آیا سری آیفون 14 رکورد جدیدی را در طول عمر باتری خود ثبت می‌کند؟

آیا عمر باتری آیفون 14 پرومکس از نسل های قبلی بهتر خواهد بود؟ به زودی متوجه میشویم! با توجه به نزدیک شدن به رویداد رونمایی آیفون 14، عمر باتری و مدت زمان شارژ شدن آن از جمله مواردی است که ذهن طرفداران این برند را به خود مشغول کرد. اگر آیفون 14 شبیه به نسل قبلی خود باشد، انتظار می‌رود عمر باتری بهینه‌ای را ارائه دهد. دیگر حتی لازم نیست آنقدر منتظر بمانیم، زیرا خود اپل به زودی در تاریخ 7 سپتامبر به طور رسمی از آیفون جدید رونمایی می‌کند. اخیرا جزئیاتی درباره سری آیفون 14 و عمر باتری آن لو رفته است. اما با این حال هنوز اطلاعات دقیقی در مورد این محصول نیست. در این مقاله طول عمر باتری‌های سری جدید آیفون را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

آیا سری آیفون 14 عمر باتری بهتری خواهد داشت؟

در حال حاضر بهترین پاسخ این است: شاید! چند ماه پیش در گزارش Economic Daily News اعلام شد که آیفون 14 با یک تراشه کاملا جدید 5G از TSMC و قابلیت پشتیبانی از Wi-Fi 6E عرضه خواهد شد. مهم‌تر از آن، این تراشه جدید به صورت 6 نانومتری ساخته شده است که آن را بسیار کوچک‌تر و کارآمدتر می‌کند.

اپل با تراشه جدید 5G به خوبی این کار را انجام می‌دهد تا آیفون 14 حتی قدرتمندتر از آیفون 13 باشد. پیش بینی می‌شود آیفون 14 با داشتن فضایی برای قرار دادن باتری بزرگ‌تر، مصرف انرژی کمتری داشته باشد. به غیر از شایعات تراشه جدید 5G، اطلاعات دیگری در مورد عمر باتری آیفون 14 در دسترس نیست.

طول عمر باتری آیفون 14

در حال حاضر، اطلاعات دقیقی در مورد اندازه باتری برای هیچ یک از مدل‌های سری آیفون 14 وجود ندارد. اما همانطور که گفته شد، اندازه تراشه 5G ممکن است کمی بزرگ‌تر از سری های قبلی باشد. با نگاهی به اندازه باتری‌های سری آیفون 13 و آیفون 12 می‌توانیم به پیشرفت‌ سری جدید این گوشی‌ها امیدوار باشیم.

آیا سری آیفون 14 از USB-C استفاده خواهد کرد؟

کمیسیون اروپا با هدف مبارزه با زباله‌های الکترونیکی تلاش می‌کند تا یک پورت شارژ مشترک یعنی یعنی پورت USB-C برای همه گوشی‌های اروپایی ایجاد کند. اخیرا USB-C به عنوان یک درگاه شارژ استاندارد برای همه دستگاه‌های تلفن همراه در اروپا در نظر گرفته می‌شود.

با این حال، متاسفانه این بدان معنا نیست که آیفون 14 با درگاه USB-C عرضه خواهد شد. به عبارت دیگر، اپل به زمان زیادی برای برنامه ریزی و آماده شدن برای این تغییر بزرگ نیاز دارد. با این اوصاف، آیا آیفون 14 شارژ بی سیم معکوس خواهد داشت؟ هیچ خبری در مورد شارژ بی‌سیم معکوس سری آیفون 14 وجود ندارد. اما اگر اپل در رونمایی سری جدید گوشی هایش ما را با این ویژگی غافلگیر کند، به احتمال زیاد فقط برای مدل‌های پرو در نظر گرفته شده است.

طراحی آیفون 14 پرو

گویا اپل در حال حذف بریدگی برخی از مدل‌های آیفون 14 است. در واقع به جای یک بریدگی، از مجموعه‌ای از بریدگی‌های کوچک‌تر روی نمایشگر استفاده می‌کند. در ابتدا، شایعات زیادی وجود داشت که اپل یک بریدگی دایره‌ای را برای قرار دادن دوربین جلو قرار می‌دهد، اما پس از آن اعلام شد که یک بریدگی واحد وجود نخواهد داشت و اپل احتمالا دو بریدگی اضافه خواهد کرد.

تحلیلگر نمایشگر راس یانگ پیش بینی می‌کند که یک بریدگی قرصی شکل و دایره‌ای در سری آیفون 14 وجود دارد. بریدگی دایره‌ای احتمالا دوربین جلو را در خود جای می‌دهد و بریدگی قرصی شکل شامل سخت افزار Face ID و سایر اجزا خواهد بود. تصاویر لو رفته در شبکه اجتماعی چینی Weibo نشان می‌دهد که اندازه بریدگی دایره‌ای 5.631 میلی‌متر خواهد بود. همچنین ممکن است اپل سخت‌افزار Face ID را در زیر نمایشگر قرار داده باشد. تا اندازه بریدگی را کاهش ‌دهد و فضای بیشتری را به صفحه نمایش اختصاص دهد، اما هنوز چیزی مشخص نیست.

مدل‌های آیفون 14 از لحاظ طراحی بسیار شبیه به آیفون 13 خواهند بود، اما افزایش اندازه دوربین مانع از قرار گرفتن قاب آیفون 13 پرو مکس روی آیفون 14 پرو مکس می‌شود. اما یک مورد استثنا وجود دارد؛ آن هم این است که آیفون 14 مدل مینی نخواهد داشت. در عوض، اپل در حال ساخت دو آیفون 6.1 اینچی (آیفون 14 و آیفون 14 پرو) به همراه دو آیفون 6.7 اینچی (آیفون 14 مکس و آیفون 14 پرو مکس) است.

چیپست آیفون 14 پرو

برخی شایعات نشان می‌دهد که آیفون 14 از تراشه A15 Bionic استفاده می‌کند. این ویژگی باعث ایجاد اختلاف بین آیفون استاندارد و نسخه پرو می‌شود. اپل اولین بار است که از این ویژگی استفاده می‌کند، زیرا با توجه به آنچه در مورد آیفون 15 می‌شنویم ممکن است آخرین مورد نباشد. این ویژگی بدی نیست، اما A15 Bionic هنوز یک تراشه بسیار قدرتمند است و تقریبا برای انجام هر کاری در تلفن هوشمند کافی خواهد بود. بنابراین ما تفاوتی را که A16 می‌تواند میان سری آیفون 14 پرو و آیفون 14 معمولی تضمین کند، بررسی کرده‌ایم.

حافظه و دوربین آیفون 14

آیفون‌های جدید احتمالا حافظه‌های 128 گیگابایت، 256 گیگابایت و 512 گیگابایت را عرضه می‌کنند. به‌ علاوه یک گزینه 1 ترابایتی نیز برای مدل‌های Pro ارائه خواهد کرد. ادعاهایی وجود دارد مبنی بر اینکه فضای ذخیره‌سازی مدل‌های Pro از 256 گیگابایت شروع می‌شوند.

انتظار تغییر بزرگی در تعداد دوربین‌های آیفون 14 پرو نداشته باشید، زیرا گفته می‌شود که گوشی‌های پرو از ترکیب استاندارد عریض و تله فوتو استفاده می‌کنند. البته که گوشی‌های اپل به طور منظم در مجموعه بهترین تلفن‌های دوربین دار قرار می‌گیرند. اما یکی از موارد فاش‌ شده حاکی از آن است که آیفون 14 پرو دارای دوربین اصلی 48 مگاپیکسلی است. این ویژگی می‌تواند تغییر بزرگی در دوربین‌های 12 مگاپیکسلی که اپل سال‌ها از آن استفاده می‌کرد، ایجاد کند.

در حالی که عکاسی محاسباتی کوپرتینویی یکی از بهترین‌هاست، داشتن مگاپیکسل بیشتر به آیفون 14 پرو در پردازش نور و جزئیات امکان بیشتری می‌دهد.

نتیجه گیری

شایان ذکر است که هیچ یک از این مشخصات نشان دهنده تغییر بزرگی نیست. فقط سری آیفون 14 پرو با اختلاف بیش از 100 میلی آمپر بر ساعت می‌باشد. همچنین باید توجه داشته باشیم که آیفون 14 پرو مکس یکی از مدل‌های نسل بعدی است که از پردازنده جدید سری A بهره می‌برد. این مدل احتمالا نسبت به آیفون 13 پرو مکس از مصرف انرژی کمتری برخوردار است.

با این حال، ما همیشه دوست داریم گوشی طول عمر باتری بیشتری داشته باشد. با این حال هیچ گوشی پرچمداری در بازار این ویژگی مورد نظر ما را ندارد؛ البته که همیشه جا برای پیشرفت هست. مسئله مهمی که وجود دارد این است که مشخصات اولیه آیفون 14 هنوز تایید نشده است و این امکان وجود دارد که زمان عرضه رسمی آن در پایان سال تغییر کند.

پایداری؛ بزرگترین مزیت کامپیوتر کوچک یا تین کلاینت

توسعه روز افزون رایانه در سال‌های اخیر مزیت‌های قابل توجهی را برای آسان کردن زندگی ما ارائه داده است. در نگاه اول به فرایند توسعه، کوچک سازی کامپیوترها بیش از هر چیز دیگری خودنمایی می‌کند. رایانه‌ها که زمانی به اندازه کمد دیواری بودند، در حال حاضر به اندازه یک جعبه کفش کوچک شده‌اند. درست مثل کامپیوترهای آل این وان که تمام قطعات خود را در مانیتورهایشان پنهان کرده اند. اندازه این کامپیوتر کوچک همانند: یک جعبه شکلات است! با این وجود آیا عملکرد مینی کامپیوترها مشابه با بستگان بزرگ‌تر خود است؟ آیا واقعا کامپیوترهای کوچک فقط مزیت دارند؟ کاربردهای آن‌ها چیست؟ پاسخ به این سوالات را می‌توانید در همین مقاله پیدا کنید.

تین کلاینت یا کامپیوتر کوچک چیست؟

امروزه کامپیوترهای کوچک نشان دهنده پیشرفت فناوری اطلاعات در سال‌های اخیر هستند. در واقع، ایده اصلی این صنعت کوچک کردن کامپیوترها تا حد امکان بود. در اوایل دهه 1960 تمرکز روی این بود تا کامپیوترهایی که در آن زمان فضای اتاق را پر کرده بودند، به حداقل اندازه ممکن برسند. تلاش برای ساخت مینی کامپیوتر در نهایت به ساخت اولین کامپیوترهای رومیزی منجر شد.

به دلیل اندازه این کامپیوترها به نام کامپیوترهای تاور شناخته می‌شدند؛ اما سقوط این برج‌ها در دهه نود آغاز شد. آن‌ها ابتدا به برج‌های متوسط و سپس به برج‌های کوچک تبدیل شدند. در همین زمان استفاده از رایانه‌های همراه مانند: نوت‌بوک‌ باعث تقویت گرایش به سمت رایانه‌های کوچک‌تر شد؛ تا جایی که توسعه کامپیوتر به رایانه‌های کوچک امروزی رسید: یک کامپیوتر کوچک که تمام سخت افزارهای ضروری سیستم کامپیوتری را در ابعادی به اندازه یک دست جمع آوری می‌کند.

مزایای کامپیوتر کوچک بدون فن

این رایانه‌های کوچک را می‌توان مستقیما روی میز قرار داد و بنابراین دسترسی به تمام درگاه‌های اتصال آن بسیار آسان است. همچنین این کامپیوتر برای استفاده در مکان‌هایی که فضا محدود است، به عنوان مثال روی میز پذیرش بسیار مناسب خواهد بود. زیرا امکان نصب بر پشت مانیتور را دارند.

حمل و نقل این کامپیوتر کوچک به دلیل ابعاد کوچک و جمع و جور بسیار آسان می‌باشد. راه اندازی مینی کامپیوتر بسیار آسان است و با اتصال مانیتور، صفحه کلید و ماوس برای استفاده آماده می‌شود. عملکرد این دستگاه کاملا مشابه با رایانه‌های بزرگ سنتی است و با تمام سیستم عامل‌ها سازگاری دارد. حتی کاربران صنعتی نیز می‌توانند راحت با این دستگاه کار کنند. در مقایسه با رایانه‌های شخصی سنتی، صرفه جویی در مصرف برق توسط این کامپیوترها، استهلاک کمتر قطعات و در نتیجه عمر طولانی‌تر از جمله مواردی است که مزید بر انتخاب آن ها شده است.

بیشتر کامپیوترهای کوچک بدون فن طراحی می‌شوند که هرکدام مزایای خاص خود را ارائه می‌دهند. کامپیوتر کوچک به دلیل طراحی بدون فن، بی صدا کار می‌کند و در نتیجه هوای اتاق کمتر آلوده می‌شود. به دلیل عدم وجود سیستم خنک کننده این دستگاه به صورت بسته طراحی شده است تا آن را در برابر گرد و غبار مقاوم ‌کند. این ویژگی هزینه‌های معمول سخت افزاری را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. سطح بیرونی این دستگاه ها به صورت پره ای می باشد تا بتواند گرما را با محیط تبادل کند.

پایداری کامپیوترهای کوچک چگونه است؟

مزایایی مانند مصرف انرژی کمتر یا عمر طولانی‌ در نهایت امتیاز آی تی سبز یا green IT را به کامپیوتر کوچک می‌دهد. صنعت IT مدت‌هاست که در جستجوی مصرف حداقل انرژی بوده است. با خرید این کامپیوترها در هزینه برق و خرید سخت افزار صرفه جویی می‌شود و در عین حال تاثیرات اکولوژیکی مثبت دیگری نیز به همراه خواهد داشت.

رایانه‌ها و سرورها در سراسر جهان به انرژی زیادی نیاز دارند که به نوبه خود هزاران تن، دی اکسید کربن مخرب را به طبیعت وارد می‌کنند. کامپیوترهای کوچک آمده اند تا بگویند که راه‌های جدیدتری هم برای انجام کارها وجود دارد. این کامپیوترها با عمر طولانی خود فواید زیادی برای محیط زیست دارند و می‌توانند با اندازه بسیار کوچک‌تر با همان قدرت کار کنند. به دلیل پایداری این رایانه‌ها تا چندین سال نیازی به خرید رایانه جدید نخواهید داشت.

همانطور که گفتیم، اثرات مثبت این مینی کامپیوتر بر محیط زیست بسیار زیاد است. با یک مثال این موضوع را شرح می‌دهیم: شرکتی که از 25 کامپیوتر استفاده می‌کند، با تبدیل رایانه‌های سنتی خود به کامپیوترهای کوچک تقریبا 2000 دلار در سال صرفه جویی می‌کند. پس از اشاره به مزایای فراوان این رایانه‌ها، یک سوال اساسی مطرح می‌شود: معایب کامپیوتر کوچک چیست؟

کامپیوترهای کوچک و معایب آن‌ها

معایب این دستگاه عمدتا به کاربردهای خاص کاربران محدود می‌شود. برای مثال مینی پی سی کارت گرافیک اختصاصی درون خود ندارد، اما هر یک از این نکات را به سختی می‌توان به عنوان یک عیب یا ضعف در نظر گرفت. چرا که این ویژگی تنها بر تعداد کمی از کاربران تاثیر می‌گذارد.

همچنین، این محدودیت‌ها در بسیاری از رایانه‌ها و لپتاپ‌ها نیز وجود دارد. برخی از آن‌ها به هیچ وجه قابل ارتقا یا تنظیم مجدد نیستند، درایو نوری ندارند و کارت گرافیک اختصاصی در آن‌ها وجود ندارد. در پایان با تجهیزات سخت‌افزاری، تولیدکنندگان بیشتر بر روی نیازهای سخت‌افزاری اکثریت کاربران تمرکز کرده‌اند. و طراحی دستگاه‌های خود را بر این اساس انجام داده اند.

کاربردهای کامپیوتر کوچک در صنایع مختلف

فروش کامپیوترهای رومیزی سنتی سال‌هاست که متوقف شده است. نرخ رشد مینی کامپیوترها در بازار کامپیوتر به 30 درصد و حتی بیشتر رسیده است. این کامپیوترها محبوبیت زیادی دارند و هر روز در سازمان‌ها یا شرکت‌های بیشتری مورد استفاده قرار می‌گیرند. مزایایی که در این مقاله به آن‌ها اشاره کردیم کاربران را متقاعد می‌کند تا به سراغ این مینی کامپیوترها بروند. بنابراین جای تعجب نیست که کامپیوترهای کوچک در صنایع مختلف مورد استفاده قرار بگیرند. در اینجا به چند نمونه اشاره می‌کنیم:

دیجیتال ساینیج: تابلوهای دیجیتال یکی از گرایش‌های اصلی مهندسی ساختمان در سال‌های اخیر بوده است. پخش کننده‌های دیجیتالی چه برای اطلاعات رسانی و چه برای تبلیغات در بسیاری از بیلبوردها مورد استفاده قرار می‌گیرند و این سخت افزار مربوطه در بیشتر کامپیوترهای کوچک وجود دارد.

خرده فروشی: صنعت خرده فروشی نیز از علائم دیجیتال استفاده می‌کند. با این حال، در اینجا، کامپیوترهای کوچک بیشتر سیستم صندوق‌ها و اسکنرها را کنترل می‌کنند.

پایانه‌های کیوسک: نمایشگرهایی که در ایستگاه‌ قطار یا فرودگاه‌ها یافت می‌شوند عمدتا با کامپیوتر کوچک کار می‌کنند.

لجستیک: کامپیوترهای کوچک اغلب به عنوان دستگاهی برای دسترسی به پایگاه‌ داده یا برای پردازش داده‌های اسکنر مورد استفاده قرار می‌گیرند.

منطقه اداری: کامپیوترهای کوچک در اداره‌ها و سازمان‌ها به‌عنوان جایگزین مقرون‌به‌صرفه کیس‌های قدیمی جای خود را پیدا کرده اند.

تولید: مینی‌پی‌سی‌ها در شرکت‌های تولیدی برای کنترل ماشین پیدا می‌شوند، مشابه دستگاه‌هایی که در صنعت لجستیک استفاده می‌شوند.

خودرو: این روزها پلیس یا خدمات امداد و نجات و حمل و نقل عمومی از رایانه‌های موجود در هواپیما استفاده می‌کنند. این برنامه‌ها به سخت‌افزاری فشرده و در عین حال قدرتمند نیاز دارد.

تمام این مثال‌ها یک ویژگی مشترک دارند: محیط کار برای رایانه‌های سنتی مناسب نیست.

نتیجه گیری

کامپیوترها اغلب برای استفاده حرفه‌ای مجبورند سطوح بالایی از خاک و گرد و غبار یا دمای شدید را تحمل کنند. اینجاست که مزایای کامپیوتر بدون فن نمایان می‌شود. ساختار بدون فن با محفظه آلومینیومی کاملا بسته کامپیوتر کوچک مقاومت در برابر شرایط نامساعد را ممکن می‌سازد. پوشش آلومینیومی مینی کامپیوترها در محیط‌ کاری از آن‌ها محافظت می‌کند. علاوه بر این، ذخیره کردن فضا همیشه یک دلیل مهم برای استفاده از تین کلاینت است. هیچ نوع کامپیوتر دیگری با این ابعاد، چنین عملکردی را ارائه نمی‌دهد. رایانه‌های کوچک فضای بیشتری را روی میزکار فراهم می‌کنند. برخی از راهکارهای فنی بدون آن‌ها به هیچ وجه امکان پذیر نخواهد بود؛ مگر با هزینه‌های هنگفت!

توسعه کامپیوتر کوچک تا به امروز بسیار چشمگیر بوده است. تجهیزات سخت افزاری مینی پی سی‌ها بهبود یافته است و عملکرد قابل قبولی را ارائه می‌دهند. بنابراین تقاضای این دستگاه از سوی کاربران و شرکت‌های خصوصی روز به روز در حال افزایش است. با همه این عوامل، مینی پی سی چیزی بیش از یک ترند است، همان چیزی که دنیای کامپیوتر بارها و بارها آن را تجربه کرده است. رایانه‌های کوچک مسیر فناوری اطلاعات را تعیین می‌کنند، برنامه‌های کاربردی مهم‌تری را در اختیار دارند و آینده دیجیتال‌ بدون آن‌ها غیرقابل تصور است.

چگونه توان حرارتی TDP روی عملکرد قطعات کامپیوتری تاثیر می‌گذارد؟

شاید هنگامی که به دنبال خرید پردازنده کامپیوتر، لپ تاپ یا حتی یک مادربرد جدید بودید، با اصطلاح توان حرارتی TDP برخورد کرده باشید. اگر نظرات افراد مختلف در اینترنت را بخوانید، احتمالا TDP های خوب یا بد را برای محصولات مشاهده خواهید کرد. بیشتر تولیدکنندگان قطعات کامپیوتر TDP محصولات خود را تبلیغ می‌کنند. اگر یک پردازنده کامپیوتر (CPU) یا یک کارت گرافیک (GPU) خریده باشید این اصطلاح به گوشتان آشناست. اگرچه بسیاری از افراد TDP را معادل مصرف برق می‌دانند، اما این مفهوم دقیقا درست نیست.

متاسفانه بیشتر مواقع این اتفاق می افتد، چرا که مقدار TDP بر حسب وات بیان می‌شود که اکثر مردم آن را با اندازه گیری توان الکتریکی اشتباه می‌گیرند. در واقع توان حرارتی TDP به وات‌های حرارتی اشاره دارد، نه به وات‌های الکتریکی، و معیاری برای اندازه گیری توان الکتریکی نیست، بلکه مشخصات سیستم خنک کننده را ارائه می‌دهد. اگر می خواهید به طور دقیق با مفهوم TDP آشنا شوید و بدانید که برای چه کاری باید از آن استفاده کنید، این مقاله را بخوانید.

توان حرارتی TDP چیست؟

TDP مخفف عبارت Thermal Design Power است و برای اندازه گیری میزان گرمای خروجی یک دستگاه با واحد وات طراحی و ساخته شده است. در گذشته از وات یا حداکثر توان مصرفی برای اندازه گیری توان دستگاه‌های الکتریکی استفاده می‌شد و این اصطلاح در بیشتر مواقع با TDP اشتباه گرفته می‌شود.

مقدار گرمایی که یک دستگاه تولید می‌کند به مقدار برق مصرفی آن مرتبط است و TDP بیشترین میزان گرمایی است که CPU و GPU زیر سنگین‌ترین بار کاری، تولید می‌کند. قطعات سخت افزارها هنگام کار و محاسبات گرما تولید می‌کنند و هر چه اندازه کار بیشتر باشد، حرارتی که تولید می‌شود نیز بیشتر خواهد بود. اما اینکه هنگام کار چه مقدار حرارت توسط پردازنده یا کارت گرافیک تولید می‌شود به TDP مرتبط نیست. TDP به شما می‌گوید که خنک کننده چه مقدار گرما را هنگام اجرای یک بار کاری معمولی باید دفع کند.

اهمیت شاخص توان حرارتی TDP در دنیای فناوری

عملکرد اصلی TDP اندازه گیری میزان خنک کننده ای می‌باشد که برای دفع گرمای قطعه الکترونیکی مورد نیاز است. به عناون مثال، شاخص توان طراحی گرمایی یک میکروکنترلر چیزی حدود 10 وات است که به راحتی توسط یک هیت سینک پسیو یا یک فن کوچک خنک می‌شود. از سویی دیگر، اگر TDP یک قطعه 95 وات باشد، فرایند خنک سازی آن باید با یک هیت سینک اختصاصی و فن بزرگتر انجام شود. بنابراین، درک شاخص TDP برای تعیین نوع خنک کننده نیز موثر خواهد بود.

TDP چگونه اندازه گیری می‌شود؟

متاسفانه، هیچ استانداردی برای اندازه گیری TDP وجود ندارد. اغلب سازندگان طیفی از پردازنده‌ها را که تفاوت‌های قابل‌توجهی در سرعت یا تعداد هسته دارند، به یک مقدار واحد اختصاص می‌دهند. گاهی اوقات خنک‌کننده‌های CPU و GPU میزان گرمایی را که می‌توانند بر حسب وات دفع کنند، تعیین می‌کنند. مقدار گرمایی که توسط خنک کننده دفع می‌شود باید بیشتر از TDP پردازنده ای باشد که برای خنک کردن آن طراحی شده است. به بیانی ساده‌تر، دفع گرمای سیستم خنک کننده باید نسبت به آنچه پردازنده شما تولید می‌کند، بیشتر باشد. اگر اینگونه نباشد، ممکن است پردازنده زیر بار سنگین برای یک بازه زمانی طولانی به دمای “اتصال حرارتی” برسد و سرعت خود را کاهش دهد تا از گرم شدن بیش از حد و خراب شدن آن جلوگیری شود.

در اینجا فرایندی برای افزایش دستی سرعت یک پردازنده وجود دارد که می تواند به طور قابل توجهی مصرف انرژی و در نتیجه خروجی حرارت پردازنده را افزایش دهد. به این فرایند اورکلاک گفته می‌شود. اورکلاک از محدودیت‌های توانی و حرارتی استفاده می‌کنند تا به‌طور خودکار سرعت پردازنده را در زمانی که قدرت کافی در دسترس دارد و خیلی داغ نیست، افزایش دهند. TDP نباید به عنوان معیار مطلق مصرف برق یا تولید گرما استفاده شود. در واقع TDP یک راهنمای تقریبی برای خنک سازی عملیات سنگین و در عین حال استاندارد است.

TDP زیاد خوب است یا بد؟

سوال خوبی است، اما پاسخ آنطور که ما می‌خواهیم روشن نیست. TDP بالا نه خوب است و نه بد. چرا این حرف را میزنیم؟ برای درک آن بیایید ببینیم که TDP بالا برای یک پردازنده کامپیوتر به چه معناست:

یک تراشه با TDP بالا به این معنی است که آن پردازنده گرمای زیادی تولید می‌کند. ممکن است فکر کنید که گرمای زیاد به معنای بد بودن آن است و نه تنها این پردازنده به خنک کننده بهتری نیاز دارد، بلکه احتمالا توان الکتریکی بیشتری نیز مصرف می‌کند. از طرفی دیگر ممکن است فکر کنید که توان بیشتر ویژگی بدی است. با این حال، گرمای بیشتر و قدرت بیشتر می‌تواند به این معنی باشد که تراشه سریع‌تر است و عملکرد بالاتری نسبت به سایر پردازنده‌ها با رتبه TDP پایین‌تر ارائه می‌دهد.

اگر چیزی که به دنبال آن هستید سرعت است، توان حرارتی TDP به وات‌های حرارتی اشاره دارد، نه به وات‌های الکتریکی، و معیاری برای اندازه گیری توان الکتریکی نیست، بلکه مشخصات سیستم خنک کننده را ارائه می‌دهد.بالا نباید شما را از خرید یک پردازنده باز دارد. اما اگر بهره وری انرژی برایتان مهم است به دنبال TDP کمتر باشید.

علاوه بر این، معمولا پردازنده‌ها و کارت گرافیک‌های جدید سرعت بیشتری را با استفاده از TDPهای پایین‌ ارائه می‌دهند. دلیل آن این است که فناوری‌های جدیدتر به تولیدکنندگان اجازه می‌دهند که هنگام ایجاد تراشه‌های کامپیوتری از ترانزیستورهای کوچک‌ استفاده کنند تا گرمای کمتری ایجاد شود. به‌طور خلاصه، تراشه‌های جدیدتر نسبت به نسل‌های قبلی تراشه‌ها بسیار سریع‌ هستند و حرارت کمتری تولید می‌کنند.

توان حرارتی TDP برای کدام اجزای سخت افزاری کاربرد دارد؟

TDP برای اندازه گیری تراشه‌هایی است که برای کار از برق استفاده می‌کنند. این بدان معنی است که هنگام نگاه کردن به رایانه‌ها، اجزای کامپیوتر و سایر دستگاه‌های مشابه که به تراشه‌ها متکی هستند، جزئیات مربوط به TDP را مشاهده خواهید کرد. TDP مشخصات مهمی را در پردازنده‌های کامپیوتر، کارت‌های گرافیک و چیپ‌ ست‌ها (از جمله چیپ‌ست‌های مادربرد) نشان می‌دهد.

چگونه دانستن TDP به شما کمک می‌کند؟

اکنون که معنی TDP و نحوه استفاده از آن را در پردازنده‌ها و کارت گرافیک می‌دانید، بیاید ببینیم که درک و تشخیص این مفهوم چقدر می تواند برای شما مفید باشد. با نگاهی به TDP قطعات سخت افزاری متوجه می شوید که از نظر عملکرد چگونه خواهند بود. دو مورد از محبوب‌ترین پردازنده‌ها در حال حاضر، Intel Core i7-9700K و AMD Ryzen 7 2700X را را در نظر بگیرید. این دو پردازنده در عرض شش ماه به بازار عرضه شدند و مشخصات مشابهی دارند.

پردازنده AMD Ryzen 7 2700X دارای سرعت کلاک بالاتر (3.7 گیگاهرتز تا 3.6 گیگاهرتز) و حداکثر TDP (105 وات تا 95 وات) است. اما آیا این نشان دهنده قوی بودن آن است؟ در رای گیری بنچمارک، پردازنده AMD امتیاز بیشتری را نسبت به Core i7-9700K اینتل دریافت کرده است.

نتیجه گیری

TDP یا توان طراحی حرارتی یا گرمایی شاخصی است که برای تعیین میزان گرمای خارج شده توسط CPU استفاده می‌شود. ارتباط قدرتمندی میان مصرف انرژی و TDP و همچنین عملکرد CPU وجود دارد. TDPحداقل سطح فعالیتی را که یک خنک کننده برای حفظ عملکرد CPU باید داشته باشد را تعیین می کند.

پردازنده‌هایی با کارایی بالاتر، انرژی بیشتری مصرف می‌کنند و تمایل دارند گرمای بیشتری تولید کنند. در مقابل، پردازنده‌های با کارایی پایین‌تر، مانند پردازنده‌های لپ‌تاپ، انرژی کمتری مصرف می‌کنند و عملکرد آن ها به طور قابل توجهی پایین‌تر است. TDP یکی از مفاهیم مهمی است که به شما کمک می‌کند تا عملکرد و بازده انرژی یک پردازنده را درک کنید. آگاهی از TDP و همچنین معماری و سرعت آن به شما کمک می‌کند تا نحوه عملکرد یک قطعه الکترونیکی را به درستی تشخیص دهید.

مجازی سازی مرکز داده چگونه می‌تواند ارزش‌های کسب و کار را افزایش دهد؟

در جستجوی تعریف دقیق دیتاسنتر، احتمالا با نمودارها و توضیحات پیچیده‌ای مواجه شده‌اید، اما ما این مفهوم را به صورت ساده برای شما بیان می‌کنیم. دیتاسنتر را شبیه به مخزن سوخت یک خودرو در نظر بگیرید: آن‌ها حیاتی‌ترین عناصر زیرساخت‌های فناوری اطلاعات را در خود جای می‌دهند. داده‌های مهمی که سازمان را سرپا نگه می‌دارند درست مانند مخزن سوختی است که گاز خودروها را تامین می‌کند. حال بیایید از لحاظ فنی آن را بررسی کنیم. دیتاسنتر مجازی شکل نرم افزاری یک مرکز داده فیزیکی است که مجموعه ای از اجزای زیرساخت ابری مانند: سرورها، استوریج‌ها و سایر اجزای شبکه را در اختیار سازمان قرار می‌دهد.

مجازی سازی مرکز داده قدرت پردازش، حافظه و پهنای باند را متناسب با نیازهای خاص هر شرکت سفارشی سازی می‌کند. راه اندازی مرکز داده مجازی از طریق چندین محیط ابری عمومی، خصوصی یا ترکیبی انجام می‌شود. با استفاده از این روش، دسترسی از طریق IaaS امکانپذیر می‌شود و شرکت‌ها می‌توانند به اطلاعات مبتنی بر ابر دسترسی داشته باشند.

مجازی سازی مرکز داده مزایای فناوری و استراتژیکی را برای کسب و کارها ارائه می‌دهد. در دنیای برنامه‌ها و بیگ دیتاها بدون زیرساخت‌های محاسباتی پیشرفته حرفی برای گفتن نخواهید داشت. در این مقاله، ما دقیقا آنچه را که در یک دیتاسنتر وجود دارد، انواع مختلف و نحوه کار کردن آن‌ها را شرح می‌دهیم.

نگاهی مختصر به پیشینه دیتاسنتر در دنیای فناوری

قدمت مراکز داده به زمانی برمی‌گردد که اندازه کامپیوترها به بزرگی یک اتاق بود! در دهه 1940، هزینه‌های راه‌اندازی و توسعه دیتاسنتر برای استفاده تجاری یا شخصی بسیار زیاد بود و مراکز داده و سیستم‌های کامپیوتری برای پروژه‌های مهم کشوری مورد استفاده قرار می‌گرفت.

1980 دهه ظهور فناوری ریز محاسباتی بود. همانطور که انتظار می‌رفت مراکز داده به طور قابل توجهی تغییر شکل دادند. تا جایی که دیتاسنترهای امروزی بسیار متفاوت‌تر از نسخه‌های قبلی خود می‌باشند. دیتاسنترهای مدرن بسیار کارآمدتر از شکل سنتی خود هستند. تا چند سال پیش، سازمان‌ها معمولا مرکز داده خود را در محل قرار می‌دادند. اما اکنون این امکان وجود دارد که داده‌ها از دارایی شرکت به فضای ابری منتقل شوند. به همین ترتیب، در هزینه‌های راه‌اندازی و نگهداری نیز صرفه‌جویی خواهد شد.

دیتاسنترهای ابری ساخته شده اند تا از تلفات ناشی از بلایا، قطعی برق یا سایر مشکلات مرتبط جلوگیری کنند. بنابراین، انتقال زیرساخت‌های حیاتی فناوری اطلاعات به فضای ابری، خطرات احتمالی و قطعی را کاهش می‌دهد و در عین حال از طریق افزایش انعطاف پذیری، دسترسی بیشتری را برای کاربران فراهم می‌کند. در واقع قدم آخر در تکامل این فناوری، مجازی سازی مرکز داده است.

انواع مختلف دیتاسنتر

روش‌های مختلفی برای دسته بندی مرکز داده در سراسر جهان وجود دارد. این دسته بندی‌ها با توجه به نوع خدمات، نحوه تقسیم فضا بین سازمان‌ها، هزینه‌ها، توپولوژی شبکه و غیره انجام می‌شود. به طور کلی، چهار نوع مرکز داده وجود دارد:

مراکز داده سازمانی

بیشتر سازمان‌های بزرگ ترجیح می‌دهند مراکز داده ابری یا داخلی بسازند که به طور کامل تحت مالکیت آن‌ها باشد. این سیستم‌ها معمولا هزینه زیادی دارند و بر اساس نیازهای همان کسب و کار بهینه می‌شوند.

مراکز داده با خدمات مدیریت شده

در مراکز داده با خدمات مدیریت شده، مدیریت شبکه بر عهده ارائه دهنده خدمات است و شخص ثالث از مرکز مراقبت می‌کند. این مراکز داده برای مدیریت تجهیزات به سازمان شما نیاز ندارند و شما می‌توانید دیتاسنتر خود را از یک پلتفرم خدمات مرکز داده راه اندازی کنید.

مراکز داده اشتراکی

اگر بخواهید مرکز داده خود را به طور کامل مدیریت کنید، اما منابع و فضای کافی را برای میزبانی آن در اختیار نداشته باشید، چه می‌شود؟ در اینجا دیتاسنترهایی که در کنار هم قرار دارند راهکار مناسبی را ارائه می‌دهند. مراکز داده Colo یا اشتراکی فضاهای اجاره‌ای در محل شرکت هستند. اما اجزای داخل آن از جمله سرورها، فایروال‌ها و سایر اجزای فناوری اطلاعات متعلق به سازمان می‌باشند و کنترل امنیت و مدیریت دیتاسنتر برعهده شخص ثالث است. معمولا سازمان‌هایی که فضای کافی برای مرکز داده ندارند، برای صرفه‌جویی در هزینه سرورهای خود را به مرکز داده اشتراکی منتقل می‌کنند.

مراکز داده ابری

مراکز داده ابری به طور کامل توسط شخص ثالث مدیریت می‌شوند. در این شرایط، فضای ذخیره سازی، داده‌ها و برنامه‌ها خارج از محل سازمان قرار دارند. سازمان‌ها می‌توانند بدون هیچگونه نگرانی در مورد مراقبت و مدیریت دیتاسنتر خود از خدمات ابری استفاده کنند، چرا که ارائه دهنده خدمات دیتاسنتر ابری همه این کارها را برای شما انجام خواهد داد.

زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) چیست؟

زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) یک مدل محاسبات ابری است که شامل پیاده‌سازی مراکز داده مجازی می‌باشد. به طور کلی، IaaS یک ارائه دهنده ابری دارد که اجزای فیزیکی مورد نیاز برای دیتاسنتر را ایجاد می‌کند، مانند:

• کنترل آب و هوا
• اندازه گیری قدرت پشتیبان
• قفسه‌های سرور
• سرورها
• سخت افزار ذخیره سازی
• سخت افزار شبکه
• تجهیزات امنیتی و کارکنان

علاوه بر این، یک ارائه‌دهنده IaaS می‌تواند خدماتی مانند نظارت بر عملکرد شبکه، امنیت شبکه و مدیریت فایروال و موارد دیگر را ارائه دهد.

مجازی سازی مرکز داده (VDC) چیست؟

کسانی که به طور روزانه در فناوری اطلاعات سروکار دارند، اغلب فراموش می‌کنند که بسیاری از عبارات فنی برای مردم عادی مانند یک زبان خارجی به نظر میرسد. عبارت “virtual datacenter” مثال خوبی از این مورد است. حال مجازی سازی مرکز داده دقیقا چیست؟ داستان را با نگاهی به تعریف فنی آن شروع می‌کنیم.

اگر کسی از شما بپرسد که مرکز داده مجازی چیست، می‌توانید این جمله را به او بگویید: مجازی سازی مرکز داده یعنی مجازی سازی منابع زیرساخت ابری که شامل محاسبات، حافظه، استوریج و پهنای باند می‌شود و به‌طور خاص به نیازهای تجاری سازمان پاسخ می‌دهد.

دسترسی به مرکز داده مجازی از طریق اینترنت یا یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) فراهم می‌شود. دیتاسنترهای مجازی کاملا با شبکه‌های فیزیکی سازگار هستند و  به سادگی برای مواقع اضطراری در دسترس قرار می‌گیرند.

مرکز داده چگونه کار می‌کند؟

اکنون که با مفهوم مجازی سازی دیتاسنتر آشنا شده اید، بیایید برای درک نحوه عملکرد آن به ادامه مطلب برویم. یک مرکز داده از سه قسمت تشکیل شده است:

استوریج: استوریج‌های مختلفی در دیتاسنتر وجود دارند. به عنوان مثال، سرورهایی در مرکز داده قرار گرفته‌اند تا ارزشمندترین دارایی اکوسیستم دیجیتال یعنی داده‌ها را در خود نگه دارند.

شبکه: تعداد زیادی از دیوایس‌های شبکه مانند: روترها، سوئیچ‌ها، فایروال‌ها و کابل‌ها چندین مرکز داده را به هم متصل می‌کنند. تا اتصالات و انتقال داده‌ها در سراسر سیستم فراهم شود.

برنامه‌ها: استفاده بهینه از استوریج و شبکه را تضمین می‌کند و در عین حال راهی برای اتصال و ارتباط با اجزای ذخیره سازی و شبکه فراهم می‌کند.

ابزارهای تحویل شبکه و برنامه‌های متعدد برای ایجاد یک دیتاسنتر در سطح سازمانی کنار هم قرار می‌گیرند. اجزای اصلی زیرساخت دیتاسنتر با سیستم‌ کنترل محیط، سیستم‌ کاهش خطر، منبع تغذیه و سایر اجزا ترکیب می‌شوند تا بدون وقفه کار کنند.

مزایای اصلی مجازی سازی مرکز داده برای کسب و کارها

مراکز داده نیروگاه‌های دنیای صنعتی هستند. از آنجایی که پیشرفت‌های تکنولوژیکی روش‌های کسب و کار سازمان‌ها را تغییر می‌دهد، نیاز به مدیریت داده‌ها هر روز بیشتر می‌شود. سازمان‌ها به روش‌های مختلفس از دیتاسنترها سود می‌برند.

مقیاس پذیری

با راه اندازی دیتاسنتر مجازی دیگر هیچ کسب و کاری ملزم به سرمایه گذاری زمان و سرمایه خود در تجهیزات و کارکنان مورد نیاز برای ساخت یک مرکز داده فیزیکی نیست.

هزینه‌های IT کمتر و قابل پیش بینی‌تر!

کارشناسان معتقدند اقتصاد ایالات متحده سالانه بین 200 تا 570 میلیارد دلار به دلیل قطع برق و سایر اختلالات ضرر می‌کند. مجازی سازی مرکز داده بخشی از این ضرر را از بین می‌برد. راه اندازی و نگهداری ژنراتورها به انرژی قابل توجهی نیاز دارد و از طرفی در برابر اختلالات الکتریکی مصون نیستند. این عوامل افزایش سرسام آور هزینه‌های برق را به همراه دارند. اما سیستم دیتاسنتر مجازی به گونه‌ای طراحی شده است تا در شرایط نامطلوب برق، مقاومت لازم را داشته باشد. از آنجایی که کسب و کارها صرفا فقط هزینه منابع مورد استفاده خود را برعهده دارند، هزینه‌ها کاملا قابل پیش بینی است. به همین ترتیب، از تمام هزینه‌های مرتبط با توسعه و نگهداری یک مرکز داده فیزیکی جلوگیری می‌شود.

آزادی تمرکز بر کسب و کار

به جای اینکه بخش‌های زیادی از بودجه سازمان خود را به ساخت و راه اندازی یک مرکز داده اختصاص دهید، می‌توانید روی کسب و کار واقعی خود تمرکز کنید.

افزایش امنیت اطلاعات

در سال‌های اخیر، تعداد حملات سایبری به شدت افزایش یافته است و خطرات مرتبط با از دست دادن داده‌ها تشدید دو برابر شده است. مجازی سازی مرکز داده نسبت به روش‌های سنتی ذخیره‌سازی گزینه امن‌تری برای ذخیره‌سازی داده‌ها هستند. با یک دیتاسنتر مجازی، کسب و کار شما در زمان قطع یا بلایا به فعالیت خود ادامه می‌دهد. همچنین، امنیت فیزیکی و دیجیتالی را می‌توان با استفاده از IaaS افزایش داد.

نتیجه گیری

مجازی سازی دیتاسنتر مزایای زیادی برای مشاغل در هر اندازه‌ای ارائه می‌دهد، از جمله هزینه‌های قابل پیش بینی، افزایش بهره وری و امنیت در سطح سازمانی. رهاکو طیف گسترده ای از راهکارهای مقرون به صرفه مجازی سازی مرکز داده را ارائه می‌دهد که بسیار قابل اعتماد و ایمن هستند. برای اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه شرکت رهاکو می‌تواند به شما در مهاجرت به دیتاسنتر مجازی کمک کنیم، همین امروز با ما تماس بگیرید.

برنامه مدیریت رمز عبور و بررسی خبر هک شدن LastPass

برنامه LastPass یک برنامه مدیریت رمز عبور است. این برنامه با ارائه رمزهای عبور قوی به صورت خودکار برای هر حساب آنلاین، تجربه استفاده از اینترنت را بسیار آسان‌تر و ایمن‌تر می‌کند. برای ایجاد رمزهای عبور قوی و ورود یکپارچه به وبسایت‌ها میتوانید از LastPass‌ استفاده کنید. محتوای کاربر در LastPass از جمله: رمزهای عبور و مطالب مهم، با یک رمز عبور اصلی محافظت می‌شود. این محتوا با هر دستگاهی که کاربر استفاده می‌کند، همگام‌سازی خواهد شد.

LastPass به عنوان یک افزونه برای بسیاری از مرورگرهای وب از جمله: Google Chrome، Mozilla Firefox، Apple Safari، Microsoft Edge، Vivaldi و Opera در دسترس است. همچنین ورژن‌هایی از این برنامه با گوشی‌های هوشمند با سیستم ‌عامل اندروید، iOS یا ویندوزفون مطابقت دارد. همچنین این برنامه‌ها قابلیت آفلاین نیز دارند. توجه داشته باشید که LastPass تنظیمات مرورگر گوگل کروم را خاموش می‌کند و به کاربر اجازه می‌دهد کلمات عبور را به طور خودکار در مرورگر ذخیره کند. اما هک شدن LastPass خبر داغی که این روزها در جریان است.

LastPass چیست؟

به زبان ساده، LastPass یک خزانه دیجیتالی است که در آن می‌توانید با خیال راحت رمزهای عبور را بدون ترس از هک شدن ذخیره کنید. بسیاری از افراد این عادت بد را دارند که رمزهای عبور خود را در یک دفترچه یادداشت در کشوی میز خود یا در زیر کیبورد نگه دارند. LastPass، راهکاری برای این عمل فوق العاده خطرناک است.

تمام داده‌هایی که در LastPass ذخیره می‌کنید با استفاده از استاندارد AES-256 رمزگذاری شده‌اند. این سطح از رمزگذاری برای محافظت از اطلاعات فوق سری در دولت ایالات متحده استفاده می‌شود. علاوه بر رمزگذاری AES-256 گذرواژه شما، LastPass با استفاده از PBKDF2 SHA-256 و هش‌های نمکی با سرورهای خود ارتباط برقرار می‌کند تا یک لایه امنیتی اضافی بین برنامه روی تلفن یا رایانه شما و سرورهای LastPass ایجاد کند. چند مورد از کاراهایی که LastPass انجام می‌دهد:

ایجاد رمزهای عبور جدید

قدرت رمز عبور کاربر

بررسی میزان قدرت پسوردها

تولید پسوردهای قوی با قابلیت سفارشی سازی

ذخیره اطلاعاتی مانند کد پین و شناسه عضویت

قابلیت تکمیل اطلاعات به صورت خودکار

امکان ذخیره پسورد روی یک سیستم و استفاده از آن در سیستمی دیگر

مزایای کلیدی استفاده از LastPass

راحتی: دیگر رمزهای فراموش شده یا اشتباهی وجود نخواهند داشت.

جلوگیری از اتلاف وقت: فورا وارد وب سایت موردنظرتان می‌شوید.

امنیت قوی‌تر: رمزهای عبور طولانی دارید که لازم نیست تمام آن را به خاطر بسپارید.

چندین لایه امنیتی اضافی از سرقت رمزهای عبور و داده‌های شخصی مهم جلوگیری می‌کند. می‌توانید یک حساب کاربری ایجاد کنید، سپس LastPass را نصب کرده و وارد شوید تا فورا ذخیره‌سازی سایت‌ها، یادداشت‌های امن و فرم‌های خود را شروع کنید.

آیا LastPass رایگان است؟

LastPass ابتدا در سال 2008 به عنوان یک افزونه مرورگر منتشر شد. از آن زمان به بعد به همراه ورژن اصلی مبتنی بر مرورگر خود به یک برنامه دسکتاپ و اپلیکیشن موبایل تبدیل شد. قبل از 2 نوامبر 2016، نسخه رایگان LastPass یک محدودیت جدی داشت: رمزهای عبور ذخیره شده در یک دستگاه به دستگاه دیگر منتقل نمی‌شدند. به عنوان مثال، اگر اعتبارات بانکی را روی دسکتاپ خود ذخیره کرده باشید، نمی‌توانید آن‌ را در تلفن هوشمند خود بازیابی کنید. خوشبختانه این ویژگی اکنون رایگان است، اما با یک هشدار بزرگ که در فوریه 2021 منتشر شد! کاربران به صورت رایگان می‌توانند فقط رمزهای عبور را روی رایانه‌ها یا دستگاه‌های تلفن همراه همگام‌سازی کنند.

چند جایگزین برای برنامه LastPass

بسته به پلتفرمی که استفاده می‌کنید، می‌توانید یک برنامه مدیریت رمز عبور شخص اول مانند: iCloud Keychain اپل را انتخاب کنید که با دستگاه‌های مک و iOS ادغام می‌شود. به همین ترتیب، گوگل هم دارای Chrome Password Manager اس. که گذرواژه‌ها را در دستگاه‌های Android و مرورگرهای کروم در سیستم‌هایی مانند: Windows و MacOS همگام‌سازی می‌کند، مشروط بر اینکه با همان حساب وارد شوید.

LastPass برای مرورگر

می‌توانید با نصب افزونه LastPass، این برنامه را در مرورگرهای مورد علاقه خود دریافت کنید و رمزهای عبور خود را ذخیره کرده و به آن دسترسی داشته باشید. پس از دانلود افزونه LastPass، می‌توانید دکمه LastPass را در نوار ابزار مرورگر خود پیدا کنید. همانطور که اشاره شد، افزونه LastPass برای همه مرورگرهای وب شما از جمله Google Chrome، Mozilla Firefox، Safari و Opera mini در دسترس است. پس از دانلود افزونه LastPass برای مرورگر خود یک حساب کاربری با رمز عبور ایمن و مطمئن ایجاد کنید و به LastPass اجازه دهید بقیه کارها را انجام دهد. با LastPass، فراموشی گذرواژه‌هایتان به خاطره تبدیل می‌شود!

LastPass برای دستگاه تلفن همراه

LastPass بر روی سیستم عامل‌های دستگاه‌های تلفن همراه مانند اندروید، iOS و ویندوز نیز موجود است. این برنامه در سرورهای پشتیبان‌گیری می‌شود و قابلیت همگام‌سازی با تمام دستگاه‌ها را دارد، به طوری که می‌توان به آن‌ها در هر جایی دسترسی داشت. با دستگاه‌های دارای اسکنر انگشت، اثر انگشت شما نیز برای دسترسی به برنامه به جای رمز عبور اصلی استفاده می‌شود.

LastPass همچنین کاربردهای بسیاری برای خانواده شما دارد. می‌توانید اطلاعات خانوادگی مانند: حساب‌های پزشکی، اطلاعات کارت اعتباری و همچنین برنامه‌های سرگرم کننده مانند: Netflix و Hulu را ذخیره و به اشتراک بگذارید. رمزهای عبور همچنین در پوشه‌های تنظیم شده توسط اعضای خانواده سازماندهی شوند تا همه بتوانند به راحتی به هر آنچه نیاز دارند دسترسی داشته باشند. با استفاده از ویژگی دسترسی اضطراری، می‌توانید حساب خود را در حساب LastPass دیگری که ایجاد کرده‌اید داشته باشید تا در موقعیت‌های پیش‌بینی نشده از آن خارج نشوند.

هک شدن LastPass

چندی پیش برنامه مدیریت رمز عبور LastPass با 25 میلیون کاربر نقض اطلاعات خود را تایید کرد. LastPass یکی از بزرگ‌ترین پلتفرم‌های رمز عبور جهان هک شدن را تایید کرده است. در مشاوره‌ای که در 25 آگوست منتشر شد، کریم توبا، مدیر عامل LastPass گفت که یک کاربر غیرمجاز بخش‌هایی از کد منبع و برخی اطلاعات فنی اختصاصی این برنامه را به سرقت برده است. به نظر می‌رسد که این نقض مربوط به سرورهای توسعه بوده است که توسط یک حساب توسعه‌دهنده LastPass رخ داده است. البته توبا تایید کرد که هیچ مدرکی مبنی بر دسترسی به اطلاعات مشتری یا مخازن رمز عبور تاکنون یافت نشده است.

آیا رمز عبور اصلی LastPass شما به خطر افتاده است؟

البته کاربران LastPass نگران این هستند که هکر به کلیدهای قلمرو آنلاین آن‌ها یعنی رمزهای عبور دسترسی داشته باشد: اما LastPass اعلام کرده است که با توجه به معماری پیاده سازی شده رمزهای عبور اصلی هرگز ذخیره نمی‌شوند. Toubba گفت: “LastPass هرگز نمی‌تواند رمز عبور اصلی کاربران ما را بداند یا به آن دسترسی پیدا کند.” به این ترتیب، LastPass می‌گوید که هیچ اقدامی در رابطه با مخازن رمز عبور آن‌ها لازم نیست از سوی کاربران صورت بگیرد. این خبر خوبی است که اطلاعات مشتری در این اتفاقات اخیر به خطر نیفتاد، اما این واقعیت که مهاجم به کد منبع و «اطلاعات فنی اختصاصی» دسترسی پیدا کرده است، نگران‌کننده است. به خصوص که جزئیات بیشتری در مورد اینکه دقیقا چه چیزی به سرقت رفته وجود ندارد.

چگونه از هک شدن LastPass جلوگیری می‌شود؟

LastPass گفته است که برای امنیت هرکاری را انجام می‌دهد. LastPass به عنوان بهترین روش صنعتی حداقل یک آزمایش خودکار سالانه روی پلتفرم خود انجام می‌دهد. همچنین در برنامه BugCrowd پاداشی برای پیدا کردن باگ طراحی کرده است که در آن دانشمندان کلاه سفید اشکالات را افشا می‌کنند تا برنامه در برابر حملات مقاوم شود. LastPass به ‌عنوان اولین پلتفرم مدیریت رمز عبوری که برنامه پاداش باگ را ارائه می‌دهد توانسته است روابط طولانی ‌مدتی با بسیاری از محققان در سراسر جهان ایجاد کند. این پلتفرم پایگاه داده‌ای از اعتبارنامه‌های به خطر افتاده را اسکن می‌کند و در صورت یافتن اطلاعات شخصی افراد در دارک وب، این موضوع را به کاربر اطلاع می‌دهد.

LastPass به‌عنوان پیشرو در زمینه امنیت رمز عبور اعلام کرد که دانستن این که آیا داده‌های شما در معرض خطر قرار گرفته‌اند ممکن است گیج‌کننده باشد، به همین دلیل است که ما نظارت بسیار حساس و دقیقی بر اطلاعات داریم. در صورت نیاز هشدار ارسال می‌کنیم و به کاربران و کسب‌وکارها اطلاع می‌دهیم که چه اقداماتی را برای کاهش خطرات احتمالی باید انجام دهند.

نتیجه گیری

LastPass نرم افزاری است که خدمات مدیریت رمز عبور را با ذخیره رمزهای عبور در حساب‌های امن ارائه می‌دهد. این پلتفرم یکپارچه با مرورگرهای وب کار می‌کند و افزونه‌هایی را برای رابط وب و برنامه‌های تلفن همراه ارائه می‌دهد. این نرم افزار محافظت از رمز عبور تمام رمزهای عبور شما و همچنین یادداشت‌ها و اسناد را به صورت ایمن ذخیره می‌کند که همه توسط یک رمز عبور اصلی محافظت می‌شوند. به زبان ساده، LastPass مانند یک گاو صندوق است که تمام رمزهای عبور و یادداشت‌های مهم در آن ذخیره می‌شوند. اما هک شدن LastPass توجه ها را به سمت خود جلب نمود و نشان داد که حتی قوی ترین نرم افزارهای ذخیره رمز عبور نیز از دست هکرها در امان نیستند.