواده یونیکس بود. هم Multics و هم سیستم دارتموث جایگاه خود را در آن زمان پیدا کردند، اگرچه از کامل بودن فاصله زیادی داشتند: کند، غیرقابل اعتماد و ناامن. هدف دانشمندان این بود که این سیستم‌ها بهتر شوند و حتی می‌دانستند که چگونه این کار را انجام دهند. اما تجهیزات بسیار محدود بود. غلبه بر این محدودیت‌ها بدون حمایت تولیدکنندگان سخت بود و پس از مدتی آن‌ها نیز به دانشمندان ملحق شدند.

IBM در سال 1968 یک پردازنده مرکزی جدید ایجاد کرد که از سیستم CP/CMS توسعه یافته توسط دانشمندان کمبریج پشتیبانی می‌کرد. این اولین سیستم عاملی بود که از مجازی سازی پشتیبانی می‌کرد و مبتنی بر مانیتور یا هایپروایزر ماشین مجازی بود. Hypervisor روی سخت افزار اجرا می‌شود و چندین ماشین مجازی ایجاد می‌کند. این رویکرد بسیار آسان‌تر از سیستم اشتراک‌گذاری زمان است و دلیل آن هم موارد زیر است:

1. ماشین‌های مجازی به طور اشتراکی از منبع استفاده می‌کنند، بنابراین کارایی بالاتری دارند.

2. هر ماشین‌ مجازی یک کپی دقیق از سخت افزار اصلی است، بنابراین شما می‌توانید هر سیستم عاملی را روی هر ماشینی اجرا کنید.

3. هر کاربر سیستم عامل مخصوص به خود را دارد، بنابراین بر سایر کاربران تاثیر نمی‌گذارد. این یعنی کل سیستم قابل اعتمادتر می‌شود.

پس از مدتی CP/CMS بهبود و توسعه یافت، تغییر نام داد و برای فروش عرضه شد. این سیستم پایه‌ای برای سیستم‌عامل VM/370 شد که با یکی از محبوب‌ترین مین‌فریم‌های IBM یعنی System/370 استفاده می‌شد. چنین سیستم‌هایی برای یک کاربر مدرن بسیار آشنا به نظر می‌رسید. مین‌فریم یک کامپیوتر بزرگ و قدرتمند بود در حالی که ترمینال‌ها دستگاه‌هایی بودند که صفحه‌نمایش، صفحه‌کلید و ماوس داشتند. کاربران با ترمینال‌ها کار می‌کردند تا داده‌ها را وارد کنند و پردازنده مرکزی این داده‌ها را پردازش می‌کرد. یک مین فریم می‌تواند به ده‌ها یا حتی صدها ترمینال متصل شود.

طلوع فناوری مجازی سازی

توسعه کامپیوترهای شخصی در اواخر قرن بیستم آغاز شد و نه تنها صنعت مین‌فریم بلکه توسعه فناوری‌های مجازی سازی را نیز تحت تاثیر قرار داد. در حالی که رایانه‌ها گران و حجیم بودند، شرکت‌ها ترجیح می‌دادند از پردازنده مرکزی استفاده کنند، زیرا توانایی خرید رایانه برای هر کارمند را نداشتند.

با گذشت زمان، کامپیوترها کوچک‌تر شدند و قیمت آن‌ها برای شرکت‌های خصوصی مقرون به صرفه شد. در دهه 1980، رایانه‌های شخصی ماجرا را تغییر دادند. همراه با کامپیوترهای بزرگ، فناوری مجازی‌سازی در پس زمینه غروب کرد، اما نه برای مدت طولانی. کامپیوترهای مقرون به صرفه به طور گسترده گسترش یافته بودند. سیستم عامل‌ها کاربردی‌تر شدند اما کمتر قابل اعتماد بودند. خطا در یک برنامه ممکن بود باعث از کار افتادن سیستم عامل شود و سایر برنامه‌ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

مدیران سیستم برای بهبود پایداری، یک دستگاه به هر برنامه اختصاص دادند. با این کار ثبات افزایش یافت، اما هزینه تجهیزات نیز به دنبال آن بیشتر شد. و اینجا لحظه ای بود که مجازی سازی به صحنه بازگشت. مجازی سازی امکان استفاده از چندین ماشین مجازی مستقل را به کاربر می‌دهد. یعنی به جای تخصیص چندین کامپیوتر اختصاصی به یک کار، از یک کامپیوتر به عنوان میزبان استفاده می‌شود.

با توسعه سیستم عامل، اجرای یک سیستم عامل خاص در یک سیستم عامل دیگر ضروری شد. مجازی سازی می‌تواند این مشکل را نیز حل کند. در سال 1988، SoftPC منتشر شد. این نرم افزار اجازه اجرای برنامه‌های ویندوز و MS-DOS را بر روی سایر سیستم عامل‌ها می‌داد. چند سال بعد Virtual PC ظاهر شد و امکان اجرای سیستم عامل‌های دیگر را بر روی ویندوز فراهم کرد. توسعه صنعت میزبانی دلیل دیگری برای احیای فناوری مجازی سازی شد.

مجازی سازی سرور

توسعه اینترنت منجر به توسعه واقعی مجازی سازی شد. در ابتدا، سرورهای خود شرکت‌ میزبان وبسایت‌ها بودند. خرید تجهیزات برای شرکت‌های بزرگ و موفق سخت نبود. پس از مدتی شرکت‌های کوچک‌تر نیز به داشتن وبسایت احساس نیاز پیدا کردند اما پولی برای خرید سرور نداشتند، بنابراین شرکت‌های دیگر تصمیم گرفتند تجهیزات اضافی خود را به آن‌ها اجاره دهند. این سرآغاز صنعت میزبانی بود.

در سال‌های ابتدایی، میزبان‌ها مقداری فضای دیسک را روی یک سرور FTP یا کل سرور در اختیار کاربر قرار می‌دادند. با میزبانی FTP وبسایت‌های کاربران در پوشه‌های مختلف یک کامپیوتر نگهداری می‌شدند. بنابراین میزبانی FTP غیر قابل اعتماد و ناامن بود، اما از آن طرف هم اجاره کل سرور بسیار گران میشد. سرورهای مجازی جایگزین خوبی بودند: ارزان و تقریبا به اندازه سرورهای اختصاصی قابل اعتماد. به همین ترتیب، راهکارهای مجازی سازی سرور شروع به تکامل کردند.  VMware در اوایل دهه 2000 محصول خود را برای سرورهای x86 به نام ESX Server معرفی کرد. پس از چندین سال راهکارهای بسیاری ظاهر شدند:  Xen،OpenVZ  و سایر هایپروایزرها. فناوری‌ مجازی‌ سازی اساس فناوری‌ ابری را تشکیل می‌دهد که در مقاله‌های قبلی به آن‌ پرداختیم.

به منظور ساده سازی مدیریت مجازی سازی برای ارائه دهندگان و صاحبان زیرساخت‌های خصوصی، کنترل پنل‌های مجازی سازی شروع به ظاهر شدن کردند. VMmanager در سال 2003، ISPsystem را منتشر کرد.

VMmanager - یک پنل کنترل مدرن برای مدیریت مجازی سازی

VMmanager فناوری مجازی سازی را در دسترس همه قرار می‌دهد. شما می‌توانید ماشین‌های مجازی را در لینوکس یا ویندوز ایجاد کنید و آن‌ها را به مشتریان خود بفروشید یا خودتان از آن‌ استفاده کنید. ارائه دهندگان هاستینگ از VMmanager برای خودکارسازی VPS استفاده می‌کنند. توسعه دهندگان وب، ادمین‌ها، شرکت‌های توسعه نرم افزار و سایر سازمان‌های تجاری و فریلنسرها از این برنامه برای ایجاد ماشین‌های مجازی ایزوله استفاده می‌کنند. این پنل دارای یک رابط منظم و راحت است که به کاربران این امکان را می دهد تا عملیات را خودکار کنند یا سرعت بخشند. سایر مزایای VMmanager عبارتند از:

راه‌حل همه کاره: پنل ممکن است جایگزین کنسول، جدول موجودی تجهیزات و ابزارهای نظارتی شود.

رابط ساده و راحت: کاربران پنل می‌توانند به راحتی ماشین‌های مجازی با پیکربندی مورد نظر را ایجاد کنند و محیط مجازی را مدیریت کنند.

مدیریت و عیب یابی: اگر با مشکلی مواجه شدید، به راحتی می‌توانید علت را در Task Log پیدا کنید.

نتیجه گیری

اولین دلایل پیدایش مجازی سازی، محاسبات مرکزی یا مین‌فریم (نسل اول تکنیک‌های مجازی سازی) بود. این پلتفرم محاسبات مجازی شده است و امروزه نیز از آن استفاده می‌شود. برای مثال، آی‌بی‌ام  از ماشین‌های مجازی لینوکس بر روی پلتفرم‌های اصلی خود میزبانی می‌کرد که محبوبیت آن تا قرن بیست و یکم بسیار افزایش یافت. موج بعدی، مینی کامپیوترها در دهه‌های 1970 و 1980 نیز تکنیک‌های مجازی‌سازی را پیاده‌سازی کردند.

ما در این مقاله سفری کوچک در تاریخچه مجازی سازی داشتیم. همچنین مزایای متعدد مجازی‌سازی را مشخص کردیم و توضیح دادیم که چرا باید این تکنولوژی به برنامه‌های ما اضافه شود. مجازی‌سازی مزایایی برای کسب‌وکارها در هر اندازه‌ای دارد، از  شرکت‌های کوچک گرفته تا سازمان‌های بزرگ. در حالی که ممکن است شروع کار با مجازی سازی پیچیده به نظر برسد، مزایای طولانی مدتش این تلاش را ارزشمند می‌کند.